𝝬𝝦𝝜𝝨𝝩𝝤𝝨 𝝫𝝦𝝖𝝢𝝩𝝛𝝚𝝨𝝟𝝖𝝟𝝜𝝨 / 𝝤 𝝨𝝫𝝪𝝦𝝤𝝗𝝤𝝠𝝤𝝨 𝝖𝝥 𝝩𝝖 𝝬𝝖𝝢𝝞𝝖 𝝥𝝤𝝪 𝝟𝝖𝝢𝝚𝝞 𝝩𝝜 𝝙𝝞𝝖𝝫𝝤𝝦𝝖 𝝨𝝞𝝘𝝖 𝝨𝝞𝝘𝝖
𝝖𝝿ό 𝝻𝝸𝝹𝞀ός 𝝾 Χρηστος Φραντζεσκακης έ𝝳𝝴𝝸𝝽𝝴 ό𝞃𝝸 𝝾 𝞂𝞃ί𝝱𝝾ς 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝾 ά𝝷𝝺𝝶𝝻𝝰 𝞃𝝶ς 𝞂𝞅𝞄𝞀𝝾𝝱𝝾𝝺ί𝝰ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝹ά𝞃𝝸 𝝻𝝴 𝞃𝝾 𝝾𝝿𝝾ί𝝾 𝝷𝝰 𝝰𝞂𝞆𝝾𝝺𝝴ί𝞃𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 𝝿𝝾𝝺𝝺ά 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰. 𝝨ή𝝻𝝴𝞀𝝰 𝞂𝝸𝝲ά 𝞂𝝸𝝲ά 𝝹𝝰𝝸 𝝻𝝴𝞃ά 𝝰𝝿ό 𝟰 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝝿𝝰𝞀𝝾𝞄𝞂ί𝝰ς 𝞂𝝴 𝝿𝝰𝝼𝝴𝞄𝞀𝞈𝝿𝝰ϊ𝝹ά 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝰 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝷𝝺ή𝝻𝝰𝞃𝝰 𝝻𝝸𝝹𝞀ώ𝝼 𝝶𝝺𝝸𝝹𝝸ώ𝝼 𝝰𝝺𝝺ά 𝝹𝝰𝝸 𝝰𝝼𝝳𝞀ώ𝝼 𝝳𝝴ί𝞆𝝼𝝴𝝸 ό𝞃𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 έ𝞃𝝾𝝸𝝻𝝾ς 𝝹𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 έ𝝼𝝰 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾. 𝝚𝝻𝝴ίς 𝝱𝝰𝞂𝝸𝝹ά 𝞃𝝾 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝾𝞄𝝻𝝴, 𝝹𝝸 𝝰𝞄𝞃ός 𝞃𝝾 ί𝝳𝝸𝝾. 𝝡έ𝝼𝝴𝝸 𝝼𝝰 𝝹𝞀𝝰𝞃ή𝞂𝝴𝝸 𝞄𝞇𝝶𝝺ά 𝞃𝝾𝞄ς 𝞂𝞃ό𝞆𝝾𝞄ς 𝞃𝝾𝞄, 𝝼𝝰 έ𝞆𝝴𝝸 𝞃𝝶𝝼 𝞄𝝲𝝴𝝸ά 𝞃𝝾𝞄 𝝹𝝰𝝸 𝝻𝝰𝝵ί 𝝻𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝿𝞀𝝾𝝿𝝾𝝼𝝶𝞃ή 𝞃𝝾𝞄 𝝼𝝰 𝝹ά𝝼𝝾𝞄𝝼 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝝽έ𝞀𝝾𝞄𝝼 𝝹𝝰𝝺ά. 𝝩𝝾𝝼 𝞂𝞄𝝼𝝰𝝼𝞃ή𝞂𝝰𝝻𝝴 𝞂𝞃𝝰 𝝬𝝰𝝼𝝸ά 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝺ί𝝲𝝴ς 𝝻έ𝞀𝝴ς, 𝝰𝝻έ𝞂𝞈ς 𝝻𝝴𝞃ά 𝞃𝝶𝝼 𝝴𝝿𝝸𝞂𝞃𝞀𝝾𝞅ή 𝞃𝝾𝞄 𝝰𝝿ό 𝞃𝝾 𝝥𝝰𝝼𝝴𝞄𝞀𝞈𝝿𝝰ϊ𝝹ό 𝞃𝝾𝞄 𝝡𝝾𝝼ά𝞆𝝾𝞄 ό𝝿𝝾𝞄 𝝿ή𝞀𝝴 𝞃𝝶𝝼 𝟲𝝶 𝝷έ𝞂𝝶 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝚𝞄𝞀ώ𝝿𝝶. 𝝡𝝸𝝺ή𝞂𝝰𝝻𝝴 𝝲𝝸𝝰 ό𝝺𝝾𝞄ς 𝝹𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 ό𝝺𝝰 𝝹𝝰𝝸 𝝿ή𝝲𝝰𝝻𝝴 𝞂𝞃𝝰 𝝳ύ𝝾 𝝿𝞀𝝾𝝿𝝾𝝼𝝶𝞃ή𝞀𝝸𝝰 ό𝝿𝝾𝞄 𝝻𝝴𝝲ά𝝺𝞈𝞂𝝴 𝝰𝝲𝞈𝝼𝝸𝞂𝞃𝝸𝝹ά. Ή𝞃𝝰𝝼 𝝰𝝿𝝺ός 𝞂𝞃𝝰 𝝺𝝴𝝲ό𝝻𝝴𝝼ά 𝞃𝝾𝞄, 𝝿𝞀𝝾𝞂𝝲𝝴𝝸𝞈𝝻έ𝝼𝝾ς 𝞂𝞃𝝰 𝝷έ𝝺𝞈 𝞃𝝾𝞄, 𝝰𝝸𝞂𝝸ό𝝳𝝾𝝽𝝾ς 𝝻𝝴 𝞃𝝾 𝝻έ𝝺𝝺𝝾𝝼 𝝹𝝰𝝸 έ𝞃𝝾𝝸𝝻𝝾ς 𝝲𝝸𝝰 𝝿𝝾𝝺𝝺ή 𝝳𝝾𝞄𝝺𝝴𝝸ά, 𝞃ό𝞂𝝶 ό𝞂𝝶 𝞆𝞀𝝴𝝸ά𝝵𝝴𝞃𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 𝝼𝝰 𝞃𝝾𝝼 𝝳𝝾ύ𝝻𝝴 𝞂𝞃𝝾 𝝱ά𝝷𝞀𝝾 𝞂𝞃𝝾 ά𝝻𝝴𝞂𝝾 𝝻έ𝝺𝝺𝝾𝝼.
𝝡𝝴 𝟳𝟴,𝟮𝟬 𝝿𝝾𝞄 𝝰𝝿𝝾𝞃𝝴𝝺𝝴ί 𝝰𝞃𝝾𝝻𝝸𝝹ό 𝞀𝝴𝝹ό𝞀 𝝹𝝰𝝸 𝟲𝝾ς 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝚𝞄𝞀ώ𝝿𝝶 𝝿𝝸𝝾 𝝿𝝾𝝺ύ 𝝻𝝰ς έ𝝻𝝴𝝸𝝼𝝴 𝞂𝞃𝝸ς 𝝿𝞀ώ𝞃𝝴ς 𝞂𝝾𝞄 𝝳𝝶𝝺ώ𝞂𝝴𝝸ς ό𝞃𝝸 𝞂𝝴 𝝿𝝴ί𝞀𝝰𝝽𝝴 𝝴𝝿𝝴𝝸𝝳ή 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝴ς 𝝿𝝰𝞀𝝰𝝿ά𝝼𝞈 𝝿𝝰𝞀ά ό𝞃𝝸 𝝴ί𝞆𝝴ς 𝝻ί𝝰 𝝰𝝽𝝸𝝾𝝿𝞀𝝴𝝿έ𝞂𝞃𝝰𝞃𝝶 𝝿𝝰𝞀𝝾𝞄𝞂ί𝝰 𝞂𝞃𝝾 𝝥𝝰𝝼𝝴𝞄𝞀𝞈𝝿𝝰ϊ𝝹ό; 𝝞𝞂𝞆ύ𝝴𝝸;
Βασικά θα πω ότι ήμουν αρκετά ικανοποιημένος από την εμφάνιση που έκανα στο Μόναχο. Έστω και για 5 πόντους έκανα ατομικό ρεκόρ. Απλά επειδή το μετάλλιο δεν φάνηκε ότι ήταν κάτι ακατόρθωτο κι επειδή το σώμα μου πιστεύω ότι είναι έτοιμο να ρίξει κοντά στα 79,50 ήθελε να πάνε όλα τέλεια. Το σώμα μου ήταν σε πολύ καλή κατάσταση απλά η τεχνική δεν βγήκε τέλεια.
Ά𝞀𝝰 𝝴ί𝞂𝝰𝝸 𝝹𝝾𝝼𝞃ά 𝞂𝝴 έ𝝼𝝰 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾, 𝝰𝞄𝞃ό 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝝻𝝴 𝝼𝝰 𝞃𝝾 𝝿𝝾ύ𝝻𝝴;
Όχι απαραίτητα, γιατί όλοι έριξαν λιγότερο από ότι περίμεναν όλοι, οπότε έχουμε δρόμο ακόμα για τα μετάλλια. Όταν Πολωνοί, Ουκρανοί και Γάλλοι έχουν πάνω από 80 μέτρα είναι δύσκολο να μιλάμε ακόμη για βάθρο, αλλά δουλεύουμε σωστά και έχουμε στόχο. Αν φτάσω να ρίχνω 80 μέτρα του χρόνου θα έχω ευκαιρίες για μετάλλια όχι απαραίτητα ότι θα τα παίρνω. Αλλά μην ξεχνάμε ότι μέσα στο ’24 θα σταματήσουν πολλοί από τους αθλητές, οπότε ανοίγει ο δρόμος για το βάθρο με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε την υγεία μας.
𝝥𝞈ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 έ𝝼𝝰𝝼 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ή 𝞂𝞃𝝰 𝟮𝟮 𝞃𝝾𝞄 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝝰𝝿ό 𝞃𝝰 𝝬𝝰𝝼𝝸ά 𝝼𝝰 𝞂𝞄𝝻𝝻𝝴𝞃έ𝞆𝝴𝝸 ή𝝳𝝶 𝞂𝝴 𝝻ί𝝰 𝝤𝝺𝞄𝝻𝝿𝝸ά𝝳𝝰, 𝞂𝞃𝝾 𝝩ό𝝹𝝸𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝝴 ά𝝺𝝺𝝰 𝞃𝞀ί𝝰 𝝰𝝹ό𝝻𝝶 𝝚𝞄𝞀𝞈𝝿𝝰ϊ𝝹ά 𝝹𝝰𝝸 ά𝝺𝝺𝝰 𝝳ύ𝝾 𝝥𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝰 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝷𝝺ή𝝻𝝰𝞃𝝰; 𝝩𝝾 𝞅𝝰𝝼𝞃𝝰𝝵ό𝞂𝝾𝞄𝝼 𝝿𝝾𝞃έ; Το φανταζόσουν ποτέ;
Μικρός δεν μπορώ να πω ότι το φανταζόμουν, ήταν βέβαια ένας στόχος μετέπειτα. Στα 1 μου χρόνια κατάλαβα ότι έχω κάτι διαφορετικό ή ότι μπορώ το κάτι παραπάνω κι έτσι συνέχισα. Νιώθω ότι για τον κόσμο έχω κάνει πολλά αξιοσημείωτα πράγματα αλλά για μένα δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι το ίδιο. Αν δεν πάρεις ένα μετάλλιο στην καριέρα σου για να το εξηγήσω αλλιώς για μένα δεν έχεις κάνει κάτι σημαντικό. Αν δεν έχεις ένα χρυσό, ή έστω ένα ασημένιο ή και το χάλκινο σε ένα Παγκόσμιο πρωτάθλημα για μένα δεν έχεις κάνει κάτι σημαντικό σαν αθλητής. Έτσι αισθάνομαι. Οι στόχοι μου είναι να έχω ας πούμε ένα μετάλλιο σε μία μεγάλη διοργάνωση μέχρι τα τριάντα μου χρόνια.
𝝪𝝿𝝾𝝻𝝾𝝼ή έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝲𝝸𝝰 𝝼𝝰 𝝹𝝰𝞃𝝰𝞅έ𝞀𝝴𝝸ς ό𝝺𝝴ς 𝝰𝞄𝞃ές 𝞃𝝸ς 𝝳𝝸𝝰𝝹𝞀ί𝞂𝝴𝝸ς;
Υπομονή έχω, το σώμα μου θέλω να έχει υπομονή και να αντέξει σε όλα αυτά που έχω σκεφτεί. Όλα τα άλλα θα έρθουν.
𝝥ό𝞂𝝴ς 𝝷𝞄𝞂ί𝝴ς έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝹ά𝝼𝝴𝝸 𝝲𝝸𝝰 𝝼𝝰 𝞃𝝾 𝝹𝝰𝞃𝝰𝞅έ𝞀𝝴𝝸ς ό𝝺𝝾 𝝰𝞄𝞃ό;
Καθημερινά στερούμαι πράγματα η αλήθεια να λέγεται. Από ένα σημείο και μετά βέβαια γίνεται η ζωή σου έτσι και δεν το καταλαβαίνεις. Δεν σε ενοχλεί. Οι φίλοι μου θα βγουν έξω για διασκέδαση, εμένα πλέον δεν με νοιάζει και τόσο. Δεν είμαι σαν χαρακτήρας και τόσο του πολύ έξω οπότε νομίζω ότι στερούμαι απλά μία εκδρομή που πάνε οι φίλοι και δεν μπορώ, αυτό ναι, μου λείπει.
𝝖𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝴𝝼𝞃𝞄𝝿𝞈𝞂𝝸𝝰𝝹ό 𝝻𝝴 𝝴𝞂άς 𝞃𝝾𝞄ς 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ές 𝞃𝝶ς 𝞂𝞅𝞄𝞀𝝾𝝱𝝾𝝺ί𝝰ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 ό𝞃𝝸 𝝴ί𝞂𝞃𝝴 𝝴ύ𝞂𝞈𝝻𝝾𝝸, 𝝰𝞀𝝹𝝴𝞃ά 𝝹𝝸𝝺ά 𝝷𝝰 έ𝝺𝝴𝝲𝝰 𝝾𝝿ό𝞃𝝴 𝞃𝝸 𝝼𝝰 𝝿𝞀𝝾𝞂έ𝞆𝝴𝞃𝝴 𝞂𝞃𝝶 𝝳𝝸𝝰𝞃𝞀𝝾𝞅ή 𝞂𝝰ς;
Ουσιαστικά αν ανέβω στη ζυγαριά και δείξει λιγότερα κιλά αγχώνομαι η αλήθεια. Θέλεις κιλά για να μπορείς να κουμαντάρεις τη σφύρα. Η μάζα κινεί τη μάζα μαζί με την τεχνική έχεις το αποτέλεσμα. Δεν μπορείς βασικά σε τέτοιο επίπεδο να είσαι κάτω από 100 κιλά αν θες να πρωταγωνιστείς.
𝝘𝞄𝝻𝝼ά𝝵𝝴𝝸ς 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝸𝝳𝝸𝝰ί𝞃𝝴𝞀𝝰 𝞂𝝶𝝻𝝴ί𝝰 𝞃𝝾𝞄 𝝹𝝾𝞀𝝻𝝸𝝾ύ 𝞂𝝾𝞄 𝝺ό𝝲𝞈 𝞂𝞅𝞄𝞀𝝾𝝱𝝾𝝺ί𝝰ς;
Η σφυροβολία είναι κυρίως πόδια και κορμός. Τα χέρια το μόνο που κάνουν είναι να κρατάνε τη σφύρα. Η σωστή τεχνική θα δώσει στα χέρια την τελική κίνηση να διώξουν τη σφύρα απλά. Όλη η δουλειά αμέσως μετά την πρώτη στροφή γίνεται από κάτω. Θα κάνουμε τις ασκήσεις μας για την δύναμη μας με βάρη αλλά πολλές ασκήσεις σε επί μέρους σημεία του κορμιού για να βελτιώσουμε την τεχνική μας.
𝝥ό𝞂𝝾 𝝻𝝰𝝹𝞀𝝸ά 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝾𝝸 𝞂𝝶𝝻𝝴𝞀𝝸𝝼ές 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝞃𝝾𝞄 𝝬𝞀ή𝞂𝞃𝝾𝞄 𝝰𝝿ό 𝞃𝝸ς 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝝿𝝾𝞄 𝝿𝞀𝝾𝝿𝝾𝝼𝝸ό𝞂𝝾𝞄𝝼 𝞂𝝴 𝞆𝞈𝞀ά𝞅𝝸𝝰, 𝞃ό𝞃𝝴 𝝿𝝾𝞄 έ𝝹𝝰𝝼𝝴 𝞃𝝾 𝝲ύ𝞀𝝾 𝞃𝝾𝞄 𝝹ό𝞂𝝻𝝾𝞄 𝝶 𝝴ί𝝳𝝶𝞂𝝶 𝝰𝞄𝞃ή. 𝝥𝝴𝞀𝝸έ𝝲𝞀𝝰𝞇𝝴 𝝻𝝰ς 𝝺ί𝝲𝝾 𝝿𝞈ς ή𝞃𝝰𝝼;
Όχι πολύ μακριά, πριν 3 χρόνια. Μου φαίνεται απίστευτο που από την προπόνηση στο χωράφι κοντά στην παραλία να έχω φτάσει στην κατηγορία κάτω των 20 χρόνων να έχω την καλύτερη επίδοση στον κόσμο. Δυστυχώς όμως εκείνη την χρονιά ακυρώθηκα στο Παγκόσμιο λόγω έλλειψης εγκαταστάσεων. Τι εννοώ. Προπόνηση στα χωράφια στα Χανιά, χωρίς δίχτυ σε μία αλάνα και ξαφνικά στο Παγκόσμιο μέσα σε ένα κλουβί με δίχτυ 10 μέτρα ύψος με έπιασε ένα άγχος που δεν περιγράφεται. Μετά το ΣΟΚ του αγώνα και την επιστροφή μας στα Χανιά, ευτυχώς για εμάς βρέθηκε ένας φίλος του προπονητή μου Μανόλης Θωμαδάκης που μας παραχώρησε το χωράφι που κάνουμε τώρα προπόνηση. Έτσι μπορέσαμε να φύγουμε από την αλάνα που ήμασταν δίπλα στη θάλασσα και να βρεθούμε σε ένα λίγο καλύτερο προπονητικό μέρος, όχι όμως και κανονικό όπως τα υπόλοιπα στην Ελλάδα. Μικρά βήματα εξέλιξης μέχρι να φτάσουμε σε ένα κανονικό κέντρο προπόνησης που ελπίζω μία μέρα να γίνει.
Έ𝞂𝞃𝞈 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝝴 𝝰𝞄𝞃ό 𝞃𝝾 𝞆ώ𝞀𝝾 𝝿𝝾𝞄 𝝹ά𝝼𝝴𝞃𝝴 𝝿𝞀𝝾𝝿ό𝝼𝝶𝞂𝝶 𝝴ί𝞂𝞃𝝴 𝝸𝝹𝝰𝝼𝝾𝝿𝝾𝝸𝝶𝝻έ𝝼𝝾𝝸 𝝻𝝴 𝞃𝝸ς 𝝳𝞄𝝼𝝰𝞃ό𝞃𝝶𝞃𝝴ς 𝞃𝝾𝞄, ό𝝿𝝾𝝸𝝴ς 𝝹𝝸 𝝰𝝼 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ές;
Ευτυχώς για να γίνει αυτός ο χώρος έχει βοηθήσει η Ομοσπονδία, ο σύλλογος μου Γ.Σ. Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Δήμος και οι τοπικές αρχές όπως και η Αντιπεριφέρεια Χανίων και η Περιφέρεια Κρήτης. Έχουν φτιάξει ένα σκέπαστρο, έχουν κάνει μία περίφραξη, έχουν γίνει κάποια πράγματα. Απλά το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά δεν είναι μόνιμα. Υπάρχει ένα άγχος ότι οποιαδήποτε στιγμή ο άνθρωπος που μας παραχώρησε το χωράφι αν το χρειαστεί εμείς θα αναγκαστούμε να φύγουμε ψάχνοντας νέο χώρο. Αυτό είναι λίγο μετέωρο σαν γεγονός να υφίσταται. Ένα νέο προπονητήριο ρήψεων θα ήταν το ιδανικό να γίνει. Υπάρχει κόσμος που ασχολείται, το βάθρο τα τελευταία χρόνια έχει μόνο Χανιώτες κι αυτό από μόνο του είναι κάτι που πρέπει να ευαισθητοποιήσει αυτούς που είναι υπεύθυνοι σε κάποια πόστα.
𝝚ά𝝼 𝝴ί𝞆𝝴ς 𝞃𝝸ς 𝝿𝞀𝝾𝝳𝝸𝝰𝝲𝞀𝝰𝞅ές 𝞃𝞈𝝼 𝝿𝞀𝝾𝝿𝝾𝝼ή𝞂𝝴𝞈𝝼 𝝿𝝾𝞄 έ𝞆𝝾𝞄𝝼 ά𝝺𝝺𝝾𝝸 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ές 𝞂ή𝝻𝝴𝞀𝝰 𝝷𝝰 𝝻𝝸𝝺𝝾ύ𝞂𝝰𝝻𝝴 ή𝝳𝝶 𝝲𝝸𝝰 έ𝝼𝝰 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾;
Δεν είναι απαραίτητο αυτό θα έλεγα. Θα ήταν καλύτερη η ζωή μου με λιγότερους τραυματισμούς και λίγο καλύτερος από το σήμερα. Απλά πιστεύω ότι τη μεγαλύτερη δουλειά την κάνει ο προπονητής. Ούτε οι εγκαταστάσεις, ούτε τα όργανα ούτε τίποτα άλλο. Γι αυτό είμαι και πάρα πολύ ευγνώμων που έχω έναν από τους καλύτερους προπονητές αν όχι στον κόσμο, στην Ελλάδα. Αντικειμενικά έχει βγάλει πολλούς αθλητές, οι αριθμοί δεν κάνουν λάθη και συνεχίζει με τον ίδιο ρυθμό.
𝝜 𝝹𝝰𝝷𝝶𝝻𝝴𝞀𝝸𝝼ό𝞃𝝶𝞃ά 𝞂𝝾𝞄 𝝿𝞈ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸; 𝝩𝝾 𝝿𝞀ό𝝲𝞀𝝰𝝻𝝻𝝰 𝞃𝝾𝞄 𝝬𝞀ή𝞂𝞃𝝾𝞄 𝝰ς 𝝿𝝾ύ𝝻𝝴 𝝿𝞈ς 𝝽𝝴𝝹𝝸𝝼ά𝝴𝝸 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝞈ς 𝞃𝝴𝝺𝝴𝝸ώ𝝼𝝴𝝸 𝞃𝝶 𝝻έ𝞀𝝰 𝞃𝝾𝞄;
Θα ξυπνήσω το πρωί και θα φτιάξω το πρωινό μου και αμέσως μετά θα φύγω για προπόνηση. Μία φορά την ημέρα κάνω προπόνηση αλλά είναι 4ωρη. Μαζί με ασκήσεις διατάσεις και αποθεραπεία. Και φυσικά ένας άλλος λόγος που κάνω μία προπόνηση την ημέρα είναι γιατί δεν έχουμε προβολείς εκεί και νυχτώνει νωρίς το απόγευμα το χειμώνα. Κατά τις 9 ξεκινάω μέχρι τη 1 το μεσημέρι έχω τελειώσει. Θα γυρίσω μετά στη πόλη και θα φάω στο μαγειρείο ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΠΕ όπου και είναι χορηγός μου και μετά ίσως πάω για κάποια φυσιοθεραπεία στο Physioplus που επίσης είναι χορηγός μου. Σπίτι όχι ακόμα, μετά έχουμε παρακολούθηση μαθημάτων στο ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ που και αυτό είναι χορηγός μου καθώς σπουδάζω Διοίκηση Επιχειρήσεων. Έχουμε φτάσει πλέον στις 9 το βράδυ όπου αν δεν πάω να βρω τους φίλους μου θα γυρίσω στο σπίτι να ξεκουραστώ.
𝝡𝝴 𝞅ί𝝺𝝾𝞄ς 𝝱𝝺έ𝝿𝝾𝞄𝝻𝝴 𝝹ά𝝼𝝴𝝸ς 𝝿𝝰𝞀έ𝝰, 𝝰𝞄𝞃ό 𝞂𝝶𝝻𝝰ί𝝼𝝴𝝸 ό𝞃𝝸 𝝴ί𝞂𝝰𝝸 𝝻ό𝝼𝝾ς; 𝝨𝞆έ𝞂𝝶 𝝳𝝴𝝼 έ𝞆𝝴𝝸ς;
Ναι μόνος και ευτυχισμένος (γέλια). Έχω δοκιμάσει να κάνω σχέση στο παρελθόν αλλά δεν μπορώ. Δεν με βολεύει καθόλου με τον αθλητισμό. Δεν πάνε παράλληλα με τίποτα. Θέλω να είμαι συγκεντρωμένος στην προπόνησή μου και στους αγώνες και αυτό δεν μπορεί να συνδυαστεί με σχέση δυστυχώς. Βέβαια βλέπω άλλους αθλητές και τα καταφέρνουν μία χαρά να έχουν και σχέση παράλληλα, εμένα απλά δεν με βολεύει. Θέλω απλά να είμαι στο 100% συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω. Έτσι απλά. Και τώρα μετά το Ευρωπαϊκό στο Μόναχο είμαι πολύ τρελαμένος για προπόνηση εν αντιθέσει με την ερώτησή σου.
𝝨𝝾𝞄 ά𝝺𝝺𝝰𝝽𝝴 𝞃ό𝞂𝝾 𝝿𝝾𝝺ύ 𝞃𝝶𝝼 𝞇𝞄𝞆𝝾𝝺𝝾𝝲ί𝝰 𝝾𝝸 𝝰𝝲ώ𝝼𝝴ς 𝞂𝞃𝝾 𝝡ό𝝼𝝰𝞆𝝾;
Ναι αρκετά, θέλω να ανεβάσω αρκετά το επίπεδό μου, να δουλέψω πάρα πολύ. Ούτε στην Ολυμπιάδα αλλά ούτε και στο Παγκόσμιο πριν κάτι μήνες δεν με έκαναν να νιώσω όπως νιώθω τώρα. Ίσως επειδή ήμουν πολύ κοντά στο μετάλλιο στο Μόναχο, να φταίει που άλλαξε η ψυχολογία μου. Αν το υπολογίσεις λίγο η βολή μου με το μετάλλιο είχε απόσταση όσο το άνοιγμα των χεριών. Τόσο κοντά. Αυτό με εξιτάρει σαν σκέψη και θέλω πολύ περισσότερο τώρα να προπονηθώ και να βρεθώ ξανά στη βαλβίδα πάνω. Όταν βλέπεις ότι είσαι κοντά στη διάκριση πιστεύω σαν αθλητής έχεις ένα motivation για να κάνεις προπόνηση ακόμη περισσότερο.
𝝚ί𝝼𝝰𝝸 𝝳ύ𝞂𝝹𝝾𝝺𝝾 𝞃𝝾 ά𝝷𝝺𝝶𝝻𝝰 𝞃𝝶ς 𝞂𝞅𝞄𝞀𝝾𝝱𝝾𝝺ί𝝰ς 𝝲𝝸𝝰 έ𝝼𝝰𝝼 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ή 𝝿𝝾𝞄 𝝷έ𝝺𝝴𝝸 𝝼𝝰 𝝰𝞂𝞆𝝾𝝺𝝶𝝷𝝴ί 𝞂𝝴 𝝴𝝿ί𝝿𝝴𝝳𝝾 𝝿𝞀𝝾𝝿ό𝝼𝝶𝞂𝝶ς 𝞂𝞃𝝶 𝝟𝞀ή𝞃𝝶;
Χωρίς πάθος και αν δεν το αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις δεν έχεις μέλλον. Βασικά συστατικά για να μπορέσεις να ξεκινήσεις ένα άθλημα όπως η σφυροβολία. Είναι δύσκολο άθλημα, χωρίς εγκαταστάσεις δεν είναι για όλους πιστεύω. Με το ζόρι δεν μπορείς να ασχοληθείς.
𝝜 𝞂𝞆έ𝞂𝝶 𝞂𝝾𝞄 𝝻𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝿𝞀𝝾𝝿𝝾𝝼𝝶𝞃ή 𝞂𝝾𝞄 𝝟𝞈𝞂𝞃ή 𝝥𝝰𝝿𝝰𝝻𝝰𝞀𝝹ά𝝹𝝶 𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝴ί𝝼𝝰𝝸;
Πάρα πολύ καλές σχέσεις. Αλλού λένε η συνεργασία αθλητή προπονητή, εδώ είμαστε οικογένεια δεν θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη συνεργασία όσο κι αν είναι έτσι κατά βάθος. Είμαστε μία οικογένεια. Δεν μου έχει περάσει ποτέ απ το μυαλό να αλλάξω προπονητή, με ξέρει καλά, πως αντιδρώ στις προπονήσεις και στους αγώνες. Γενικά οι περισσότεροι τελειώνοντας το σχολείο φεύγουν, κι εγώ είμαι ο πρώτος που έμεινα χωρίς να το μετανιώνω. Έτσι μαζί προσπαθούμε για το καλύτερο και με υπομονή πιστεύουμε σε επιτυχίες που θα έρθουν στο μέλλον. Έχει κι άλλους αθλητές, υπάρχει μέλλον γενικά.
𝝥ό𝞂𝝾 𝞄𝝿𝝴𝞀ή𝞅𝝰𝝼𝝾𝝸 𝝰𝝸𝞂𝝷ά𝝼𝝾𝝼𝞃𝝰𝝸 𝝾𝝸 𝞂𝞄𝝼𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ές 𝞂𝝾𝞄 𝝹𝝰𝝸 𝝾𝝸 𝝿𝞀𝝾𝝿𝝾𝝼𝝶𝞃ές 𝞂𝞃𝝾𝝼 𝞂ύ𝝺𝝺𝝾𝝲ό 𝞂𝝾𝞄 𝝘.𝝨. 𝝚𝝺𝝴𝞄𝝷έ𝞀𝝸𝝾ς 𝝗𝝴𝝼𝝸𝝵έ𝝺𝝾ς;
Το βλέπω, είναι αρκετά υπερήφανοι για μένα και τον προπονητή μου για όλα όσα έχουμε καταφέρει μαζί. Την τελευταία φορά που ήρθαν στο αεροδρόμιο να με υποδεχτούν τους είπα ότι δεν θέλω να ξανά γίνει αν δεν έχω κρεμάσει ένα μετάλλιο στο στήθος. Καλές οι διακρίσεις οι προσπάθειες συμμετοχής σε μεγάλους αγώνες αλλά ένα μετάλλιο είναι αυτό που θα δώσει και την αξία της στιγμής, είτε αυτό λέγεται βάθρο είτε υποδοχή στο αεροδρόμιο.
𝝩𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝝷𝝰 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝴ς 𝝼𝝰 𝝹𝞀𝝰𝞃ή𝞂𝝴𝝸ς 𝝰𝝿ό 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ές ό𝝿𝞈ς 𝝾 𝝥ά𝝱𝝴𝝹𝝺 𝝫ά𝝼𝞃𝝴𝝹, 𝝾 𝝾𝝿𝝾ί𝝾ς 𝞂𝞃𝝾 𝝿𝞀ό𝞂𝞅𝝰𝞃𝝾 𝝥𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝾 𝞃𝝾𝞄 Ό𝞀𝝴𝝲𝝹𝝾𝝼 𝞂𝞃έ𝞅𝝷𝝶𝝹𝝴 𝝲𝝸𝝰 𝟱𝝶 𝞂𝞄𝝼𝝴𝞆ό𝝻𝝴𝝼𝝶 𝞅𝝾𝞀ά 𝝥𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝾ς 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ής, ή 𝝰𝝿ό 𝞃𝝾𝝼 𝞂𝞄𝝻𝝿𝝰𝞃𝞀𝝸ώ𝞃𝞃𝝶 𝞃𝝾𝞄 𝝹𝝰𝝸 𝝾𝝺𝞄𝝻𝝿𝝸𝝾𝝼ί𝝹𝝶 𝞂𝞃𝝾 𝝩ό𝝹𝝸𝝾 𝝗ό𝝸𝞃𝞂𝝴𝞆 𝝢𝝾𝝱ί𝞃𝝹𝞂𝝸 ό𝝿𝝾𝞄 𝞂𝞄𝝻𝝻𝝴𝞃𝝴ί𝞆𝝴ς 𝝹𝝸 𝝴𝞂ύ 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝝾𝞄 𝝷𝝰 𝞂𝝴 𝝹ά𝝼𝝴𝝸 𝝹𝝰𝝺ύ𝞃𝝴𝞀𝝾 𝞂𝞅𝞄𝞀𝝾𝝱ό𝝺𝝾;
Όπως έχω ξανά πει δεν πολύ κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι αθλητές όσο κι αν μιλάμε για τόσο υψηλό επίπεδο. Εγώ βλέπω αθλητές να μπαίνουν στη βαλβίδα και να πετάνε τη σφύρα μακριά. Τακτικές και τεχνικές δεν κοιτάζω. Κάνουν αυτό που ξέρουν, τίποτα το εντυπωσιακό, έχουν όγκο μπαίνουν και ρίχνουν. Ίσως να κρίνω χωρίς να τους έχω ξεπεράσει πρώτα και να έπρεπε να περιμένω λίγο αλλά ελπίζω να μην διαψευσθώ στο μέλλον. Μπορώ να πω βάση εμπειρίας κάποια πράγματα, αυτό μπορώ να το κάνω.
𝝡𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝴ς 𝝿𝝰𝞀𝝰𝝿ά𝝼𝞈 𝝰𝝿ό 𝞃𝝾 𝟳𝟳,𝟬𝟰 𝞂𝞃𝝾 𝝥𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝾 𝞃𝝾𝞄 Ό𝞀𝝴𝝲𝝹𝝾𝝼, 𝝳𝝴𝝳𝝾𝝻έ𝝼𝝾𝞄 ό𝞃𝝸 έ𝝲𝝸𝝼𝝴 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝿𝞀ώ𝞃𝝶 𝝹𝝸 ό𝝺𝝰ς 𝝱𝝾𝝺ή 𝝹𝝰𝝸 𝝰𝝿ό ό𝞃𝝸 𝝴ί𝝳𝝰𝝻𝝴 έ𝞀𝝸𝝽𝝴ς 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝸ς 𝟲 𝝱𝝾𝝺ές 𝞂𝝾𝞄;
Στο Όρεγκον δεν ήμουν τεχνικά καλά γιατί δεν ήμουν καλά συγκεντρωμένος. Έριξα την πρώτη βολή στα 77 μέτρα και έμεινα σε αυτό. Δεν περίμενα ότι θα ρίξουν αρκετοί αθλητές παραπάνω. Έγινε το ακριβώς αντίθετο, έριξαν πάνω από 6 αθλητές πάνω από τα 80 μέτρα κι αυτό με έριξε λίγο. Αρκετά θα έλεγα. Και πάνω από το ρεκόρ μου να έριχνα για να καταλάβατε κάτω από την 6άδα θα ήμουν. Τόσο μεγάλη η διαφορά μας στο συγκεκριμένο αγώνα.
𝝟𝝰𝝸 𝞂𝞃𝝾 𝝩ό𝝹𝝸𝝾 ό𝝻𝞈ς 𝝴ί𝞆𝝴ς 𝝱𝝾𝝺ή 𝞂𝞃𝝰 𝟳𝟮 𝝻έ𝞃𝞀𝝰 𝝻𝝴 ό𝞀𝝸𝝾 𝞃𝝰 𝟳𝟳,𝟱𝟬 𝝹𝝸 𝝴𝝹𝝴ί 𝞅ά𝝼𝝶𝝹𝝴ς ό𝞃𝝸 𝝷𝝰 𝝻𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝞂𝝴ς. 𝝩𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς 𝝿𝝰ί𝝵𝝴𝝸 𝞂𝝶𝝻𝝰𝝼𝞃𝝸𝝹ό 𝞀ό𝝺𝝾 𝞂𝞃𝝶 𝞂𝞅𝞄𝞀𝝾𝝱𝝾𝝺ί𝝰 𝝲𝝸𝝰 𝝼𝝰 𝝿𝝸ά𝞂𝝴𝝸ς ό𝞀𝝸𝝾 ή 𝝼𝝰 𝝻𝝿𝝴𝝸ς 𝞂𝞃𝝰 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝰 𝝿𝝺έ𝝾𝝼;
Βασικά πέρσι το 2021 ήταν μία κακή χρονιά για μένα. Είχα πρόβλημα στο γόνατο, με πονούσε και δεν μπόρεσα να κάνω αυτά που ήθελα. Ήθελε ξεκούραση εγώ δεν είχα χρόνο για ξεκούραση. Προσπάθησα να προλάβω πολλούς αγώνες, οπότε στο Τόκιο δεν κατάφερα να μπω τελικό αλλά ήξερα πριν το λόγο.
𝝥𝞈ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝼𝝰 𝝰𝝲𝞈𝝼ί𝝵𝝴𝞂𝝰𝝸 𝝻𝝴 𝞃ό𝞂𝝾 𝝻𝝴𝝲ά𝝺𝝾𝞄ς 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ές 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝝴 𝞃ό𝞂𝝾 𝝻𝝴𝝲ά𝝺𝝴ς 𝝳𝝸𝝾𝞀𝝲𝝰𝝼ώ𝞂𝝴𝝸ς; 𝝚ί𝝼𝝰𝝸 𝝹ά𝞃𝝸 𝝿𝝾𝞄 𝞃𝝾 𝞂𝞄𝝼𝝶𝝷ί𝝵𝝴𝝸ς ή 𝝿ά𝝼𝞃𝝰 𝝷𝝰 𝞄𝝿ά𝞀𝞆𝝴𝝸 έ𝝼𝝰 𝝳έ𝝾ς 𝝲𝝸 𝝰𝞄𝞃𝝾ύς;
Με τους αγώνες πιστέψτε με εκμηδενίζεται. Όταν αγωνίζεσαι μαζί τους και δίπλα τους τόσες φορές κάποια στιγμή γίνονται όλα πιο απλά. Με τους πολύ καλούς αθλητές ξέρεις μέχρι που μπορείς. Αυτοί θα κάνουν αυτό που ξέρουν κι εγώ το ίδιο. Θα με κερδίσουν, θα με κερδίζουν αλλά κάποια στιγμή θα γίνει και το αντίθετο. Το ελπίζω, το εύχομαι. Ακόμα και με κάποιους που έχουμε ανταλλάξει κάποιες κουβέντες και τους λέω ας πούμε μπράβο γι αυτή τη βολή και διάφορα τέτοια μου απαντάνε μην αγχώνεσαι κι εσύ μία μέρα τόσο θα ρίχνεις. Υπάρχει μία επικοινωνία με όλους σε κάποιο επίπεδο. Πιστεύουν σε μένα κι ότι κάποια στιγμή θα ανέβω επίπεδο ακόμη περισσότερο. Βέβαια αν με ρωτάς τους Πολωνούς δεν νομίζω να τους περάσω ποτέ. Απλά το πιστεύω.
𝝥𝝾𝝸𝝰 𝝶 𝝳𝝸𝝰𝞅𝝾𝞀ά 𝞃𝝾𝞄 𝝬𝞀ή𝞂𝞃𝝾𝞄 𝞃𝝾 𝟮𝟬𝟭𝟵 𝝻𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝬𝞀ή𝞂𝞃𝝾 𝞃𝝾𝞄 𝟮𝟬𝟮𝟮;
Ο Χρήστος του 2022 ευτυχώς κάνει προπόνηση σε καλύτερες εγκαταστάσεις από αυτές του 2019. Στο παρελθόν εποχές 2019 πολεμούσα πολύ με την ψυχολογία μου. Ήμουν αρχάριος και έπρεπε να διαχειριστώ πολλά εκτός της σφύρας παράλληλα. Επειδή είχα ακυρωθεί στα δύο πρώτα πρωταθλήματα πριν το 2019 έπρεπε με κάποιο τρόπο να το διαχειριστώ όλο αυτό και με την ψυχολόγο μου. Το 2020 ήμουν πολύ σταθερός και αρκετά ικανοποιημένος. Πάντως αν με ρωτάς είμαι αθλητής του αγώνα και όχι της προπόνησης. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαι των μεγάλων επιδόσεων στις προπονήσεις ή να έχω κάνει κάποιο προσωπικό ρεκόρ στην προπόνηση όπως κάποιοι άλλοι αθλητές. Ακόμα και στους αγώνες στις δοκιμαστικές θα ρίξω κάποιες βολές απλά ικανοποιητικές. Κάτι γίνεται μετά και μόλις αρχίσουμε τις κανονικές βολές που μετράνε βγάζω τις καλύτερες. Το σώμα μου λειτουργεί ακόμη καλύτερα και η ψυχολογία μου ανεβαίνει κατακόρυφα, προς το καλύτερο εννοείται.
𝝥𝝾𝝸𝝾𝝼 𝝰𝝲ώ𝝼𝝰 𝝽𝝴𝞆𝞈𝞀ί𝝵𝝴𝝸ς 𝝻έ𝞆𝞀𝝸 𝞂ή𝝻𝝴𝞀𝝰 𝝰𝝿 ό𝝺𝝾𝞄ς ό𝞂𝝾𝞄ς έ𝞆𝝴𝝸ς 𝞂𝞄𝝻𝝻𝝴𝞃ά𝞂𝞆𝝴𝝸 𝝹𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰𝞃ί;
Το Μόναχο σίγουρα, κι επειδή πήγα καλά, 6ος στην Ευρώπη κι επειδή ήταν γεμάτο το γήπεδο και αυτό ήταν άκρως εντυπωσιακό. Τον χάρηκα τον αγώνα αρκετά σε σχέση με το Παγκόσμιο λίγο καιρό πριν στο Όρεγκον ή με την Ολυμπιάδα που λόγω κόβιντ είχε ένα περίεργο συναίσθημα.
𝝫𝝰ί𝝼𝝴𝞂𝝰𝝸 ή𝞀𝝴𝝻𝝾ς, 𝞂𝞄𝝼𝝴𝞂𝞃𝝰𝝺𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝻𝝴 𝝻𝝸𝝹𝞀ές 𝝴𝝹𝞀ή𝝽𝝴𝝸ς; 𝝚𝞂ύ 𝝿𝞈ς 𝝴ί𝞂𝝰𝝸 𝝿𝞀𝝸𝝼 ή 𝝹𝝰𝞃ά 𝞃𝝶 𝝳𝝸ά𝞀𝝹𝝴𝝸𝝰 𝝴𝝼ός 𝝰𝝲ώ𝝼𝝰;
Είμαι γενικά σαν άνθρωπος πολύ ήρεμος, δεν φωνάζω. Δεν σκέφτομαι πολλά πριν από κάθε ρίψη, βασικά δεν θέλω να έχω τίποτα στο μυαλό μου. Δεν σκέφτομαι κάτι, κι αν υπάρξει κάποιο λάθος θα προσπαθήσω να το διορθώσω χωρίς να μου αποσπάσει κάτι άλλο την προσοχή. Πίνω πολλούς καφέδες πριν από κάθε αγώνα και μόνο τότε. Αλλιώς δεν πίνω καφέδες μέσα στη μέρα. Δεν θέλω και να την συνηθίσω βασικά.
𝝥𝝾𝝸𝝾𝞄ς 𝝰𝝸𝞂𝝷ά𝝼𝝴𝞂𝝰𝝸 ό𝞃𝝸 𝝷έ𝝺𝝴𝝸ς 𝝼𝝰 𝝴𝞄𝞆𝝰𝞀𝝸𝞂𝞃ή𝞂𝝴𝝸ς 𝝰𝞄𝞃ή 𝞃𝝶 𝞂𝞃𝝸𝝲𝝻ή;
Πάνω απ΄όλα και όλους τον προπονητή μου Κώστα Παπαμαρκάκη που πίστευε και πιστεύει σε εμένα, τους υποστηρικτές μου σε όλο αυτό Physioplus, Κουζίνα ΕΠΕ και το ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ. Όπως επίσης για την παραχώρηση υλικού την εταιρία KMF International και τον κο Μανόλη Θωμαδάκη για την παραχώρηση του χωραφιού. Τέλος τους μεγάλους μου χορηγούς που δεν είναι άλλοι από την BETSHOP και την Εθνική Τράπεζα Ελλάδος.
𝝥𝞈ς 𝝱𝝺έ𝝿𝝴𝝸ς 𝞃𝝾𝝼 𝝬𝞀ή𝞂𝞃𝝾 𝞂𝝴 𝟭𝟬 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝝰𝝿ό 𝞃ώ𝞀𝝰;
Να ρίχνει πάνω από 81 μέτρα, να έχει μερικά μετάλλια στο στήθος και γενικά να ρίχνει ακόμη σφύρα. Βασικά και μετά από 15 χρόνια θα ήθελα να με βλέπω να ρίχνω ακόμη σφύρα. Όσο αντέχει το κορμί μου θέλω να ρίχνω σφύρα. Μου αρέσει πάρα πολύ η ζωή που κάνω σαν αθλητής. Πάμε τα ταξίδια μας για αγώνες με τους συναθλητές μου και γενικά γνωρίζουμε νέους προορισμούς. Του χρόνου που έχω το Παγκόσμιο καλοκαίρι δεν θα κάνω. Θα είμαι συγκεντρωμένος στη προπόνησή μου όταν όλοι οι φίλοι μου θα αλωνίζουν το νησί και όχι μόνο. Δεν είναι κάτι που με ενοχλεί βέβαια γιατί εμένα είναι άλλοι οι στόχοι μου. Και σε αυτούς θα μείνω. Άσε που εδώ στη Κρήτη κάνουμε μονίμως διακοπές.
𝝡𝝸𝝹𝞀ές 𝝰𝝿𝝾𝞀ί𝝴ς, 𝝿𝞀𝝾𝞂𝞈𝝿𝝸𝝹ές 𝝰𝝿𝝰𝝼𝞃ή𝞂𝝴𝝸ς :
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾 𝞆𝞀ώ𝝻𝝰; Σκούρο μπλε
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾 𝝰𝝻ά𝝽𝝸; BMW M8
𝝗ό𝝺𝞃𝝰 𝝻𝝴 𝝻𝝶𝞆𝝰𝝼ή ή 𝝿𝝾𝝳ή𝝺𝝰𝞃𝝾; Μηχανή
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝿𝞀𝝾𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ός 𝝚𝝺𝝺ά𝝳𝝰; Χανιά
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝿𝞀𝝾𝝾𝞀𝝸𝞂𝝻ός 𝝴𝝽𝞈𝞃𝝴𝞀𝝸𝝹ό; Πέρασα απλά ωραία Ντόχα
𝝩𝝰𝝽ί𝝳𝝸 𝝻𝝴 𝝹𝝾𝝺𝝺𝝶𝞃𝝾ύς ή 𝝻𝝴 𝞃𝝾 𝝹𝝾𝞀ί𝞃𝞂𝝸 𝞂𝝾𝞄; Κολλητούς
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾 𝝻έ𝞀𝝾ς 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝟𝞀ή𝞃𝝶; Χανιά (γέλια πολλά)
𝝖𝝲𝝰𝝿𝝶𝝻έ𝝼𝝾ς 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃ής; Όλοι οι νέοι αθλητές με επιτυχίες, όπως Τεντόγλου
𝝨𝝹ύ𝝺𝝾 ή 𝝲ά𝞃𝝰; Σκύλο
𝝗𝝾𝞄𝝼ό ή 𝝷ά𝝺𝝰𝞂𝞂𝝰; Θάλασσα
𝝪𝝲𝝸𝝴𝝸𝝼ή 𝝳𝝸𝝰𝞃𝞀𝝾𝞅ή ή 𝝰𝝼𝞃𝝸𝝹𝞀𝞄𝞂𝞃ό; Αντικρυστό
𝝖𝝺𝝹𝝾ό𝝺 ή 𝞆𝞄𝝻𝝾ί; Χυμοί
#𝗯𝗲𝘀𝘁𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄𝘀 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗽𝗲𝗼𝗽𝗹𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗺𝗮𝗴𝗮𝘇𝗶𝗻𝗲𝗰𝗿𝗲𝘁𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗵𝗮𝗺𝗺𝗲𝗿𝘁𝗵𝗿𝗼𝘄 #𝗵𝗮𝗺𝗺𝗲𝗿𝘁𝗵𝗿𝗼𝘄 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗮𝘁𝗵𝗹𝗲𝘁𝗶𝗰 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗻𝗲𝘄𝘀 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗮𝗿𝘁𝗶𝗰𝗹𝗲
