Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για ένα παιδί που τελειώνει το νηπιαγωγείο και ετοιμάζεται να μεταβεί στην α Δημοτικού. Πριν από αυτή τη σημαντική μετάβαση είναι αναγκαίο γονείς, δάσκαλοι και θεραπευτές να αναλογιστούν αν ένα παιδί έχει αναπτύξει τις κατάλληλες δεξιότητες για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Δημοτικού.
Δεξιότητες που αφορούν κινητική, ψυχοκοινωνική, γλωσσική, γνωστική και συναισθηματική ωριμότητα του παιδιού είναι απαραίτητες για να μπορεί το παιδί να ακολουθήσει τους ρυθμούς της μάθησης και να έχει μια ομαλή ακαδημαϊκή πορεία.

Όσον αφορά το λόγο, ένα παιδί πρέπει να έχει σωστή άρθρωση, επαρκές για την ηλικία του λεξιλόγιο, να χρησιμοποιεί σωστά γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες στη λεκτική επικοινωνία. Η εικόνα που έχει στο προφορικό του λόγο είναι αυτή που θα υιοθετήσει και στο γραπτό λόγο αργότερα.
Eπίσης είναι σημαντικό να έχει καλή φωνολογική ενημερότητα, δηλαδή να μπορεί να διακρίνει ακουστικά τα φωνήματα- ήχους μέσα στις λέξεις, να τα παράγει καθαρά για να μπορέσει στη συνέχεια να τα μεταφέρει σωστά και στο γραπτό λόγο.
Να μπορεί να αφηγηθεί προσωπικές εμπειρίες, να μεταφέρει μια ιστορία, να απαντάει στοχευμένα σε ερωτήσεις αλλά και να ακολουθεί τους κανόνες του διαλόγου.

Ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι αφορά την ικανότητα του παιδιού να συγκεντρώνει την προσοχή του σε μια δραστηριότητα και να την ολοκληρώνει. Επίσης να ακολουθεί όρια και κανόνες άλλα και να ανταποκρίνεται σε σύνθετες εντολές που μπορεί να δοθούν από τον/την εκπαιδευτικό. Πχ γράψε στο πράσινο κουτί με τον κόκκινο μαρκαδόρο το όνομα σου.
Απαραίτητο εφόδιο είναι το παιδί να έχει αναπτύξει κοινωνικές δεξιότητες, να παίζει με συνομηλίκους του, να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες και να είναι ικανό να προσαρμόζεται ομαλά σε διαφορετικές συνθήκες.
Είναι φανερό ότι η σχολική ετοιμότητα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, έτσι πρέπει να παρατηρήσουμε σφαιρικά την ανάπτυξη και την ωριμότητα κάθε παιδιού, που ακολουθεί το δικό του μοναδικό ρυθμό.

Η πρώτη δημοτικού είναι ένα σημαντικό μεταβατικό στάδιο για όλα τα παιδιά. Έτσι, εντοπίζοντας νωρίς τις δυσκολίες, ήδη από το νηπιαγωγείο, με σωστή παρέμβαση, φροντίζουμε για την ομαλή πορεία της μαθησιακής του εξέλιξης αλλά και της ισορροπίας στο ψυχισμό του.
Χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες ένα παιδί μπορεί εύκολα να ματαιωθεί από την αδυναμία του να συμβαδίσει με τους συνομηλίκους του, αλλά και να οδηγηθεί σε σχολική άρνηση και συναισθηματικές δυσκολίες στη προσπάθειά του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολείου και προσδοκίες του περιβάλλοντος.
Είναι λοιπόν προτιμότερο, ένα παιδί που δεν είναι έτοιμο, να επαναφοιτήσει στο νηπιαγωγείο παρά να προχωρήσει στη πρώτη δημοτικού και να βιώσει εκεί την αποτυχία σε μαθησιακό και συναισθηματικό επίπεδο.
