Έ𝝹𝝷𝝴𝞂𝝶 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ής 𝝗𝝞𝝮𝝡𝝖𝝩𝝖 / 𝗘𝗫𝗣𝗘𝗥𝗜𝗘𝗡𝗖𝗘𝗦
𝝘𝝼𝞈𝞀ί𝝵𝝾𝝼𝞃𝝰ς 𝝰𝝿ό 𝝹𝝾𝝼𝞃ά έ𝝼𝝰𝝼 𝝼έ𝝾 𝝹𝝰𝝺𝝺𝝸𝞃έ𝞆𝝼𝝶 𝞂𝝴 𝝻ί𝝰 𝝸𝝳𝝸𝝰ί𝞃𝝴𝞀𝝶 έ𝝹𝝷𝝴𝞂𝝶!
𝝩𝝶𝝼 𝝿𝞀ώ𝞃𝝶 𝞃𝝾𝞄 έ𝝹𝝷𝝴𝞂𝝶 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ής 𝝻𝝾𝝸𝞀ά𝞂𝞃𝝶𝝹𝝴 𝝻𝝴 𝞃𝝾 𝝹𝝾𝝸𝝼ό 𝝾 𝝖𝞀𝝸𝞂𝞃𝝴ί𝝳𝝶ς 𝝛𝝴𝞀𝝱ός 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝻𝝴𝞀𝝸𝝹ές 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝝹𝝰𝝸 𝝻ά𝝺𝝸𝞂𝞃𝝰 𝝻έ𝞂𝝰 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝙𝝶𝝻𝝾𝞃𝝸𝝹ή 𝝥𝝸𝝼𝝰𝝹𝝾𝝷ή𝝹𝝶 𝝜𝞀𝝰𝝹𝝺𝝴ί𝝾𝞄, 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝗𝝰𝞂𝝸𝝺𝝸𝝹ή 𝞃𝝾𝞄 𝝖𝝲ί𝝾𝞄 𝝡ά𝞀𝝹𝝾𝞄. Έ𝝼𝝰ς 𝝰𝝼ή𝞂𝞄𝞆𝝾ς 𝝹𝝰𝝺𝝺𝝸𝞃έ𝞆𝝼𝝶ς, έ𝝼𝝰ς 𝝵𝞈𝝲𝞀ά𝞅𝝾ς 𝞆𝞈𝞀ίς ό𝞀𝝸𝝰, 𝝻𝝴 𝝴𝝺𝝴ύ𝝷𝝴𝞀𝝾 𝝿𝝼𝝴ύ𝝻𝝰, έ𝝼𝝰ς 𝝴𝝽𝝿𝞀𝝴𝞂𝝸𝝾𝝼𝝸𝞂𝞃ής 𝞃𝝾𝞄 𝞂ή𝝻𝝴𝞀𝝰. 𝝬𝞀𝝶𝞂𝝸𝝻𝝾𝝿𝝾𝝸ώ𝝼𝞃𝝰ς 𝝰𝞀𝝹𝝴𝞃ά 𝞄𝝺𝝸𝝹ά 𝝻𝝴𝞃𝝰𝝽ύ 𝞃𝝾𝞄ς 𝞂𝝴 𝝰𝞀𝝹𝝴𝞃𝝾ύς 𝝿ί𝝼𝝰𝝹𝝴ς 𝝿𝝾𝞄 𝝻𝝰ς 𝝿𝝰𝞀𝝾𝞄𝞂ί𝝰𝞂𝝴, 𝝿𝝰𝞃ά𝝴𝝸 𝝻𝝴𝞃𝝰𝝽ύ 𝝿𝞀𝝰𝝲𝝻𝝰𝞃𝝸𝝹ό𝞃𝝶𝞃𝝰ς 𝝹𝝰𝝸 𝞅𝝰𝝼𝞃𝝰𝞂ί𝝰ς 𝞂𝞃𝝾 𝝻έ𝝲𝝸𝞂𝞃𝝾. 𝝗𝝸𝞈𝝻𝝰𝞃𝝸𝝹ή 𝝶 έ𝝹𝝷𝝴𝞂𝝶, 𝝗𝝞𝝮𝝡𝝖𝝩𝝖 / 𝗘𝗫𝗣𝗘𝗥𝗜𝗘𝗡𝗖𝗘𝗦 𝝹𝝰𝝸 𝝾 𝞃ί𝞃𝝺𝝾ς 𝞃𝝶ς. 𝝘𝝼𝞈𝞀ί𝝵𝝾𝝼𝞃𝝰ς 𝞃𝝾𝝼 ά𝝼𝝷𝞀𝞈𝝿𝝾 𝝛𝝴𝞀𝝱ό 𝝹𝝰𝝸 𝝻𝝴𝞃ά 𝞃𝝾𝝼 𝝹𝝰𝝺𝝺𝝸𝞃έ𝞆𝝼𝝶 𝝷𝝰 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝰𝝻𝝴 𝝼𝝰 𝝿𝝾ύ𝝻𝝴 ό𝞃𝝸 𝝾 𝝳𝝴ύ𝞃𝝴𝞀𝝾ς 𝝳𝝴𝝼 𝝷𝝰 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝴 𝝼𝝰 𝞄𝝿ά𝞀𝝽𝝴𝝸 𝞆𝞈𝞀ίς 𝞃𝝾𝝼 𝝿𝞀ώ𝞃𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝶𝝼 𝞆𝝴𝝸𝝻𝝰𝞀𝞀ώ𝝳𝝶 𝝴𝝼έ𝞀𝝲𝝴𝝸𝝰 𝞃𝞈𝝼 𝞃𝝴𝝺𝝴𝞄𝞃𝝰ί𝞈𝝼 𝞆𝞀ό𝝼𝞈𝝼. 𝝡ί𝝰 𝝰𝝼ά𝝲𝝹𝝶 𝝼𝝰 𝝴𝝽𝞈𝞃𝝴𝞀𝝸𝝹𝝴ύ𝞂𝝴𝝸 ό,𝞃𝝸 έ𝝼𝝸𝞈𝝷𝝴 𝝻𝝴𝞃ά 𝝰𝝿ό 𝝿ί𝝴𝞂𝝶 𝝴𝞂𝞈𝞃𝝴𝞀𝝸𝝹ή 𝝺ό𝝲𝞈 𝝿𝝾𝝺𝝺ώ𝝼 𝝰𝞅𝝾𝞀𝝻ώ𝝼 𝝹𝝰𝝸 𝝰𝝼𝝰𝝲𝝹ώ𝝼. 𝝡ί𝝰 ό𝝻𝝾𝞀𝞅𝝶 𝞂𝞄𝝼ά𝝼𝞃𝝶𝞂𝝶, 𝝻ί𝝰 𝝹𝝾𝞄𝝱έ𝝼𝞃𝝰 𝝲ύ𝞀𝞈 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝞃έ𝞆𝝼𝝶 𝝹𝞄𝞀ί𝞈ς, 𝝹ά𝞃𝝸 𝝿𝝾𝞄 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 ό𝝺𝝶 𝞃𝝾𝞄 𝝶 𝝵𝞈ή 𝝿𝝺έ𝝾𝝼.
𝝥ό𝞃𝝴 𝝴ί𝞆𝝰𝞃𝝴 𝞃𝝶𝝼 𝝿𝞀ώ𝞃𝝶 𝞂𝝰ς 𝝴𝝿𝝰𝞅ή 𝝻𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝹𝝰𝝻𝝱ά 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝶 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ή;
Δεν θα πάω πολύ πίσω γιατί θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρός να ασχολούμαι με την τέχνη, αλλά την πρώτη μου επαφή με καμβά ήταν το πρόσφατο 2013, τόσο κοντά. Έχω συμμετάσχει παλαιότερα και σε εκθέσεις με φωτογραφία και διάφορα άλλα (χορό, θέατρο), αλλά με τον καμβά, να πάρω πινέλο και να αρχίζω να ζωγραφίζω μέχρι να φτάσω να κάνω και έκθεση μετά το 2013 όπως προείπα.
Έ𝝲𝝸𝝼𝝴 𝝹ά𝞃𝝸 𝝹𝝰𝝸 𝝽𝝰𝞅𝝼𝝸𝝹ά 𝝿𝝸ά𝞂𝝰𝞃𝝴 𝞃𝝾 𝝿𝝸𝝼έ𝝺𝝾 𝝲𝝸𝝰𝞃ί 𝝹ά𝞃𝝸 𝞃έ𝞃𝝾𝝸𝝾 𝞂𝞄𝝻𝝿𝝴𝞀𝝰ί𝝼𝝾𝞄𝝻𝝴 𝝻𝝴 𝞃𝝰 𝝿𝝰𝞀𝝰𝝿ά𝝼𝞈;
Ναι φυσικά αν παρατηρήσατε στην έκθεση ΒΙΩΜΑΤΑ που ολοκληρώθηκε πριν μέρες υπάρχει αναφορά σε 5 «θανάτους» κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πρόσωπα και συμβάντα από την προσωπική μου ζωή αποτυπώθηκαν στην έκθεση. Κι αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Μετά από μία πολύ έντονη μορφή κατάθλιψης έψαχνα την έξοδο από αυτήν και την βρήκα με τη ζωγραφική. Ήταν τόσο έντονη η κατάθλιψη που πολλή από την δουλειά που παρουσίασα στην έκθεση βγήκε σχεδόν μέσα σε ένα χρόνο, πράγμα αδύνατον υπό φυσιολογικές συνθήκες. Είχα έντονη την δημιουργία μέσα μου και όταν εξωτερικεύτηκε ζωγράφιζα έντονα, γρήγορα, αφηρημένα και με πολύ συναίσθημα.
𝝢𝝰𝝸 𝝰𝝺𝝺ά 𝝿𝝸𝝼έ𝝺𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ή 𝝳𝝴𝝼 𝞃𝝾 𝝺𝝴ς 𝝹𝝸 𝝴ύ𝝹𝝾𝝺𝝾;
Πάντα από παιδί ήμουν πολύ δημιουργικός και με τα πινέλα και με την τέχνη γενικώς. Ήταν θέμα χρόνου η ζωγραφική. Ψαχνόμουν και γενικά ψάχνομαι όπως και με τον χορό και με το θέατρο.
𝝗𝝾ή𝝷𝝶𝞂𝝴 𝝶 𝝹𝝰𝞀𝝰𝝼𝞃ί𝝼𝝰 𝝹𝝰𝝸 𝝾𝝸 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝞃𝝶ς 𝝿𝝰𝝼𝝳𝝶𝝻ί𝝰ς 𝝼𝝰 𝝾𝝺𝝾𝝹𝝺𝝶𝞀ώ𝞂𝝴𝞃𝝴 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝰 έ𝞀𝝲𝝰;
Όχι τόσο η αλήθεια. Πολλά από τα έργα είχαν τελειώσει πριν την καραντίνα. Στην καραντίνα θα έλεγα ότι σταμάτησα λίγο. Είχα κάνει μόνο δύο με τρία έργα από τα 57 και παραπάνω που παρουσίασα. Και πολλά από τα έργα δεν τα έβαλα. Είχα μέσα στην αίθουσα 57 και δεν έβαλα άλλα 30 επειδή δεν χωρούσαν. Επίσης ήταν πολύ δύσκολη η επιλογή γιατί ήθελα κι άλλα να βάλω αλλά δεν χωρούσαν. Έβαζα έβγαζα αλλά πάντα είχα την απορία αν άφησα κάτι απ έξω.
Ή𝞃𝝰𝝼 𝝿𝞀𝝾ς 𝝿ώ𝝺𝝶𝞂𝝶 𝝾𝝸 𝝿ί𝝼𝝰𝝹𝝴ς;
Κανονικά ναι, χωρίς βέβαια να πουλάμε μέσα στην αίθουσα αλλά κάναμε κρατήσεις. Και φυσικά κάποια από αυτά έφυγαν φυσικά.
𝝩𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 𝝴𝞂άς 𝝶 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ή;
Η ζωή μου, τα πάντα, έρωτας, όλα. Ο τρόπος που μιλάω πλέον ή που γράφω. Επίσης τα λόγια, οι αφηγήσεις που είχαν συνοδεία οι πίνακες όταν σκάναρες το qr code ήταν δικά μου. Και για να καταλάβουν οι αναγνώστες σας δίπλα σε κάποιους πίνακες υπήρχαν QR CODE που μπορούσες να σκανάρεις με το κινητό και άνοιγε αμέσως μετά αρχείο στο YouTube με ήχο και κάποιες φορές αφήγηση. Αυτό έκανε ακόμη πιο ζωντανό» τον πίνακα και την επικοινωνία με τον θεατή.
𝝥ώς 𝝷𝝰 𝞆𝝰𝞀𝝰𝝹𝞃𝝶𝞀ί𝝵𝝰𝞃𝝴 𝞃𝝾 𝞂𝞃𝞄𝝺 𝞃𝝶ς 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ής 𝞂𝝰ς;
Εξπρεσιονισμό θα έλεγα με μία λέξη, έναν όρο.
𝝪𝝿ά𝞀𝞆𝝴𝝸 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝴𝞂𝞈𝞃𝝴𝞀𝝸𝝹ή 𝝰𝝼ά𝝲𝝹𝝶 ό𝞃𝝰𝝼 𝝽𝝴𝝹𝝸𝝼ά𝞃𝝴 έ𝝼𝝰𝝼 𝝿ί𝝼𝝰𝝹𝝰 ή 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝝿𝝾𝞃έ𝝺𝝴𝞂𝝻𝝰 𝝴𝝸𝝹ό𝝼𝞈𝝼 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝝰𝞀𝝰𝞂𝞃ά𝞂𝝴𝞈𝝼 𝝿𝝾𝞄 έ𝞆𝝴𝞃𝝴 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝹𝝰𝝷𝝶𝝻𝝴𝞀𝝸𝝼ό𝞃𝝶𝞃ά 𝞂𝝰ς;
Και τα δύο. Είναι ένα σύνολο πραγμάτων. Ας πούμε τώρα μιλάμε μαζί. Μπορεί μετά από εδώ να πάω σπίτι και να αρχίζω να ζωγραφίζω έναν πίνακα με αφετηρία εσάς, ή την συνάντησή μας. Πιο ξεκάθαρο παράδειγμα δεν θα μπορούσα να δώσω. Βέβαια έχει να κάνει με την καθημερινότητα. Μου αρέσει να μαθαίνω τα πάντα, με τα socials τα πάω καλά, κι αυτό με βοηθάει να αποτυπώνω καλύτερα τις εικόνες στους πίνακες μου. όπως για παράδειγμα στην έκθεση ήταν ένα παιδάκι σαν θέμα κι αυτό είχε βγει μέσα από τις εικόνες που είχα με όσα έβλεπα τον τελευταίο καιρό για τον πόλεμο της Ουκρανίας.
𝝩𝝰 έ𝞀𝝲𝝰 𝞂𝝰ς 𝝰𝝺𝝺ά𝝵𝝾𝞄𝝼 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝿𝝾𝞀𝝴ί𝝰 𝞃𝝶ς 𝝾𝝺𝝾𝝹𝝺ή𝞀𝞈𝞂ής 𝞃𝝾𝞄ς ή 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝰𝞀𝞆ή 𝝲𝝼𝞈𝞀ί𝝵𝝴𝞃𝝴 𝞃𝝾 𝝰𝝿𝝾𝞃έ𝝺𝝴𝞂𝝻𝝰;
Αυτό για να απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ είναι το καλό με εμένα. Σα εικαστικός πολλές φορές, μην πω σχεδόν πάντα, υπάρχουν «πολλά» έργα κάτω από αυτό που βλέπουν στο τέλος όλοι. Τώρα θα μου πεις αποκλείεται αλλά η αρχή με το τέλος είναι μέρα με τη νύχτα. Δεν μου βγαίνει η ιδέα, δεν ευχαριστιέμαι με την αρχική ιδέα ή μέσα από την ιδέα που είχα μου βγήκε κάτι άλλο. Ένας κακός χαμός. Πολλά έργα μου τα έχω αλλάξει στην πορεία, όπως για παράδειγμα το έργο Η Έγκυος, το έχω αλλάξει απίστευτα. Καμία σχέση. Από κάτω έχει μία μαμά με τρία παιδάκια (γέλια).
𝝨𝝰ς 𝝴𝝿𝝶𝞀𝝴ά𝝵𝝾𝞄𝝼 𝝾𝝸 𝞂𝞄𝝼𝝷ή𝝹𝝴ς 𝝿𝝾𝞄 𝝴𝝿𝝸𝝹𝞀𝝰𝞃𝝾ύ𝝼 𝞂ή𝝻𝝴𝞀𝝰 𝞂𝞃𝝾 𝝼𝝰 𝝰𝝿𝝾𝞃𝞄𝝿𝞈𝝷𝝴ί 𝝴𝝼𝝳𝝴𝞆𝝾𝝻έ𝝼𝞈ς 𝞂𝝴 έ𝝼𝝰𝝼 𝝿ί𝝼𝝰𝝹𝝰 𝝰𝞀𝝲ό𝞃𝝴𝞀𝝰;
Με επηρεάζουν πιο πολύ σαν Άρης, όχι για τη δουλειά μου.
𝝩𝝸 𝝴𝝿𝝸𝝺έ𝝲𝝴𝞃𝝴, 𝞂𝞄𝝼ή𝝷𝞈ς, 𝞈ς 𝝿𝝶𝝲ή έ𝝻𝝿𝝼𝝴𝞄𝞂𝝶ς 𝝲𝝸𝝰 𝞃𝝶 𝝷𝝴𝝻𝝰𝞃𝝾𝝺𝝾𝝲ί𝝰 𝞃𝞈𝝼 έ𝞀𝝲𝞈𝝼 𝞂𝝰ς;
Τα πάντα, γι αυτό και άκουσα πολλές φορές κατά τη διάρκεια της έκθεσης αν είναι ομαδική. Ήταν τόσο έντονο το αίσθημα ότι η θεματολογία της έκθεσης θα μπορούσε να είναι από πολλούς εικαστικούς μαζί αλλά απλά συμβαίνει το αντίθετο. Μ αρέσει να εξελίσσομαι και να ψάχνομαι συνέχεια. Σήμερα μπορεί να χρησιμοποιήσω ακρυλικό, αύριο κολλάζ και την επομένη κάτι άλλο. Ή και όλα μαζί. Αν η επόμενη μου έκθεση πάει προς την κατεύθυνση που σκέφτομαι θα δείτε περισσότερα υλικά στους πίνακες μου. Γυαλί, κλωστές, σύρμα, ξύλο και τόσα άλλα που δημιουργούν μία μικτή τεχνική.
𝝞𝞂𝞃𝝾𝞀ί𝝰 𝞃𝝶ς 𝝩έ𝞆𝝼𝝶ς 𝝿𝝰𝞀𝝰𝝹𝝾𝝺𝝾𝞄𝝷𝝴ί𝞃𝝰𝝸, 𝝴𝝼𝝶𝝻𝝴𝞀ώ𝝼𝝴𝞂𝞃𝝴;
Παρακολουθώ σεμινάρια αυτό τον καιρό και πραγματικά έχουμε πιάσει την ιστορία της τέχνης από παλιά και συνεχίζουμε. Με έχει βοηθήσει αρκετά σε αυτό και η καθηγήτρια μου Έφη Φουντουλάκη. Από το 14ο αιώνα για παράδειγμα μέχρι τον 21ο αιώνα αναλύοντας πολλά. Όχι απλά τον πίνακα αλλά και την χρονολογία που δημιουργήθηκε ο πίνακας. Τι γίνονταν τότε εκείνη την εποχή της δημιουργίας του πίνακα. Πολύ εντυπωσιακό να γνωρίζεις την ιστορία της χώρας που δημιουργήθηκε ο πίνακας, τον καταλαβαίνεις καλύτερα ή τουλάχιστον τον καλλιτέχνη όταν δημιουργούσε, τα ερεθίσματα που προφανώς είχε, τις εικόνες γύρω του εκτός των δικών του προσωπικών συναισθημάτων λόγω της δικής τους προσωπικής ζωής και επιρροών από το οικογενειακό ή φιλικό του περιβάλλον.
Έ𝞆𝝴𝞃𝝴 𝝿𝝴𝞀ά𝞂𝝴𝝸 𝝰𝝿ό 𝝿𝝾𝝺𝝺ές 𝞅ά𝞂𝝴𝝸ς 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝞃ά𝝳𝝸𝝰 𝞂𝞃𝝶 𝝳𝝶𝝻𝝸𝝾𝞄𝞀𝝲ί𝝰 ή 𝞂𝝰ς 𝞆𝝰𝞀𝝰𝝹𝞃𝝶𝞀ί𝝵𝝴𝝸 𝞂𝞄𝝲𝝹𝝴𝝹𝞀𝝸𝝻έ𝝼𝝾 𝝴ί𝝳𝝾ς 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ής; 𝝥𝝾𝝸𝝰 ή𝞃𝝰𝝼 𝝶 𝝹𝝰𝝺𝝺𝝸𝞃𝝴𝞆𝝼𝝸𝝹ή 𝞂𝝰ς 𝝴𝝻𝝿𝝴𝝸𝞀ί𝝰-𝝾𝞀ό𝞂𝝶𝝻𝝾;
Από πολλά στάδια. Να φανταστείτε ο καθηγητής μου με έλεγε Μπέικον. Η τεχνική μου είναι σαν του Φράνσις Μπέικον. Με πολλούς χρωματισμούς. Αν και θεωρώ ότι έχουν κάτι σκοτεινό οι πίνακες μου και παράλληλα πολύ χρώμα. Σαν τεχνική πολλά χρώματα αλλά σκοτεινή σαν σκέψη σαν δημιουργία. Αυτό.
𝝖𝞄𝞃ό 𝝹𝝸 𝝰𝝼 ή𝞃𝝰𝝼 𝝿𝞀ό𝞃𝝰𝞂𝝶 𝝲𝝸𝝰 𝝴𝝿𝝸𝝹𝝴𝞅𝝰𝝺ί𝝳𝝰.
Ισχύει, αλλά είναι μεγάλη αλήθεια και πιστεύω είμαι εγώ 100% σα εικαστικός. Γι αυτό και τα γράμματα που έγραφα στο παρελθόν, τα ποιήματα έχουν μία λύπη. Υπερτερεί το συναίσθημα της έντονης αγωνίας, του άγνωστου. Ενώ ζωγραφίζω με χαρά βγάζω λύπη και αγωνία στον πίνακα. Ζωγραφίζοντας με χαρά και ευχαρίστηση δημιουργώ κάτι σκοτεινό. Έτσι σαν τίτλος της επόμενης μου έκθεσης (γέλια). Αν όλα πάνε καλά θα είναι έτοιμη σε 2 χρόνια από τώρα.
𝝥𝝾𝝸𝝰 𝝴𝝿𝝾𝞆ή 𝞃𝝾𝞄 𝞆𝞀ό𝝼𝝾𝞄 𝞂𝝰ς 𝝰𝞀έ𝞂𝝴𝝸 𝝿𝝴𝞀𝝸𝞂𝞂ό𝞃𝝴𝞀𝝾 𝝼𝝰 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅ί𝝵𝝴𝞃𝝰𝝸;
Νομίζω ότι μπορείς να φανταστείς ότι ο Γενάρης και ο χειμώνας παράλληλα μου δίνει έμπνευση. Είμαι κόντρα τέμπο σε όλα. Όταν όλοι είναι μέσα και απολαμβάνουν τη ζεστασιά εγώ είμαι έξω και ψάχνω εικόνες και θέματα. Ακόμα και στη σχολή όλοι μου το λένε πόσο κόντρα πάω με όλα. Να ναι καλά ο Μανόλης Αποστολάκης και Ανδρέας Σταυριανουδάκης Καμπάς που με βοήθησαν πάρα πολύ αφήνοντάς με να δημιουργώ ελεύθερα χωρίς περιορισμούς. Για αυτό το λόγο αξίζει μια αναφορά στη σχολή Α3 και στους καθηγητές – καλλιτέχνες που πυροδότησαν με ζήλο την έμπνευση μου. Έτσι κάνω μεγάλα έργα, να διοχετεύσω την ενέργεια μου, εν αντιθέσει με τα μικρά έργα που θέλουν ιδιαίτερη πειθαρχία και υπομονή. Ενώ έχω υπομονή στην ζωή μου στην ζωγραφική το ακριβώς αντίθετο. Στην ζωή μου σκάω γάιδαρο, μεγάλη υπομονή, αρετή που λένε. Αλλά άμα εκραγώ τα γνωστά, ένας χείμαρρος αντιδράσεων.
𝝥𝝾𝝸𝝰 𝝷𝝴𝞈𝞀𝝴ί𝞃𝝴 𝞃𝝶𝝼 𝝻𝝴𝝲𝝰𝝺ύ𝞃𝝴𝞀𝝶 𝝴𝝿𝝸𝞃𝞄𝞆ί𝝰 𝞂𝝰ς;
Πάνω στην τέχνη σαν νέος δημιουργός νομίζω ότι κατάφερα να παρουσιάσω την πρώτη μου εικαστική δουλειά μέσα στην αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης Ηρακλείου στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Πολύ δύσκολο αλλά ας μην μπούμε σε λεπτομέρειες. Αισθάνομαι τυχερός και το απόλαυσα στο μέγιστο που παρουσιάστηκε η δουλειά μου μέσα εκεί και αισθάνομαι απόλυτα ικανοποιημένος. Στατιστικά μόνο μπορώ να σου πω ότι πέρασαν 10.350 άτομα, κάτι που φαντάζει απίστευτο. Προσπάθησα όσο περισσότερο να βρίσκομαι εκεί αλλά έλειπα κι όλας, δύσκολο να βρίσκεσαι συνέχεια σε έναν χώρο.
𝝤 𝝹ό𝞂𝝻𝝾ς 𝝰𝞄𝞃ός 𝞃𝝰𝞄𝞃ί𝞂𝞃𝝶𝝹𝝴 𝝻𝝴 𝞃𝝰 έ𝞀𝝲𝝰;
Μακάρι να μπορούσα με κάποιο τρόπο να καταγράψω τα όσα άκουσα, όσα μου είπαν και μου εκμυστηρεύτηκαν τόσοι πολλοί που πραγματικά αισθάνομαι πολύ τυχερός. Βρήκαν βιώματα δικά τους μέσα στους πίνακες, στις αφηγήσεις σε όλα. Εντυπωσιακό και με ενθουσίασε αρκετά όταν τέσσερις νεαροί έγχρωμοι κοιτούσαν επίμονα έναν πίνακα και τον αναλύανε για ώρα. Όταν πήγα από κοντά εντυπωσιάστηκα ακόμη περισσότερο γιατί μιλούσαν ελληνικά. Τελικά είχαν καταγωγή από τη Νιγηρία, σπουδάζουν εδώ ιατρική και ήταν η καλύτερη στιγμή μου στην έκθεση. Μου άρεσε που είχαν απορίες, που το συζητήσαμε, πως έβλεπαν αυτοί τους πίνακες, από τη δική τους ματιά. Η ιστορία που είχαν βλέποντας τον πίνακα μου ήταν καλύτερη κι από την δική μου, σε τέτοιο βαθμό ανάλυση. Πήρα πάρα πολύ από όλο αυτό.
𝝥𝝾𝝸𝝾 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝞃𝝾 𝝰𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾 𝞂𝝰ς 𝞆𝞀ώ𝝻𝝰;
Το πράσινο θα έλεγα, αν και είναι από τα δυσκολότερα χρώματα στη ζωγραφική. Είναι λίγοι οι πίνακες που έχουν πράσινο μέσα.
𝝥𝝾𝝸𝝰 𝝴𝝸𝝹𝝰𝞂𝞃𝝸𝝹ή 𝞃ά𝞂𝝶 𝞂𝝰ς 𝝴𝝼𝝳𝝸𝝰𝞅έ𝞀𝝴𝝸 𝝿𝝴𝞀𝝸𝞂𝞂ό𝞃𝝴𝞀𝝾;
Εξπρεσιονισμός και φουτουρισμός. Αυτή η ταχύτητα του φουτουρισμού, η κίνηση, όλα. Τους θαυμάζω αυτούς που ασχολούνται με τον φουτουρισμό. Θέλω να το δοκιμάσω στη καινούργια μου έργα στη νέα έκθεση. Αν και να σου πω την αλήθεια η τέχνη είναι μία για μένα και δεν την κατηγοριοποιώ.
𝝘𝝸𝝰 𝝹ά𝝷𝝴 𝝹𝝰𝝺𝝺𝝸𝞃έ𝞆𝝼𝝶 𝝶 𝝴𝝽έ𝝺𝝸𝝽𝝶 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝞄𝝿𝝾𝝹𝝴𝝸𝝻𝝴𝝼𝝸𝝹ή 𝝹𝝰𝝸 𝝰𝝿ό𝝺𝞄𝞃𝝰 𝝿𝞀𝝾𝞂𝞈𝝿𝝸𝝹ή 𝞄𝝿ό𝝷𝝴𝞂𝝶, 𝝴𝞂𝝴ίς 𝝿𝞈ς 𝝱𝝺έ𝝿𝝴𝞃𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝴𝝰𝞄𝞃ό 𝞂𝝰ς 𝝻έ𝞆𝞀𝝸 𝞂ή𝝻𝝴𝞀𝝰 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝶𝝻έ𝞀𝝰 𝝿𝝾𝞄 𝝽𝝴𝝹𝝸𝝼ή𝞂𝝰𝞃𝝴;
Τεράστια αλλαγή, τεράστια εξέλιξη. Απελευθέρωση θα ήταν πιο σωστή λέξη για μένα.
𝝩𝝰 έ𝞀𝝲𝝰 𝞂𝝰ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 «𝞆𝞃𝝸𝞂𝝻έ𝝼𝝰» 𝝿𝝾𝝺𝝺ές 𝞅𝝾𝞀ές 𝞂𝞆𝝴𝝳ό𝝼 «𝝲𝝺𝞄𝝿𝞃𝝸𝝹ά» 𝝹𝝰𝝷ώς 𝞃𝝾 𝞆𝞀ώ𝝻𝝰 𝝰𝝿𝝾𝝹𝞃ά 𝞅𝞄𝞂𝝸𝝹ό ό𝝲𝝹𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝴𝝿𝝸𝝿𝝺έ𝝾𝝼 𝞄𝝿ά𝞀𝞆𝝾𝞄𝝼 𝝴𝝼ί𝝾𝞃𝝴 𝝹𝝰𝝸 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝿𝞀ό𝞂𝝷𝝴𝞃𝝰 𝞄𝝺𝝸𝝹ά, 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 έ𝝼𝝰ς 𝞃𝞀ό𝝿𝝾ς 𝝼𝝰 𝝰𝝼𝞃𝝸𝝺𝝶𝞅𝝷𝝴ί 𝝹𝝰𝝺ύ𝞃𝝴𝞀𝝰 𝝾 𝝷𝝴𝝰𝞃ής 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝝱𝝺έ𝝿𝝴𝝸;
Είναι και τα δύο θα έλεγα. Πολλές φορές το κάνουμε για να δημιουργήσουμε έναν όγκο, για εντυπωσιασμό. Αλλά και για να δείξουμε καλύτερα κάτι συγκεκριμένο. Είναι και για εφέ η αλήθεια κάποιες φορές. Είναι ευκολία όταν βάζεις όγκους να αναδείξεις καλύτερα αυτό που θες και να εντυπωσιάσεις τον θεατή αρκεί το έργο να έχει κάτι να πει και να μπορέσει να αγγίξει την ψυχή του.
𝝪𝝿ά𝞀𝞆𝝴𝝸 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝾ς 𝞂𝞄𝝲𝝹𝝴𝝹𝞀𝝸𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝺ό𝝲𝝾ς 𝝿𝝾𝞄 𝝿𝝰𝝼𝞃𝞀𝝴ύ𝝴𝝸ς 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝰 𝞄𝝺𝝸𝝹ά 𝝻𝝴𝞃𝝰𝝽ύ 𝞃𝝾𝞄ς;
Αν μου έλεγε κάποιος πως ζωγραφίζεις θα απαντούσα με το συναίσθημα. Αν μου πουν να κάνω έναν πίνακα με οτιδήποτε σαν θέμα κι εγώ αισθάνομαι ότι θέλω να βάλω γυαλί, θα βάλω γυαλί. Μόνο αν με κατευθύνεις σε υλικά και χρώματα τότε και μόνο τότε θα πάω by the book που λένε. Μπορώ να πειθαρχήσω στις ανάγκες του πελάτη επειδή είμαι ρεαλιστής, αν με αφήσεις ελεύθερο βέβαια θα κάνω τελείως διαφορετικά πράγματα. Πάντα φυσικά ίσως βάλω μία δική μου μικρή πινελιά εκτός των κατευθύνσεων που πήρα.
𝝖𝝹ό𝝻𝝶 𝝹𝝰𝝸 𝝶 𝞃𝝾𝝿𝝾𝝷έ𝞃𝝶𝞂𝝶 𝞃𝞈𝝼 έ𝞀𝝲𝞈𝝼 έ𝞆𝝴𝝸 𝞂𝝶𝝻𝝰𝞂ί𝝰 𝞂𝝴 𝝻ί𝝰 έ𝝹𝝷𝝴𝞂𝝶;
Μα φυσικά, εννοείται, πρωταρχική έννοια. Μέσα στην έκθεση στήνεις άλλη μία έκθεση. Το που θα μπουν και πως μπορεί να σου πάρει 5 ώρες δουλειάς και η τοποθέτησή τους μόνο μία. Είναι βασικό πως θα μπουν, τι θες να πεις μεταφέροντας τα συναισθήματα από τον έναν στον άλλον πίνακα. Πολύ βασικό. Να υπάρχει μία συνοχή.
𝝚ί𝝼𝝰𝝸 𝝶 𝝿𝞀ώ𝞃𝝶 𝞂𝝾𝞄 έ𝝹𝝷𝝴𝞂𝝶 ή έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝝰𝝺𝝸ό𝞃𝝴𝞀𝝶 𝝿𝝰𝞀𝝾𝞄𝞂ί𝝰 𝝴𝝸𝝹𝝰𝞂𝞃𝝸𝝹ά;
Αυτή είναι η πρώτη μου μεγάλη έκθεση. Η πρώτη μου γενικά έκθεση έγινε παλαιότερα στο μουσείο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλο, στο Φόδελε και λέγονταν 13 + 3, που σημαίνει τα 13 χρόνια σχέσεις που είχα και τα χρόνια που μου πήρε να απελευθερωθώ. Και το ειρωνικό είναι ότι χώρισα 13 του μήνα το 2013. Σημαντικό και σημαδιακό.
𝝞𝞂𝝾𝞀𝞀𝝾𝝿𝝴ί 𝝶 𝝿𝞀𝝰𝝲𝝻𝝰𝞃𝝸𝝹ό𝞃𝝶𝞃𝝰 𝝻𝝴 𝞃𝝶 𝞅𝝰𝝼𝞃𝝰𝞂ί𝝰 𝞂𝞃𝝰 έ𝞀𝝲𝝰 𝞂𝝰ς, 𝞃𝝸 𝝹𝝴𝞀𝝳ί𝝵𝝴𝝸 𝝿𝝴𝞀𝝸𝞂𝞂ό𝞃𝝴𝞀𝝾;
Στην παρούσα φάση η πραγματικότητα. Μεγάλο ποσοστό θα έλεγα. Βέβαια μ αρέσει η φαντασία και θέλω να την χρησιμοποιώ. Σε δύο πίνακες είχε τη φαντασία σαν κυρίαρχη έννοια. Μ αρέσει όμως η ωμή πραγματικότητα και θέλω το μαχαίρι στο κόκκαλο που λένε. Ακραία πράγματα αλλά αλήθειες πάντα. Μυθοπλασία και φαντασία χρειάζεται αλλά τη δύναμη που έχει η πραγματικότητα δεν την βρίσκεις εύκολα.
𝝖𝞀𝝹𝝾ύ𝝼 𝝾𝝸 𝝰𝝹𝝰𝝳𝝶𝝻𝝰ϊ𝝹ές 𝝲𝝼ώ𝞂𝝴𝝸ς 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝾 𝞃𝝰𝝺έ𝝼𝞃𝝾 𝝲𝝸𝝰 𝝼𝝰 𝝴𝝿𝝸𝝱𝝸ώ𝞂𝝴𝝸 (𝝹𝝰𝝺𝝺𝝸𝞃𝝴𝞆𝝼𝝸𝝹ά 𝝹𝝰𝝸 𝝱𝝸𝝾𝝿𝝾𝞀𝝸𝞂𝞃𝝸𝝹ά) έ𝝼𝝰ς 𝝵𝞈𝝲𝞀ά𝞅𝝾ς 𝞂𝞃𝝶 𝞆ώ𝞀𝝰 𝝻𝝰ς, 𝞂ή𝝻𝝴𝞀𝝰;
Με δημόσιες σχέσεις και γνωριμίες όλα γίνονται. Χωρίς αυτά να είσαι απλά εικαστικός και να περιμένεις να εκτιμηθεί το έργο σου θα ζήσεις δύσκολα. Πολλοί εικαστικοί του παρελθόντος βοηθήθηκαν από τις δημόσιες σχέσεις. Ακόμα και σήμερα αυτό γίνεται. Βέβαια πρέπει να επικοινωνείς με την τέχνη σου με τον κόσμο, να του βγάζεις κάτι, να τον μεταφέρεις νοητά κάπου, κι ας είναι σε δικό του κόσμο μέσω της δικής σου τοποθέτησης.
𝝥𝞈ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝼𝝰 έ𝞆𝝴𝝸ς έ𝝼𝝰𝝼 𝝿ί𝝼𝝰𝝹𝝰 𝝿𝝾𝞄 𝞂𝝾𝞄 𝝰𝞀έ𝞂𝝴𝝸 𝝿𝝾𝝺ύ 𝝹𝝰𝝸 𝝽𝝰𝞅𝝼𝝸𝝹ά 𝝼𝝰 𝝻𝝴𝞃𝝰𝞅έ𝞀𝝴𝞃𝝴 𝞂𝞃𝝾 𝞆ώ𝞀𝝾 𝞃𝝾𝞄 𝝴𝝹ά𝞂𝞃𝝾𝞃𝝴 𝝰𝝲𝝾𝞀𝝰𝞂𝞃ή;
Στην αρχή ήταν δύσκολο. Νιώθω χαρά στην αρχή. Εκτιμήθηκε κι αυτό έχει σημασία, από τους σωστούς ανθρώπους όχι απλά επειδή αγαπούν την τέχνη. Γιατί τον εκτίμησε για τους δικούς του λόγους. Θέλω να πιστεύω ότι δεν πήραν κάποιον πίνακά μου κάποιοι απλά για να τον κρεμάσουν. Ακόμα και ένας φίλος που πήρε δύο πίνακες και φάνηκε υπερβολικό είδα που μπήκαν και κατάλαβα ότι πήραν την θέση που τους αξίζει.
𝝩𝝸 𝞂𝝴 𝝴𝝼𝝾𝞆𝝺𝝴ί 𝞂𝞃𝝶 𝝵𝞈𝝲𝞀𝝰𝞅𝝸𝝹ή 𝝰𝝼 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝰𝝻𝝴 𝝼𝝰 𝝿𝝾ύ𝝻𝝴 ό𝞃𝝸 𝞄𝝿ά𝞀𝞆𝝴𝝸 𝝹ά𝞃𝝸;
Που δεν εκτιμάται. Απλό και κατανοητό. Έχω δει κάποιους να δίνουν απίστευτα λεφτά για να πάρουν μία αντιγραφή πίνακα ή μία τεχνική αντιγραφής που είναι φτηνή σαν δημιουργία. Δεν υπήρχε περίπτωση πολλά από αυτά να τα βάλω στο σπίτι μου. Δεν έχουν αισθητική, αυτό που θεωρώ το μεγαλύτερο πρόβλημα στην τέχνη, η έλλειψη αισθητικής.
𝝚ά𝝼 𝝳𝝴𝝼 ή𝞂𝝰𝞂𝞃𝝰𝝼 𝝵𝞈𝝲𝞀ά𝞅𝝾ς 𝞃𝝸 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝞃𝝴 ό𝞃𝝸 𝝷𝝰 𝝹έ𝞀𝝳𝝸𝝵𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝳𝝶𝝻𝝸𝝾𝞄𝞀𝝲𝝸𝝹ό 𝞂𝝰ς 𝞆𝞀ό𝝼𝝾;
Ψυχολόγος, η μεγαλύτερή μου αγάπη. Με βοηθάει και στην τέχνη μου να ξέρεις. Και μάλιστα παιδοψυχολόγος. Βιωματικό φυσικά. Λόγω των δύσκολων παιδικών χρόνων που πέρασα. Αν με άφηναν να είμαι ακόμη πιο ελεύθερος θα ήμουν πιο σκληρός στα έργα μου, βέβαια δεν ξέρω την απήχησή τους μετά ποια θα ήταν. Σκέφτομαι λίγο ρεαλιστικά να μπορώ να αγγίξω τον κόσμο. Βέβαια θα φτάσω μία μέρα να τολμήσω σκληρή αποτύπωση των όσων έχω στο μυαλό μου.
𝝡𝝸𝝹𝞀ές 𝝰𝝿𝝾𝞀ί𝝴ς, 𝝿𝞀𝝾𝞂𝞈𝝿𝝸𝝹ές 𝝰𝝿𝝰𝝼𝞃ή𝞂𝝴𝝸ς :
𝝗ό𝝺𝞃𝝰 𝝻𝝴 𝝻𝝶𝞆𝝰𝝼ή ή 𝝿𝝾𝝳ή𝝺𝝰𝞃𝝾; Ποδήλατο
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝿𝞀𝝾𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ός 𝝚𝝺𝝺ά𝝳𝝰; Θεσσαλονίκη
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝿𝞀𝝾𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ός 𝝴𝝽𝞈𝞃𝝴𝞀𝝸𝝹ό; Βερολίνο
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾 𝝻έ𝞀𝝾ς 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝟𝞀ή𝞃𝝶; Ρέθυμνο
𝝩𝝰𝝽ί𝝳𝝸 𝝻𝝴 𝝹𝝾𝝺𝝺𝝶𝞃𝝾ύς ή 𝝻𝝴 𝞃𝝶 𝞂𝞆έ𝞂𝝶 𝞂𝝾𝞄; Κολλητούς
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝵𝞈𝝲𝞀ά𝞅𝝾ς; Φράνσις Μπέικον
𝝨𝝹ύ𝝺𝝾 ή 𝝲ά𝞃𝝰; Γάτα
𝝗𝝾𝞄𝝼ό ή 𝝷ά𝝺𝝰𝞂𝞂𝝰; Βουνό
𝝪𝝲𝝸𝝴𝝸𝝼ή 𝝳𝝸𝝰𝞃𝞀𝝾𝞅ή ή 𝝰𝝼𝞃𝝸𝝹𝞀𝞄𝞂𝞃ό; Υγιεινή
𝝖𝝺𝝹𝝾ό𝝺 ή 𝞆𝞄𝝻𝝾ί; Χυμούς
#𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄 #𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄𝗯𝗲𝘀𝘁 #𝗲𝘅𝗵𝗶𝗯𝗶𝘁𝗶𝗼𝗻 #𝗽𝗮𝗶𝗻𝘁𝗲𝘅𝗵𝗶𝗯𝗶𝘁𝗶𝗼𝗻 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗽𝗲𝗼𝗽𝗹𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗮𝗿𝘁 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗽𝗮𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗺𝗮𝗴𝗮𝘇𝗶𝗻𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗺𝗮𝗴𝗮𝘇𝗶𝗻𝗲𝗰𝗿𝗲𝘁𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗺𝗮𝗴𝗮𝘇𝗶𝗻𝗲𝗶𝗿𝗮𝗸𝗹𝗲𝗶𝗼
