Με ένα νέο, εξαιρετικό τραγούδι στο ρυθμό του χασάπικου, ο Ρεθεμνιώτης στιχουργός Κώστας Μεργέμογλου επιστρέφει με τη «Μάχη η αγάπη», ένα κομμάτι που αγγίζει βαθιά το συναίσθημα και μιλά για τη διαχρονική σύγκρουση ανάμεσα στο συναίσθημα και τη λογική.
Η μουσική ανήκει στον Βασίλη Τσομπανάκη, ενώ την ερμηνεία υπογράφει με ευαισθησία και δύναμη η Μαρία Παπαστεφανάκη.
Στο μπουζούκι ο Δημήτρης Κανλής, στις κιθάρες και το μπάσο ο Μιχάλης Αυλωνίτης, ενώ η ηχογράφηση και η επιμέλεια του βίντεο πραγματοποιήθηκαν στο PM Studio του Παναγιώτη Μαρακάκη, με κάμερα του Γιώργου Δαράκη.
Η «Μάχη η αγάπη» είναι μια σπάνια συναισθηματική εξομολόγηση που δεν φοβάται να μιλήσει για τις ήττες των ανθρώπινων σχέσεων.
Οι στίχοι φέρουν την ειλικρίνεια, δεν προσπαθούν να ωραιοποιήσουν το τέλος μιας σχέσης, αλλά να το κατανοήσουν. Με λόγο καθαρό, σχεδόν εξομολογητικό, περιγράφει την πορεία μιας αγάπης που λύγισε μπροστά στη φθορά και τη συνήθεια, αφήνοντας πίσω της μισά λόγια και ανεκπλήρωτα συναισθήματα.
Η μουσική του Βασίλη Τσομπανάκη «ντύνει» τους στίχους με έναν αυθεντικό λαϊκό ρυθμό που αγγίζει το συναίσθημα χωρίς υπερβολές, ενώ η φωνή της Μαρίας Παπαστεφανάκη μεταφέρει το βάρος και την αλήθεια του τραγουδιού με ευαισθησία και δύναμη.
Ένα κομμάτι που μιλά για τη στιγμή που η αγάπη παύει να είναι όνειρο και γίνεται μάχη και ίσως γι’ αυτό αγγίζει τόσο, γιατί μέσα του καθρεφτίζονται αληθινές ανθρώπινες ιστορίες.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΕΔΩ :
Στίχοι
Μάχη η αγάπη και πολεμήσαμε
όμως στα δύσκολα, υποχωρήσαμε
τα όπλα ήσυχα τα χαμηλώσαμε
στην λογική μας, τα παραδώσαμε…
Τώρα ποιός φταίει, μην το κουράζουμε
άστο στη μέση να το γιορτάζουμε
εμείς τον έρωτα τον συμφωνήσαμε
σε άρρωστα πρέπει, τον ξεπουλήσαμε…
Κι έτσι, γυρίσαμε ξανά στο χθες μας
στις δεδομένες πια επιλογές μας
αφού δειλιάσαμε μπρος την αλήθεια
συμβιβαστήκαμε με τη συνήθεια…
Πόσα δεν είπαμε για την αγάπη
πάντα νικάει εχθρούς και λάθη
όμορφα λόγια, που λόγια μείνανε
κι από αγάπη κι οι δυο ξεμείναμε…
Φόβο ή θάρρος βρήκα και σε άφησα
και τι κατάφερα, κοίτα με μάτωσα
τώρα θα ζήσουμε με “αν” και “ίσως”
θα σαι ανάμνηση κι εγώ ένας ίσκιος…
