𝚳𝛆𝛄ά𝛌𝛈 𝛈 𝛆𝛍𝛑𝛆𝛊𝛒ί𝛂 𝛔𝛕𝛐 𝛘ώ𝛒𝛐 𝛕𝛈ς 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής 𝛄𝛊𝛂 έ𝛎𝛂𝛎 𝛔𝛐𝛌ί𝛔𝛕 𝛔𝛂𝛏𝛐𝛗ώ𝛎𝛐𝛖 𝛋𝛂𝛊 𝛅𝛊𝛂𝛋𝛆𝛋𝛒𝛊𝛍έ𝛎𝛐 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐𝛑𝛂𝛊𝛅𝛂𝛄𝛚𝛄ό
𝚷𝛒𝛊𝛎 𝛂𝛑ό 𝛍𝛆𝛒𝛊𝛋ές 𝛈𝛍έ𝛒𝛆ς 𝛃𝛒έ𝛉𝛈𝛋𝛆 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝚱𝛒ή𝛕𝛈 𝛐 𝚪𝛊ά𝛎𝛎𝛈ς 𝚳𝛖𝛒ά𝛌𝛈ς 𝛂𝛑ό 𝛕𝛈𝛎 𝚱ύ𝛑𝛒𝛐 𝛑𝛒𝛐𝛔𝛋𝛆𝛋𝛌𝛈𝛍έ𝛎𝛐ς 𝛂𝛒𝛘𝛊𝛋ά 𝛕𝛐𝛖 𝚴έ𝛐𝛖 𝚨𝛒𝛘𝛂𝛊𝛐𝛌𝛐𝛄𝛊𝛋𝛐ύ 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛆ί𝛐𝛖 𝚾𝛂𝛎ί𝛚𝛎 𝛍𝛆 𝛕𝛐 𝛋𝛐𝛖𝛂𝛒𝛕έ𝛕𝛐 𝛔𝛂𝛏𝛐𝛗ώ𝛎𝛚𝛎 Ώ𝛔𝛍𝛚𝛔𝛈ς 𝛋𝛂𝛊 𝛕𝛐𝛖 𝛗𝛆𝛔𝛕𝛊𝛃ά𝛌 𝛔𝛕𝛐 𝚸έ𝛉𝛖𝛍𝛎𝛐 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ός 𝚱𝛂𝛒𝛑ός 𝛂𝛑ό 𝛕𝛐𝛎 𝚨𝛎𝛕ώ𝛎𝛈 𝚳𝛂𝛖𝛒ά𝛋𝛈. 𝚶 Yiannis Miralis 𝛍𝛂ς 𝛍ί𝛌𝛈𝛔𝛆 𝛄𝛊𝛂 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή, 𝛄𝛊𝛂 𝛆𝛋𝛑𝛂ί𝛅𝛆𝛖𝛔𝛈 𝛂𝛌𝛌ά 𝛋𝛂𝛊 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛈 𝛔𝛘έ𝛔𝛈 𝛕𝛐𝛖 𝛍𝛆 𝛕𝛈𝛎 𝚬𝛌𝛌ά𝛅𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛕𝛈𝛎 𝚱𝛒ή𝛕𝛈. 𝚬ί𝛎𝛂𝛊 𝛂𝛎𝛂𝛑𝛌𝛈𝛒𝛚𝛕ής 𝛋𝛂𝛉𝛈𝛄𝛈𝛕ής 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής 𝚷𝛂𝛊𝛅𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ής 𝛋𝛂𝛊 𝚺𝛂𝛏𝛐𝛗ώ𝛎𝛐𝛖 𝛔𝛕𝛐 𝚬𝛖𝛒𝛚𝛑𝛂ϊ𝛋ό 𝚷𝛂𝛎𝛆𝛑𝛊𝛔𝛕ή𝛍𝛊𝛐 𝚱ύ𝛑𝛒𝛐𝛖. 𝚳𝛆 𝛅ί𝛑𝛌𝛚𝛍𝛂 𝛔𝛕𝛈 𝚫𝛈𝛍𝛐𝛕𝛊𝛋ή 𝚬𝛋𝛑𝛂ί𝛅𝛆𝛖𝛔𝛈, 𝛑𝛕𝛖𝛘ί𝛐 𝛔𝛕𝛈 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝚷𝛂𝛊𝛅𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ή (𝚶𝛒𝛄𝛂𝛎𝛊𝛋ή 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝚬𝛋𝛑𝛂ί𝛅𝛆𝛖𝛔𝛈) (𝐜𝐮𝐦 𝐥𝐚𝐮𝐝𝐞) 𝛂𝛑ό 𝛕𝛐 𝐋𝐚𝐰𝐫𝐞𝐧𝐜𝐞 𝐔𝐧𝐢𝐯𝐞𝐫𝐬𝐢𝐭𝐲 𝛔𝛕𝛐 𝐖𝐢𝐬𝐜𝐨𝐧𝐬𝐢𝐧 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝚨𝛍𝛆𝛒𝛊𝛋ή, 𝛍𝛆𝛕𝛂𝛑𝛕𝛖𝛘𝛊𝛂𝛋ό 𝛅ί𝛑𝛌𝛚𝛍𝛂 𝛔𝛕𝛈 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝚷𝛂𝛊𝛅𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ή (𝐬𝐮𝐦𝐦𝐚 𝐜𝐮𝐦 𝐥𝐚𝐮𝐝𝐞) 𝛂𝛑ό 𝛕𝛐 𝐁𝐨𝐰𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐆𝐫𝐞𝐞𝐧 𝐒𝐭𝐚𝐭𝐞 𝐔𝐧𝐢𝐯𝐞𝐫𝐬𝐢𝐭𝐲 𝛔𝛕𝛐 𝐎𝐡𝐢𝐨 𝛋𝛂𝛊 𝚫𝛊𝛅𝛂𝛋𝛕𝛐𝛒𝛊𝛋ό 𝛅ί𝛑𝛌𝛚𝛍𝛂 𝛔𝛕𝛈 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝚷𝛂𝛊𝛅𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ή 𝛍𝛆 έ𝛍𝛗𝛂𝛔𝛈 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝚬𝛉𝛎𝛐𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐𝛌𝛐𝛄ί𝛂 𝛂𝛑ό 𝛕𝛐 𝐌𝐢𝐜𝐡𝐢𝐠𝐚𝐧 𝐒𝐭𝐚𝐭𝐞 𝐔𝐧𝐢𝐯𝐞𝐫𝐬𝐢𝐭𝐲. 𝚳ί𝛂 𝛑𝛐𝛌ύ ό𝛍𝛐𝛒𝛗𝛈 𝛔𝛖𝛇ή𝛕𝛈𝛔𝛈 𝛍𝛆 έ𝛎𝛂𝛎 ά𝛎𝛉𝛒𝛚𝛑𝛐 𝛑𝛐𝛖 𝛖𝛑𝛈𝛒𝛆𝛕𝛆ί 𝛕𝛈𝛎 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή, 𝛕𝛐 ό𝛒𝛄𝛂𝛎𝛐 𝛕𝛐𝛖 𝛔𝛂𝛏𝛐𝛗ώ𝛎𝛐𝛖 𝛋𝛂𝛊 𝛍𝛆 𝛑𝛆𝛒ί𝛔𝛔𝛊𝛂 𝛉έ𝛌𝛈𝛔𝛈 𝛎𝛂 𝛅𝛊𝛐𝛘𝛆𝛕𝛆ύ𝛔𝛆𝛊 𝛕𝛊ς 𝛄𝛎ώ𝛔𝛆𝛊ς 𝛕𝛐𝛖 𝛔𝛆 𝛎έ𝛐𝛖ς 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐ύς 𝛍𝛆 𝛑𝛐𝛌𝛌ή 𝛆𝛖𝛘𝛂𝛒ί𝛔𝛕𝛈𝛔𝛈.
𝚷ό𝛔𝛐 𝛕𝛖𝛘𝛆𝛒𝛐ί 𝛑𝛒έ𝛑𝛆𝛊 𝛎𝛂 𝛂𝛊𝛔𝛉ά𝛎𝛐𝛎𝛕𝛂𝛊 ό𝛌𝛐𝛊 ό𝛔𝛐𝛊 𝛑𝛂𝛒𝛆𝛖𝛒έ𝛉𝛈𝛋𝛂𝛎 𝛔𝛕𝛊ς 𝛆𝛋𝛅𝛈𝛌ώ𝛔𝛆𝛊ς 𝛕𝛐𝛖 «𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐ύ 𝚱𝛂𝛒𝛑𝛐ύ» 𝛂𝛌𝛌ά 𝛋𝛂𝛊 𝛔𝛕𝛂 𝐦𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫 𝐜𝐥𝐚𝐬𝐬 𝛍𝛆 𝛔𝛈𝛍𝛂𝛎𝛕𝛊𝛋𝛐ύς 𝛂𝛎𝛉𝛒ώ𝛑𝛐𝛖ς 𝛕𝛈ς 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής ό𝛑𝛚ς 𝛆ί𝛔𝛕𝛆 𝛆𝛔𝛆ίς;
Θεωρώ ότι πρωτίστως τυχεροί είμαστε και εμείς που μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία να παρευρεθούμε εδώ και μέσω του Μουσικού Καρπού και των σεμιναρίων των Master Class να γνωρίσουμε νέα παιδιά και όχι μόνο. Μοιραστήκαμε τις γνώσεις μας και τις εμπειρίες μας, όπως άλλωστε το ίδιο συνέβει και σε εμάς όταν ξεκινούσαμε πριν χρόνια. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να συναντήσεις ανθρώπους με πολύ διαφορετικές πορείες εκπαίδευσης, τεχνικές και φιλοσοφίες και να τις μοιραστείς μετά. Και θέλω να πω ότι είναι πολύ τυχεροί όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτό το Φεστιβάλ που λέγεται Μουσικός Καρπός γιατί δεν το συναντάς εύκολα σε μικρές πόλεις όπως το Ρέθυμνο. Και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Αντώνη Μαυράκη για την προσπάθεια που κάνει και πρέπει να συνεχίσει να κάνει.
𝚬ί𝛎𝛂𝛊 𝛑𝛌έ𝛐𝛎 𝛂𝛑𝛐𝛅𝛆𝛅𝛆𝛊𝛄𝛍έ𝛎𝛐 ό𝛕𝛊 έ𝛘𝛆𝛊 𝛆𝛑𝛊𝛕𝛖𝛘ί𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛂𝛑𝛐𝛅ί𝛅𝛆𝛊 𝛕𝛂 𝛍έ𝛄𝛊𝛔𝛕𝛂 ό𝛔𝛆ς 𝛍έ𝛒𝛆ς 𝛅𝛊𝛐𝛒𝛄𝛂𝛎ώ𝛎𝛆𝛕𝛂𝛊 𝛋𝛂𝛊 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛐𝛖ς 𝛔𝛖𝛍𝛍𝛆𝛕έ𝛘𝛐𝛎𝛕𝛆ς 𝛂𝛌𝛌ά 𝛋𝛂𝛊 𝛄𝛊𝛂 ό𝛌𝛐𝛖ς ό𝛔𝛐𝛊 𝛕𝛐 𝛑𝛂𝛒𝛂𝛋𝛐𝛌𝛐ύ𝛉𝛈𝛔𝛂𝛎.
Ναι συμφωνώ, πολύ σωστό. Τις προηγούμενες φορές που είχα την τύχη να έρθω οι συναυλίες ήταν αξιόλογες και υψηλού επιπέδου με διαφορετικά μουσικά σύνολα. Με διαφορετικό ρεπερτόριο που αυτό δίνει την δυνατότητα σε όλους εδώ στο Ρέθυμνο να δουν και να ακούσουν κάτι διαφορετικό. Ο καθένας που έρχεται και συμμετέχει φέρνει την δική του μουσική κουλτούρα και ακούσματα γενικά.
𝚷𝛊𝛔𝛕𝛆ύ𝛆𝛕𝛂𝛊 ό𝛕𝛊 𝛆𝛎𝛊𝛔𝛘ύ𝛆𝛕𝛆 𝛈 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛑𝛂𝛊𝛅𝛆ί𝛂 ό𝛌𝛚𝛎 ό𝛔𝛚𝛎 𝛂𝛔𝛘𝛐𝛌𝛐ύ𝛎𝛕𝛂𝛊 ή ό𝛘𝛊 𝛆𝛎𝛆𝛒𝛄ά 𝛍𝛆 𝛕𝛈 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛍𝛆 𝛑𝛒𝛚𝛕𝛐𝛃𝛐𝛖𝛌ί𝛆ς ό𝛑𝛚ς 𝛂𝛖𝛕ή 𝛕𝛐𝛖 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐ύ 𝚱𝛂𝛒𝛑𝛐ύ;
Αναπόφευκτα ενισχύεται. Όπως και όταν κάποιος επιλέγει να ασχοληθεί με τη μουσική και τις σπουδές αυτής πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε τόσα πολλά Πανεπιστήμια. Αλλά σημασία δεν έχει τόσο το μέρος, η χώρα ή το Πανεπιστήμιο αλλά τι θες να σπουδάσεις ακριβώς και ποιος θα είναι ο καθηγητής σου. Ένα μη γνωστό Πανεπιστήμιο μπορεί να έχει έναν πολύ αξιόλογο καθηγητή και αντίστοιχα ένα πολύ δημοφιλές Πανεπιστήμιο να μην έχει καθηγητή της αξίας του ονόματος του Πανεπιστημίου. Είναι τόσο στενή η σχέση αυτή με τον καθηγητή που δείχνει και είναι η δεύτερη σου οικογένεια. Σου αλλάζει ολόκληρη τη ζωή και την πορεία σου στη μουσική. Ο ρόλος του δασκάλου είναι πολύ σημαντικός και αξίζει να έχει την μεγαλύτερη επιρροή που θα μπορούσε για να διαμορφώσει μουσικούς χαρακτήρες όταν υπάρχει η δυνατότητα αυτή. Όμως μόνο αυτό κάποιες φορές δεν φτάνει. Χρειάζονται να διοργανώνονται μουσικές συναυλίες με άτομα εκτός Πανεπιστημίων μέσα σε αυτά. Όπως επίσης σε μουσικά φεστιβάλ όπως ο Μουσικός Καρπός είναι μία ευκαιρία να διευρύνουν τις γνώσεις τους όλοι όσοι ασχολούνται με τη μουσική και αυτό μόνο καλό μπορεί να κάνει. Απαντώντας στην ερώτησή σας θα πω ότι ναι, ο Μουσικός Καρπός είναι σημαντικό να υπάρχει σαν φεστιβάλ και πρέπει να συνεχίσει την πορεία του.
𝚴𝛂 𝛗𝛂𝛎𝛕𝛂𝛔𝛕𝛐ύ𝛍𝛆 ό𝛕𝛊 ό𝛔𝛐 𝛑𝛆𝛒𝛊𝛔𝛔ό𝛕𝛆𝛒𝛐 𝛂𝛋𝛐ύ𝛔𝛆𝛊 ή 𝛍ά𝛉𝛆𝛊 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛋ά𝛑𝛐𝛊𝛐ς 𝛕ό𝛔𝛐 𝛋𝛂𝛌ύ𝛕𝛆𝛒𝛐ς 𝛋𝛂𝛊 𝛑𝛂𝛒𝛂𝛄𝛚𝛄𝛊𝛋ός 𝛍𝛑𝛐𝛒𝛆ί 𝛎𝛂 𝛄ί𝛎𝛆𝛊;
Είναι πολύ σημαντικό οι φοιτητές αλλά και οι νέοι μουσικοί να παρακολουθούν σεμινάρια. Ακόμα και για όργανα που δεν είναι τα δικά τους. Είναι απίστευτες οι γνώσεις και οι εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κάποιος ακούγοντας ή βλέποντας κάποιον να εξηγεί και να μεταφέρει τις γνώσεις του πάνω σε ένα όργανο. Μουσική ως μία ευρύ έννοια, προσέγγιση και γνώση. Πως θα φρασάρεις, πως θα ερμηνεύσεις, την ιστορία του έργου, τον συνθέτη, όλα πολύ σημαντικά και άξια να περαστούν από κάποιον δάσκαλο σε έναν συμμετέχοντα και στο σύνολο. Και το πιο σημαντικό, δεν ξέρεις που μπορεί να οδηγήσει μία γνωριμία, μία ανταλλαγή απόψεων. Από συνεργασίες στο μέλλον μέχρι και πολύ δυνατές φιλίες.
𝚴𝛂 𝛗𝛂𝛎𝛕𝛂𝛔𝛕𝛐ύ𝛍𝛆 𝛑𝛒𝛊𝛎 𝛋𝛂𝛊𝛒ό 𝛅𝛆𝛘𝛕ή𝛋𝛂𝛕𝛆 𝛍𝛆 𝛘𝛂𝛒ά 𝛕𝛈𝛎 𝛔𝛖𝛍𝛍𝛆𝛕𝛐𝛘ή 𝛔𝛂ς 𝛔𝛕𝛐 𝟒𝛐 𝚽𝛆𝛔𝛕𝛊𝛃ά𝛌 𝚽𝛊𝛌𝛂𝛒𝛍𝛐𝛎𝛊𝛋ώ𝛎 – 𝚾𝛐𝛒𝛚𝛅𝛊𝛂𝛋ώ𝛎 & 𝚳𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ώ𝛎 𝚺𝛖𝛎ό𝛌𝛚𝛎; Ό𝛑𝛚ς 𝛋𝛂𝛊 𝛔𝛕𝛐 𝛑𝛂𝛒𝛆𝛌𝛉ό𝛎.
Είναι μεγάλη η χαρά και η τιμή που ήμουν καλεσμένος για άλλη μία φορά στο φεστιβάλ του Μουσικού Καρπού. Είμαι χαρούμενος γιατί με τον Αντώνη Μαυράκη έχουμε χτίσει πρώτα απ όλα μία πολύ καλή φιλία και μετά συνεργασία και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Είναι ένας άνθρωπος φοβερά δραστήριος και χαίρομαι ιδιαίτερα που συνεχίζει με τέτοιους ρυθμούς και φυσικά που με προσκαλεί κι εμένα. Ακόμα και τώρα 2 χρόνια που δεν έγινε λόγω κορονοϊού δεν σας κρύβω ότι μου έλειψε το Ρέθυμνο και είπα κάποιες φορές πόσο ωραία θα ήταν να είμασταν στο Ρέθυμνο, αλλά φυσικά δεν ήταν εφικτό να γίνει.
𝚳𝛊𝛌ά𝛍𝛆 𝛄𝛊𝛂 𝛍ί𝛂 𝛔𝛘έ𝛔𝛈 𝛅𝛖𝛎𝛂𝛕ή 𝛍𝛆 𝛕𝛐𝛎 𝚨𝛎𝛕ώ𝛎𝛈 𝚳𝛂𝛖𝛒ά𝛋𝛈 𝛋𝛂𝛊 𝛕𝛐 𝚸έ𝛉𝛖𝛍𝛎𝛐; 𝚼𝛑ά𝛒𝛘𝛐𝛖𝛎 𝛋𝛊 ά𝛌𝛌𝛐𝛊 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐ί 𝛆𝛎𝛅𝛆𝛘𝛐𝛍έ𝛎𝛚ς 𝛑𝛐𝛖 𝛔𝛂ς 𝛔𝛖𝛎𝛅έ𝛐𝛖𝛎 𝛑𝛌έ𝛐𝛎 𝛍𝛆 𝛕𝛈𝛎 𝛑ό𝛌𝛈 𝛍𝛂ς;
Μέσω του Αντώνη Μαυράκη είχα την τύχη να γνωρίσω και έναν άλλο αξιόλογο μουσικό, τον Γιάννη Παπατζανή. Με τον Γιάννη έχουμε χτίσει μία άλλη ιδιαίτερη σχέση αφού έρχεται στην Κύπρο και ανταλλάσσουμε ιδέες. Επίσης έχουμε κάτι στα σκαριά να ξέρετε και σκεφτόμαστε να το ξεκινήσουμε σύντομα. Όπως επίσης συζητάμε και για ένα άλλο πρότζεκτ εκπαιδευτικού χαρακτήρα που έχει να κάνει με ένα βιβλίο. Παιδαγωγικά και κοινωνικά θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τους νέους και όχι μόνο. Θα δούμε, τώρα μετά τον κορονοϊό όλα μπορούν να γίνουν, οι επαφές και οι συνεργασίες αρχής γενομένης με την παρουσία μας πριν λίγες μέρες στο Νέο Αρχαιολογικό μουσείο Χανίων με το κουαρτέτο σαξοφώνων, το οποίο μάλλον θα δοκιμαστεί και με κρουστά, θα δούμε. Φαντάζει υπέροχη ιδέα.
𝚶 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ός 𝛋𝛂𝛒𝛑ός 𝛍𝛆 𝛕𝛈 𝛍𝛐𝛒𝛗ή 𝛕𝛐𝛖 𝛗𝛆𝛔𝛕𝛊𝛃ά𝛌 𝛔𝛕𝛐 𝚸έ𝛉𝛖𝛍𝛎𝛐 𝛂𝛑𝛐𝛅ί𝛅𝛆𝛊 𝛋𝛂𝛒𝛑𝛐ύς 𝛑𝛊𝛔𝛕𝛆ύ𝛆𝛕𝛂𝛊;
Σίγουρα αποδίδει καρπούς όσο κι αν έμεινε λίγο πίσω λόγω της πανδημίας. Είχε παραπάνω συμμετοχές φέτος κι αυτό ήταν πολύ καλό. Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται, οι διοργανωτές το ξέρουν και κάνουν το καλύτερο. Μπήκαν γερές βάσεις. Θέλει χρόνο κι όπως συνηθίζω να λέω είναι σαν ένα χωράφι που πρέπει να το φροντίζεις, να το ποτίζεις, να προστατεύεις το δέντρο. Θα φανεί σε τρία με τέσσερα χρόνια που θα αρχίζει το δέντρο να ανθίζει περισσότερο και ο Μουσικός Καρπός θα έχει αφήσει την δική του ιστορία στην πόλη.
𝚶𝛊 𝛅𝛊𝛂𝛗𝛐𝛒𝛆𝛕𝛊𝛋ές 𝛗𝛊𝛌𝛂𝛒𝛍𝛐𝛎𝛊𝛋ές, 𝛕𝛂 𝛅𝛊𝛂𝛗𝛐𝛒𝛆𝛕𝛊𝛋ά 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ά 𝛔ύ𝛎𝛐𝛌𝛂, 𝛈 𝛂𝛎𝛕𝛂𝛌𝛌𝛂𝛄ή 𝛂𝛑ό𝛙𝛆𝛚𝛎 ό𝛔𝛐 𝛂𝛗𝛐𝛒ά 𝛕𝛈𝛎 𝛑𝛒𝛐𝛔έ𝛄𝛄𝛊𝛔𝛈 𝛕𝛈ς 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής 𝛋𝛂𝛊 𝛆𝛊𝛅𝛊𝛋ά 𝛕𝛐𝛎 𝛕𝛒ό𝛑𝛐 𝛆𝛋𝛍ά𝛉𝛈𝛔𝛈ς 𝛕𝛚𝛎 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ώ𝛎 𝛐𝛒𝛄ά𝛎𝛚𝛎 𝛆ί𝛎𝛂𝛊 𝛋ά𝛕𝛊 𝛑𝛐𝛖 𝛕𝛐 𝛔𝛖𝛎𝛂𝛎𝛕ή𝛔𝛂𝛍𝛆 𝛔𝛕𝛐 𝛗𝛆𝛔𝛕𝛊𝛃ά𝛌;
Εννοείται, αυτό ήταν και το ζητούμενο. Αρκετά διαφορετικά μουσικά σύνολα, διαφορετικό ρεπερτόριο. Υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές σχολές πάνω στην ερμηνεία του κάθε οργάνου που αυτό έδωσε άλλο χρώμα στο φεστιβάλ. Οι συμμετέχοντες είχαν την δυνατότητα και το είδαν αυτό και πήραν όσα περισσότερα μπορούσαν.
𝚨𝛋𝛐ύ𝛔𝛂𝛍𝛆 𝛄𝛎𝛚𝛔𝛕ά 𝛕𝛒𝛂𝛄𝛐ύ𝛅𝛊𝛂 𝛔𝛆 𝛅𝛊𝛂𝛔𝛋𝛆𝛖ές; 𝚻𝛊 𝛍𝛑𝛐𝛒𝛐ύ𝛍𝛆 𝛎𝛂 𝛑𝛐ύ𝛍𝛆 ό𝛕𝛊 𝛆ί𝛅𝛂𝛍𝛆 𝛔𝛕𝛐 𝛗𝛆𝛔𝛕𝛊𝛃ά𝛌;
Υπήρχε μεγάλη ποικιλία στα μουσικά σύνολα που ήρθαν να παίξουν και ως μουσικός δια παιδαγωγός με ενδιαφέρει τι γίνεται κι αλλού. Χορωδιακά σύνολα, φιλαρμονικές, τραγούδια με μικρά σύνολα μουσικής δωματίου, υπήρξε μεγάλη ποικιλία στο πρόγραμμα και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο.
𝚷𝛂ί𝛏𝛂𝛕𝛆 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛆𝛔𝛆ίς 𝛐 ί𝛅𝛊𝛐ς 𝛍ό𝛎𝛐 𝛔𝛕𝛂 𝚾𝛂𝛎𝛊ά ό𝛍𝛚ς.
Ναι, ισχύει. Παίξαμε μόνο στα Χανιά δύο τρεις μέρες νωρίτερα από τον Μουσικό Καρπό εδώ στο Ρέθυμνο, σε μία εξαιρετική βραδιά κουαρτέτου σαξοφώνων έξω στον προαύλιο χώρο του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Χανίων. Ομολογώ να πω ότι ήταν κι αυτή μία εξαιρετική βραδιά και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τον Γιάννη Παπατζανή και όλους όσοι ήταν υπεύθυνοι για την πραγματοποίησή της, αν και έβρεξε στο τέλος. Βέβαια τα μαζέψαμε, πήγαμε κάτω στους διάδρομους έμειναν οι μισοί και περισσότεροι φίλοι ακροατές και συνεχίσαμε για τουλάχιστον μισή ώρα ακόμη. Ωραίες στιγμές, πρωτόγνωρες, γεμάτες εκπλήξεις αλλά όμορφες.
Ό𝛕𝛂𝛎 𝛂𝛋𝛐ύ𝛍𝛆 𝛍𝛂𝛉ή𝛍𝛂𝛕𝛂 𝐦𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫 𝐜𝐥𝐚𝐬𝐬 𝛄𝛊𝛂 𝛋ά𝛑𝛐𝛊𝛐𝛖ς 𝛑𝛐𝛖 𝛅𝛆𝛎 𝛄𝛎𝛚𝛒ί𝛇𝛐𝛖𝛎 𝛕𝛊 𝛍𝛑𝛐𝛒𝛐ύ𝛍𝛆 𝛎𝛂 𝛕𝛐𝛖ς 𝛑𝛐ύ𝛍𝛆 𝛄𝛊𝛂 𝛎𝛂 𝛂𝛑𝛐𝛕𝛖𝛑𝛚𝛉𝛆ί ό𝛌𝛐 𝛂𝛖𝛕ό 𝛑𝛐𝛖 έ𝛄𝛊𝛎𝛆;
Πρώτα απ όλα γνώρισαν όλοι τον άνθρωπο πίσω από το όνομα και κατ επέκταση πίσω από το μουσικό όργανο. Όπως και σε άλλους τομείς, γιατί δεν ισχύει μόνο στη μουσική αυτό που θα σας πω, η προσωπικότητα του κάθε μουσικού αντικατοπτρίζεται στο παίξιμο του. Αν έχεις έναν μουσικό που είναι εξωστρεφείς, ενθουσιώδης, ανοιχτός γενικά θα βγει και στο παίξιμό του. Αν είναι κλειστός, μαζεμένος, ντροπαλός επίσης θα βγει στο παίξιμό του. Η μουσική για παράδειγμα όπως είναι μέσα σε ένα κουαρτέτο είναι σαν μία οικογένεια. Τέσσερα άτομα που δουλεύουν μαζί εντατικά, ταξιδεύουν μαζί, ο καθένας με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, πρέπει να υπάρξει όμως μία χημεία μεταξύ τους, μία αλληλοεκτίμηση για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο καθένας από εμάς μοιράστηκε εμπειρίες. Έχουμε σπουδάσει σε διαφορετικές χώρες Αμερική, Αγγλία, Γαλλία και Ολλανδία με διαφορετικούς δασκάλους και μεταφέραμε όλοι μας τις διαφορετικές εμπειρίες που είχαμε και έχουμε. Όλα αυτά είναι πράγματα που τα αντιλαμβάνεται ο «μαθητής» και θα είναι στην κρίση του να τα αφομοιώσει. Την προσωπικότητα του δασκάλου, τον τρόπο που μιλάει και πως καταφέρνει ή όχι να έρθει στο επίπεδο του κάθε συμμετέχοντα. Αν έχεις άτομα που είναι τελείως αρχάρια πρέπει να βρεις έναν τρόπο να επικοινωνήσεις. Εκεί είναι το μυστικό κι εκεί πρέπει να εστιάζει κάποιος αν θέλει να περάσει επιτυχημένα όλα όσα θέλει να μάθουν και να θυμούνται απ αυτόν. Να τον βοηθήσεις να βγάλει στην επιφάνεια κάποια πράγματα που δεν σκέφτηκε. Το κέρδος με τα σεμινάρια, με τα master class είναι ακόμα και όταν το παρακολουθείς και δεν συμμετέχεις αποκομίζεις πάρα πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Απώτερος στόχος θα μπορούσες να είναι να μπορέσεις σαν συμμετέχοντας να ακούς μουσική αργότερα και να λες για παράδειγμα «αυτός είναι ο Γιάννης Μυράλης» χωρίς να τον βλέπεις, απλά γνωρίζοντας και μόνο το παίξιμό του.
𝚷𝛊𝛔𝛕𝛆ύ𝛆𝛕𝛂𝛊 ό𝛕𝛊 𝛘𝛒𝛆𝛊ά𝛇𝛆𝛕𝛂𝛊 𝛎𝛂 𝛅𝛐𝛋𝛊𝛍ά𝛇𝛐𝛖𝛍𝛆 𝛅𝛊ά𝛗𝛐𝛒𝛂 𝛆ί𝛅𝛈 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής 𝛍𝛆 𝛎έ𝛆ς 𝛕𝛆𝛘𝛎𝛊𝛋ές 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝛂𝛑ό𝛅𝛐𝛔ή 𝛕𝛐𝛖ς έ𝛏𝛚 𝛂𝛑ό 𝛕𝛈𝛎 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛋𝛐𝛖𝛌𝛕𝛐ύ𝛒𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛑𝛂𝛊𝛅𝛆ί𝛂 𝛑𝛐𝛖 έ𝛘𝛐𝛖𝛍𝛆 𝛔𝛖𝛎𝛈𝛉ί𝛔𝛆𝛊;
Θεωρώ ότι στον 21ο αιώνα που ζούμε, με την αλληλεπίδραση που υπάρχει πλέον μεταξύ μας μέσω του διαδικτύου και πολλών άλλων μέσων, δεν θα ήταν καλύτερα να είναι ο καθένας αυτός που είναι και να μην επηρεάζεται από κάποιον; Οι μουσικοί αλληλοεπιδρούν με άλλους μουσικούς από όλο τον κόσμο και σε θεματικές ή σε στυλ. Παράδειγμα λέμε σύγχρονη τζαζ είναι κάτι συγκεκριμένο και μετά κάποιοι φοιτητές παίζουν ηπειρώτικο κλαρίνο, κορεάτικα ή αφρικάνικα όργανα σε τζαζ ρυθμούς. Την θέλουν αυτή την αλληλεπίδραση των οργάνων από φοιτητές με διαφορετικές κουλτούρες και μουσικά στυλ και όργανα. Πλέον δεν χρειάζονται να ακούσουν ακριβώς ίδιες εκτελέσεις όπως πριν από 30 χρόνια, θέλουν το διαφορετικό, το αλλιώτικο, προερχόμενο από ανθρώπους όπως προανέφερα. Το ζητούμενο πλέον είναι πόσο διαφορετικά θα παίξεις το ίδιο κομμάτι που μέχρι σήμερα το γνωρίζαμε κάπως συγκεκριμένα. Με δικό σου τρόπο, χωρίς να το μειώσεις αλλά ελαφρά αλλοιωμένο με την καλή έννοια. Λεπτές ισορροπίες αλλά με προσοχή μπορεί να υπάρξει και πάντρεμα και θετικό αποτέλεσμα. Έχεις το δικαίωμα να πειραματιστείς αλλά όχι για το κέρδος, αλλά επειδή έχεις ανοιχτό πνεύμα και προσεγγίζεις τη μουσική με μία ανοιχτή διάθεση και πρόθεση.
Ό𝛕𝛂𝛎 𝛂𝛋𝛐ύ𝛍𝛆 𝛔𝛖𝛎𝛂𝛖𝛌ί𝛂 𝛕𝛈ς 𝛗𝛊𝛌𝛂𝛒𝛍𝛐𝛎𝛊𝛋ής 𝛐𝛊 𝛑𝛆𝛒𝛊𝛔𝛔ό𝛕𝛆𝛒𝛐𝛊 έ𝛘𝛐𝛖𝛍𝛆 𝛔𝛕𝛐 𝛍𝛖𝛂𝛌ό 𝛍𝛂ς 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋𝛐ύς 𝛍𝛆 𝛔𝛕𝛐𝛌ές 𝛋𝛂𝛊 𝛂𝛑ό 𝛔𝛖𝛄𝛋𝛆𝛋𝛒𝛊𝛍έ𝛎𝛆ς 𝛈𝛍έ𝛒𝛆ς 𝛕𝛐𝛖 𝛘𝛒ό𝛎𝛐𝛖 𝛄𝛊𝛂 𝛔𝛖𝛄𝛋𝛆𝛋𝛒𝛊𝛍έ𝛎𝛆ς 𝛄𝛊𝛐𝛒𝛕ές 𝛔𝛆 𝛋ά𝛉𝛆 𝛑ό𝛌𝛈. 𝚷ό𝛔𝛐 𝛅𝛊𝛂𝛗𝛐𝛒𝛆𝛕𝛊𝛋ά 𝛆ί𝛎𝛂𝛊 𝛕𝛆𝛌𝛊𝛋ά ό𝛌𝛐 𝛂𝛖𝛕ό 𝛑ί𝛔𝛚 𝛂𝛑ό 𝛍ί𝛂 𝛗𝛊𝛌𝛂𝛒𝛍𝛐𝛎𝛊𝛋ή; Ό𝛑𝛐𝛊𝛂 𝛋𝛊 𝛂𝛎 𝛆ί𝛎𝛂𝛊 𝛂𝛖𝛕ή;
Ωραία ερώτηση και με ενδιαφέρει να τοποθετηθώ επί αυτού. Σίγουρα στην Ελλάδα όταν ακούει ο κόσμος φιλαρμονική σκέφτεται παρέλαση όπως είπατε και εορταστικές ημέρες μέσα στο χρόνο, κυρίως θρησκευτικές. Το ίδιο συμβαίνει να ξέρετε και σε πολλές άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης από όσο γνωρίζω. Παρόλα αυτά να πούμε ότι το σύνολο πνευστών και κρουστών ονομάζεται φιλαρμονική / συμφωνική μπάντα αλλά έχει ένα δικό του αυτόνομο ρεπερτόριο και μία ιστορία διακοσίων και παραπάνω χρόνων. Δεν πρέπει να περιορίζεται σε τέτοιες γιορτές / εκδηλώσεις. Είχαμε την τύχη να πάμε στην Ιταλία σαν μπάντα του Δήμου αλλά και του Πανεπιστημίου όπου εργάζομαι στην Κύπρο, στη Νάπολη, τη Ρώμη και στην Λάκιλα. Τους παρουσιάσαμε ένα πρόγραμμα μόνο με Έλληνες και Κύπριους συνθέτες. Κάτι που τους άρεσε πάρα πολύ και ήταν αρκετά συγκινητικό γιατί ήξεραν πολλά από αυτά που άκουσαν. Όπως η διασκευή του εθνικού ύμνου που παίξαμε, του μεγάλου έργου, μία διασκευή του Σπύρου Προσωπάρη από την Κέρκυρα που είναι μαέστρος και συνθέτης. Παρουσιάσαμε έργο του Μάντζαρου μετά από 150 χρόνια και παραπάνω και ήταν το λιγότερο συγκινητικό να τους βλέπεις να σε αποδέχονται λαοί όπως οι Ιταλοί με τόσο μεγάλη μουσική παράδοση. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται οι φιλαρμονικές. Να έχουν την αξία που τους αρμόζει. Αποτέλεσμα αυτού να μου ζητήσουν να επιστρέψω, κάτι που έκανα, για να παραδώσω σεμινάρια ελληνικής μουσικής σε φοιτητές της Ιταλίας. Να τους βλέπεις να ζητάνε link για να μπουν στο διαδίκτυο να ψάξουν ακόμη περισσότερο την ελληνική μουσική σε σημείο που το έκαναν για να μπορέσουν να γράψουν αργότερα και μουσική οι ίδιοι.
𝚷ό𝛔𝛐 𝛑𝛐𝛌ύ ή 𝛌ί𝛄𝛐 𝛑𝛊𝛔𝛕𝛆ύ𝛆𝛕𝛂𝛊 ό𝛕𝛊 𝛃𝛐𝛈𝛉ά𝛆𝛊 𝛈 𝛑𝛐𝛌𝛊𝛕𝛆ί𝛂 𝛕𝛈𝛎 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛔𝛆 ό𝛑𝛐𝛊𝛐 𝛗ά𝛔𝛍𝛂 𝛋𝛊 𝛂𝛎 𝛕𝛈𝛎 𝛔𝛖𝛎𝛂𝛎𝛕ά𝛍𝛆; 𝚻𝛊 𝛆𝛊𝛋ό𝛎𝛂 έ𝛘𝛆𝛕𝛆 𝛆𝛔𝛆ίς;
Βασικά έχω παρατηρήσει ότι έχουν γίνει πάρα πολλές αλλαγές από την εποχή που εγώ ήμουν φοιτητής. Αρχές του ‘90 είχαμε μόνο την συμφωνική ορχήστρα νέων στην Κύπρο ας πούμε για παράδειγμα. Ήταν το μόνο σύνολο που μπορούσες να βρεις. Πλέον υπάρχουν πάρα πολλές φιλαρμονικές, προγράμματα που στηρίζονται από την πολιτεία και επίσης γνωρίζω ότι στην Ελλάδα με το Μέγαρο αλλά και με το κτίριο Σταύρος Νιάρχος γίνονται πάρα πολλά πράγματα πλέον. Αυτό είναι πολύ γνωστό και εύκολο να το αντιληφθείς. Υπάρχουν οργανισμοί που στηρίζουν και πολλά άλλα, όμως σε σχέση με το εξωτερικό η μουσική και οι μουσικοί δεν στηρίζονται τόσο όσο θα έπρεπε, ενώ δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν με αυτούς του εξωτερικού. Μεγάλη αλήθεια.
𝚺𝛕𝛐 𝛎έ𝛐 𝛂𝛒𝛘𝛂𝛊𝛐𝛌𝛐𝛄𝛊𝛋ό 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛆ί𝛐 𝚾𝛂𝛎ί𝛚𝛎 ό𝛑𝛚ς 𝛆ί𝛑𝛂𝛍𝛆 𝛋𝛂𝛊 𝛎𝛚𝛒ί𝛕𝛆𝛒𝛂 𝛐𝛌𝛐𝛋𝛌𝛈𝛒ώ𝛉𝛈𝛋𝛆 𝛑𝛒𝛊𝛎 𝛋𝛂𝛊𝛒ό 𝛈 𝛑𝛒ώ𝛕𝛈 𝛑𝛆𝛒𝛊𝛐𝛅𝛊𝛋ή έ𝛋𝛉𝛆𝛔𝛈 𝛍𝛆 𝛕ί𝛕𝛌𝛐 «𝐁𝚨𝚻𝚮 𝚻𝚰𝚳𝚬 𝚺ώ𝛍𝛂 – 𝚴𝛆𝛒ό – 𝚫𝛊ά𝛌𝛐𝛄𝛐𝛊». 𝚺𝛕𝛂 𝛑𝛌𝛂ί𝛔𝛊𝛂 𝛂𝛖𝛕ής έ𝛄𝛊𝛎𝛆 𝛔𝛖𝛎𝛂𝛖𝛌ί𝛂 𝛍𝛆 𝛕𝛐 𝛋𝛐𝛖𝛂𝛒𝛕έ𝛕𝛐 𝛔𝛂𝛏𝛐𝛗ώ𝛎𝛚𝛎 ‘‘ Ώ𝛔𝛍𝛚𝛔𝛈ς’’. 𝚬𝛔𝛆ίς, 𝛐 𝚯𝛆ό𝛗𝛊𝛌𝛐ς 𝚺𝛚𝛕𝛈𝛒𝛊ά𝛅𝛈ς, 𝛐 𝚨𝛎𝛕ώ𝛎𝛈ς 𝚽𝛚𝛕𝛊ά𝛅𝛈ς 𝛋𝛂𝛊 𝛐 𝚾𝛒ί𝛔𝛕𝛐ς 𝚭έ𝛎𝛊𝛐ς. 𝚷𝛆ί𝛕𝛆 𝛍𝛂ς 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛈𝛎 𝛔𝛖𝛍𝛍𝛆𝛕𝛐𝛘ή 𝛔𝛂ς 𝛋𝛂𝛊 𝛆𝛋𝛆ί.
Ήταν καταπληκτική εμπειρία σε έναν πολύ όμορφο αρχιτεκτονικά χώρο και ήταν μεγάλη μας χαρά που παίξαμε εκεί. Ευχαριστούμε και το Μουσείο, την διευθύντρια αρχαιοτήτων, την Περιφέρεια και όλους τους φορείς που το στήριξαν. Ήταν πραγματικά πολύ όμορφη βραδιά με έργα από Έλληνες κυρίως συνθέτες, όπως αυτά του Γιώργου Κουμεντάκη. Έργα όπως το ηπειρώτικο το μοιρολόι, ο αμανές από τη Σμύρνη, έργα που έξω από την είσοδο του μουσείου ήταν το λιγότερο εντυπωσιακό που ακούστηκαν για μένα. Ελπίζω και για τον κόσμο να ήταν το ίδιο. Η σύσταση του συνόλου είναι πρόσφατη με την μορφή που την είδε ο κόσμος και οι Ώσμωσης έκαναν παρθενική εμφάνιση στα Χανιά. Στόχος μας είναι να κάνουμε και μία ηχογράφηση. Είδαμε και τον κύριο Κουμεντάκη από κοντά και μας έδωσε ενθαρρυντικά σχόλια για να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε. Θέλουμε να μοιραστούμε τα έργα μας και με ξένους μουσικούς.
𝚷𝛊𝛔𝛕𝛆ύ𝛆𝛕𝛂𝛊 ό𝛕𝛊 𝛈 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή έ𝛘𝛆𝛊 𝛕𝛈𝛎 𝛅ύ𝛎𝛂𝛍𝛈 𝛎𝛂 𝛋ά𝛎𝛆𝛊 𝛕𝛐𝛎 𝛋ό𝛔𝛍𝛐 𝛎𝛂 𝛉έ𝛌𝛆𝛊 𝛎𝛂 𝛄𝛎𝛚𝛒ί𝛔𝛆𝛊 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ές 𝛋𝛐𝛖𝛌𝛕𝛐ύ𝛒𝛆ς ό𝛌𝛐𝛖 𝛕𝛐𝛖 𝛋ό𝛔𝛍𝛐𝛖;
Η μουσική έχει τη δύναμη να συνδέσει τον άνθρωπο με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον με τρόπους που ούτε καν μπορεί να σκεφτεί. Ας πάρουμε παράδειγμα τον Κουμεντάκη. Μας σύνδεσε με την ηπειρώτικη παράδοση με το μοιρολόι, μας σύνδεσε με τα σμυρναίικα και το ρεμπέτικο, μας πήγε στη Σμύρνη, στην Μικρασιατική καταστροφή. Πολλά τα παραδείγματα. Κι όλα αυτά μέσα από ένα σύγχρονο, ίσως το πιο σύγχρονο όργανο κλασικής μουσικής, όπως είναι αυτό του σαξόφωνου. Σκέφτομαι επίσης τον Vangelis πόσο πρωτοποριακός ήταν παγκοσμίως, σύνδεσε τον ηλεκτρονικό ήχο γράφοντας νέους ήχους για τον κινηματογράφο, ή το έργο Ωδές με την Ειρήνη Παππά, τα παραδοσιακά με έναν ηλεκτρονικό ήχο επηρεάζοντας κι άλλους συνθέτες μετά. Η μουσική έχει τη δύναμη να διαπερνά μέσα από το σώμα σου. Να ξυπνάει μνήμες και τόσα άλλα. Η δύναμη και τα συναισθήματα που σου βγάζει η μουσική είτε για το παρελθόν, είτε για το παρόν αλλά πολλές φορές και για το μέλλον.
𝚷ό𝛔𝛐 𝛔𝛖𝛘𝛎ά έ𝛒𝛘𝛆𝛔𝛕𝛆 𝚬𝛌𝛌ά𝛅𝛂 𝛄𝛊𝛂 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ά 𝛅𝛒ώ𝛍𝛆𝛎𝛂;
Τα τελευταία χρόνια έρχομαι πολύ συχνά κι αυτό είναι κάτι που με ευχαριστεί ιδιαιτέρως. Είχα και παλαιότερα με τον Θεόφιλο Σωτηριάδη συνεργασίες από τη Θεσσαλονίκη, και είχε έρθει και αυτός στην Κύπρο. Να πω εδώ ότι ο Θεόφιλος Σωτηριάδης και ο Αντώνης ο Φωτιάδης είναι οι δύο του κουαρτέτου σαξοφώνων «Ώσμωσης» από τη Θεσσαλονίκη, ο τρίτος είναι ο Χρήστος Ζένιος από την Κύπρο κι εγώ, επίσης από την Κύπρο. Μέσα από αυτό το σχήμα λοιπόν που κάναμε και το αναπτύσσουμε τα τελευταία 3 χρόνια παίξαμε πέρσι σε Φεστιβάλ του Υπουργείο Πολιτισμού στη Χαλκιδική οπότε ξανά ήρθα στην Ελλάδα. Όπως επίσης εκτός Ελλάδας στην Πορτογαλία πήγαμε με ένα σχήμα δώδεκα σαξοφώνων σε ένα πολύ ωραίο πρότζεκτ και παίξαμε εκεί το Δεκέμβρη. Το καλό είναι ότι το ίδιο πρότζεκτ εγκρίθηκε και θα το παρουσιάσουμε και στην Κύπρο στο άμεσο μέλλον με τους Πορτογάλους να έρχονται Κύπρο. Πάντως έρχομαι περίπου τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο στην Ελλάδα.
Έ𝛘𝛆𝛕𝛆 𝛍ί𝛂 𝛂𝛏𝛊𝛐𝛔έ𝛃𝛂𝛔𝛕𝛈 𝛑𝛐𝛒𝛆ί𝛂 𝛔𝛕𝛈 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή, 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ή 𝛆𝛋𝛑𝛂ί𝛅𝛆𝛖𝛔𝛈 𝛋𝛂𝛊 𝛍ί𝛂 𝛍𝛂𝛋𝛒𝛐𝛘𝛒ό𝛎𝛊𝛂 𝛔𝛖𝛍𝛍𝛆𝛕𝛐𝛘ή 𝛂𝛎ά 𝛕𝛐𝛎 𝛋ό𝛔𝛍𝛐 𝛔𝛆 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ά 𝛔ύ𝛎𝛐𝛌𝛂, 𝛋ά𝛕𝛊 𝛑𝛐𝛖 𝛅𝛆ί𝛘𝛎𝛆𝛊 𝛕𝛐 𝛆ύ𝛒𝛐ς 𝛕𝛈ς 𝛆𝛍𝛑𝛆𝛊𝛒ί𝛂ς 𝛔𝛂ς; 𝚷ό𝛔𝛐 𝛔𝛈𝛍𝛂𝛎𝛕𝛊𝛋ό 𝛆ί𝛎𝛂𝛊 𝛄𝛊𝛂 έ𝛎𝛂𝛎 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ό 𝛎𝛂 𝛍𝛑𝛐𝛒𝛆ί 𝛎𝛂 𝛔𝛖𝛍𝛍𝛆𝛕έ𝛘𝛆𝛊 𝛔𝛆 ό𝛔𝛐 𝛑𝛆𝛒𝛊𝛔𝛔ό𝛕𝛆𝛒𝛂 𝛗𝛆𝛔𝛕𝛊𝛃ά𝛌 𝛋𝛂𝛊 𝛔ύ𝛎𝛐𝛌𝛂; 𝚬ί𝛎𝛂𝛊 𝛂𝛖𝛕ά 𝛑𝛐𝛖 𝛑𝛂ί𝛒𝛎𝛆𝛊 𝛕ό𝛔𝛐 𝛔𝛈𝛍𝛂𝛎𝛕𝛊𝛋ά ή 𝛋𝛂𝛊 𝛂𝛖𝛕ά 𝛑𝛐𝛖 𝛅ί𝛎𝛆𝛊 𝛆𝛎ί𝛐𝛕𝛆;
Θεωρώ ότι αυτά που δίνουμε θα αγγίξουν τον κόσμο, το ευελπιστούμε, το θέλουμε. Όπως για παράδειγμα κουαρτέτο σαξοφώνων με τέσσερα σαξόφωνα μπορεί να άκουσαν πρώτη φορά πολλοί που παρευρέθηκαν στα Χανιά, στο αρχαιολογικό μουσείο. Ελπίζω κάτι να πήραν και να τους έμεινε η βραδιά στη μνήμη τους. Δεν είναι και το πιο σύνηθες. Για εμάς ως μουσικούς είναι το πιο σημαντικό στη δουλειά μας ταξιδεύοντας να γνωρίζουμε άλλους μουσικούς, ή να παίξουμε για παράδειγμα αφρικάνικες μουσικές στην Κύπρο. Μέσω αυτής της δυνατότητας ακόμα και με Κύπριους μουσικούς που παίζουν αφρικάνικη μουσική ταξιδεύω στην Αφρική εμμέσως πλην σαφώς. Καταλαβαίνω κάποια πράγματα πως λειτουργεί η κοινωνία και η κουλτούρα της Αφρικής μέσω της μουσικής. Σίγουρα παίρνεις πολλά από τη μουσική δεν δίνεις μόνο, κι αυτό είναι το ζητούμενο.
𝚷ό𝛔𝛐 𝛂𝛑έ𝛘𝛆𝛊 𝛐 𝚪𝛊ά𝛎𝛎𝛈ς 𝚳𝛖𝛒ά𝛌𝛈ς 𝛕𝛐𝛖 𝟏𝟗𝟗𝟕 𝛍𝛆 𝛕𝛈𝛎 𝛖𝛑𝛐𝛕𝛒𝛐𝛗ί𝛂 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝚨𝛍𝛆𝛒𝛊𝛋ή 𝛍𝛆 𝛕𝛐𝛎 𝚪𝛊ά𝛎𝛎𝛈 𝚳𝛖𝛒ά𝛌𝛈 𝛕𝛐𝛖 𝛔ή𝛍𝛆𝛒𝛂;
Καμία σχέση σίγουρα. Παρόλο που τότε μελετούσαμε πιο συστηματικά λόγω του ότι είχαμε τη δίψα για μάθηση, τώρα απλά είμαστε στο επίπεδο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε και απλά το καταφέρνουμε. Λόγω του ότι μελετάω και καταναλώνω αρκετό χρόνο στην προετοιμασία της μπάντας σαν συνθέτης και μαέστρος πλέον πολλές φορές ο περισσότερος χρόνος μου πάει εκεί. Ο περισσότερος χρόνος μου πηγαίνει στους μαθητές μου στο μουσικό σχολείο και στους σπουδαστές μου στο Ευρωπαϊκό Μουσικό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Είναι τελείως διαφορετικά τώρα με παλιά. Ο καθένας μπορεί να το αντιληφθεί. Το χρονοδιάγραμμα του καθενός είναι δύσκολο, κάτι κερδίζεις κάτι χάνεις σίγουρα. Αν θες να φτάσεις σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο πρέπει να εστιάσεις ως μαέστρος, είτε ως σαξοφωνίστας είτε ως μουσικοπαιδαγωγός. Αν με ρωτήσετε δεν σκεφτόμουν το 1997 ότι θα βρίσκομαι εδώ να καταναλώνω ποιοτικά τον χρόνο μου ως μαέστρος και με αυτά τα σύνολα σε τόσο υψηλό επίπεδο.
𝚻𝛊 𝛖𝛑ά𝛒𝛘𝛆𝛊 𝛔𝛕𝛐 𝛍𝛖𝛂𝛌ό 𝛑𝛐𝛖 𝛅𝛆𝛎 έ𝛘𝛆𝛊 𝛄ί𝛎𝛆𝛊 𝛑𝛒ά𝛏𝛈 𝛂𝛋ό𝛍𝛈 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛐𝛎 𝚪𝛊ά𝛎𝛎𝛈 𝚳𝛖𝛒ά𝛌𝛈;
Ο Μάρκο Αλμπονέτσι, με τον οποίο ήμασταν συγκάτοικοι τέσσερα χρόνια, είχε πει και είχα συμφωνήσει ότι θα ήταν τέλειο να παίζαμε στη Νέα Υόρκη. Ο Μάρκο το πέτυχε, έμεινε να το καταφέρω κι εγώ. Αυτό. Θα ήθελα επίσης τα επόμενα τέσσερα χρόνια να κάνω ένα ή δύο cd με σαξόφωνα. Κλασική μουσική και σύγχρονη μουσική με σαξόφωνο, όχι δική μου καθώς εγώ δεν γράφω μουσική.
𝚺𝛆 𝛑𝛐𝛊𝛂 𝛘ώ𝛒𝛂 𝛂𝛑ό ό𝛌𝛆ς ό𝛔𝛆ς έ𝛘𝛆𝛕𝛆 𝛑𝛂𝛒𝛆𝛖𝛒𝛆𝛉𝛆ί 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ά 𝛔𝛂ς ά𝛗𝛈𝛔𝛆 𝛕𝛊ς 𝛋𝛂𝛌ύ𝛕𝛆𝛒𝛆ς 𝛆𝛎𝛕𝛖𝛑ώ𝛔𝛆𝛊ς 𝛔𝛕𝛐 𝛘ώ𝛒𝛐 𝛔𝛂ς 𝛑ά𝛎𝛚;
Σίγουρα Αμερική. Σπούδασα και έμεινα εκεί 10 χρόνια. Είχα την ευτυχία να διδάξω και σε Πανεπιστήμιο εκεί και την είδα και σαν φοιτητής και σαν εργαζόμενος εκπαιδευτικός και αυτό με διαμόρφωσε νομίζω τελικά. Την ξέρω πολύ καλά την Αμερική. Παίξαμε και Ολλανδία και Γερμανία, πολύ καλές και αξιόλογες εμπειρίες επίσης. Αλλά και σε χώρες της Αφρικής πολύ καλές εμπειρίες αλλά τα περισσότερα τα αποκόμισα στην Αμερική παίζοντας σε πολλά Πανεπιστήμια, σε συνέδρια και σε άλλους χώρους. Πολλές εικόνες που δεν ξεχνιούνται εύκολα. Το καλό είναι ότι κρατάω επαφές και το μέλλον πάντα κρύβει εκπλήξεις.
𝚷ό𝛔𝛐 𝛚𝛗έ𝛌𝛊𝛍𝛐 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛂 𝛎έ𝛂 𝛑𝛂𝛊𝛅𝛊ά 𝛆ί𝛎𝛂𝛊 𝛆𝛋𝛕ός 𝛂𝛑ό 𝛕𝛈𝛎 𝛔𝛖𝛍𝛍𝛆𝛕𝛐𝛘ή 𝛕𝛐𝛖ς 𝛔𝛆 𝛅𝛒𝛂𝛔𝛕𝛈𝛒𝛊ό𝛕𝛈𝛕𝛆ς 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής 𝛆𝛑𝛊𝛕έ𝛌𝛆𝛔𝛈ς 𝛎𝛂 έ𝛘𝛐𝛖𝛎 𝛋𝛂𝛊 𝛄𝛎𝛚𝛒𝛊𝛍ί𝛂 𝛍𝛆 𝛕𝛐 𝛊𝛔𝛕𝛐𝛒𝛊𝛋ό/𝛑𝛐𝛌𝛊𝛕𝛊𝛔𝛍𝛊𝛋ό 𝛑𝛌𝛂ί𝛔𝛊𝛐 𝛕𝛈ς 𝛋ά𝛉𝛆 𝛍𝛐𝛖𝛔𝛊𝛋ής;
Δεν μπορείς να ερμηνεύσεις ένα έργο αν δεν ξέρεις το ιστορικό και κοινωνικό του πλαίσιο. Για να το ερμηνεύσεις σωστά πάντα. Για να μπορέσεις όμως να πεις ότι το ξέρεις και το παρουσιάζεις με τον τρόπο που πρέπει θα πρέπει πρώτα να γνωρίζεις την ιστορία του. Τα γιατί και τα πως που κρύβονται πίσω από ένα μουσικό έργο. Και παράλληλα να μπορεί να λέει τα ίδια το έργο σε όλους τους λαούς ανεξαρτήτως εθνικότητας και μουσικών οργάνων. Να βγάλει θαυμασμό, να βγάλει συναίσθημα. Άρα πρέπει να την γνωρίζεις την ιστορία του, να μπεις μέσα στο έργο, να το αφομοιώσεις για να το παίξεις με τον καλύτερο και σωστότερο τρόπο χωρίς να περιορίζει τον πειραματισμό του εκάστοτε έργου. Έναν πειραματισμό με αποτέλεσμα όχι για να εντυπωσιάσεις χωρίς ουσία.
𝚺𝛂ς 𝛆𝛖𝛘𝛂𝛒𝛊𝛔𝛕𝛐ύ𝛍𝛆 𝛑ά𝛒𝛂 𝛑𝛐𝛌ύ, ή𝛕𝛂𝛎 𝛘𝛂𝛒ά 𝛍𝛂ς 𝛑𝛐𝛖 𝛄𝛎𝛚𝛒𝛊𝛔𝛕ή𝛋𝛂𝛍𝛆 𝛋𝛂𝛊 𝛆𝛖𝛘𝛂𝛒𝛊𝛔𝛕𝛐ύ𝛍𝛆 𝛕𝛐𝛎 𝛋𝛐 𝚷𝛂𝛑𝛂𝛕𝛇𝛂𝛎ή 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛈𝛎 𝛆𝛑𝛊𝛋𝛐𝛊𝛎𝛚𝛎ί𝛂 𝛋𝛂𝛊 𝛄𝛊𝛂 𝛕𝛈𝛎 𝛄𝛎𝛚𝛒𝛊𝛍ί𝛂 𝛑𝛐𝛖 έ𝛄𝛊𝛎𝛆 𝛋𝛂𝛊 𝛋𝛂𝛕𝛂𝛗έ𝛒𝛂𝛍𝛆 𝛎𝛂 𝛄𝛎𝛚𝛒𝛊𝛔𝛕𝛐ύ𝛍𝛆.
Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ, χαίρομαι πάντα όταν βρίσκομαι στο Ρέθυμνο και δη που γνωριστήκαμε και είπαμε πολύ όμορφα πράγματα και για την παρουσία μας στα Χανιά αλλά και για τον Μουσικό Καρπό στο Ρέθυμνο. Επίσης ευχαριστώ που μου δόθηκε η δυνατότητα να πω και για τους συναδέλφους μου στο κουαρτέτο σαξοφώνων Ώσμωσης. Να είστε καλά, καλή αντάμωση.
#𝐛𝐞𝐬𝐭𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 #𝐛𝐞𝐬𝐭𝐢𝐧𝐭𝐞𝐫𝐯𝐢𝐞𝐰 #𝐛𝐞𝐬𝐭𝐦𝐮𝐬𝐢𝐜 #𝐛𝐞𝐬𝐭𝐬𝐨𝐥𝐢𝐬𝐭 #𝐛𝐞𝐬𝐭𝐬𝐚𝐱𝐨𝐩𝐡𝐨𝐧𝐞 #𝐛𝐞𝐬𝐭𝐦𝐚𝐠𝐚𝐳𝐢𝐧𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭𝐞
