𝝩𝝤 𝝪𝝘𝝦𝝤 𝝙𝝞𝝖𝝡𝝖𝝢𝝩𝝞 𝝩𝝤𝝪 𝝢.𝝤.𝝦. 𝝨𝝪𝝢𝝚𝝬𝝞𝝛𝝚𝝞 𝝢𝝖 𝝙𝝞𝝖𝝟𝝦𝝞𝝢𝝚𝝩𝝖𝝞 𝝟𝝖𝝞 𝝟𝝖𝝢𝝚𝝞 𝝩𝝤 𝝚𝝥𝝤𝝡𝝚𝝢𝝤 𝝗𝝜𝝡𝝖
𝝡𝝴𝞃𝞀ά𝝴𝝸 𝞂𝞃𝝾 𝝴𝝼𝝴𝞀𝝲𝝶𝞃𝝸𝝹ό 𝞃𝝶ς, 𝝶 Μαρία Καραγιάννη , 𝞈ς 𝝱𝝰𝞂𝝸𝝹ή 𝞃𝝴𝞀𝝻𝝰𝞃𝝾𝞅ύ𝝺𝝰𝝹𝝰ς 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝚𝝷𝝼𝝸𝝹ή 𝝚𝝺𝝺ά𝝳𝝾ς 𝞄𝝳𝝰𝞃𝝾𝞂𝞅𝝰ί𝞀𝝸𝞂𝝶ς 𝝢𝝴𝝰𝝼ί𝝳𝞈𝝼 (𝘄𝗮𝘁𝗲𝗿 𝗽𝗼𝗹𝗼) έ𝞈ς 𝞃ώ𝞀𝝰 𝟰 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝰. 𝝖𝝿ό 𝞃𝝰 𝝥𝝰𝝼𝝴𝞄𝞀𝞈𝝿𝝰ϊ𝝹ά 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝷𝝺ή𝝻𝝰𝞃𝝰 𝞃𝝾𝞄 𝟮𝟬𝟭𝟵 𝞂𝞃𝝶 𝝦𝞈𝞂ί𝝰 𝞆ά𝝺𝝹𝝸𝝼𝝾 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾, 𝞃𝝾𝞄 𝟮𝟬𝟮𝟭 𝞂𝞃𝝶 𝝟𝞀𝝾𝝰𝞃ί𝝰 𝝰𝞂𝝶𝝻έ𝝼𝝸𝝾 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾, 𝞃𝝾𝞄 𝟮𝟬𝟮𝟮 𝞂𝞃𝝾 𝝞𝞂𝞀𝝰ή𝝺 𝞆ά𝝺𝝹𝝸𝝼𝝾 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝺ί𝝲𝝴ς 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝞃𝝾𝞄 𝝥𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝾𝞄 𝞃𝝶ς 𝝨𝝴𝞀𝝱ί𝝰ς 𝞃𝝾 𝝰𝞂𝝶𝝻έ𝝼𝝸𝝾 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾. 𝝚ί𝝼𝝰𝝸 𝝻ό𝝺𝝸ς 𝟭𝟳 𝞆𝞀𝝾𝝼ώ𝝼, 𝝹𝝾𝞀ί𝞃𝞂𝝸 𝝿𝞀𝝾𝞂𝝲𝝴𝝸𝞈𝝻έ𝝼𝝾, 𝝻𝝴 𝝿𝝾𝝺ύ 𝞃𝝰𝝺έ𝝼𝞃𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝻𝝴 𝞂𝝹𝝺𝝶𝞀ή 𝝳𝝾𝞄𝝺𝝴𝝸ά 𝝱ά𝝵𝝴𝝸 𝝿ά𝝼𝞃𝝰 𝞂𝞃ό𝞆𝝾𝞄ς, ό𝞀𝝰𝝻𝝰 𝝹𝝰𝝸 ό𝝼𝝴𝝸𝞀𝝰. 𝝥𝞀𝝸𝝼 𝝺ί𝝲𝝴ς 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝝻𝝰ς 𝝻ί𝝺𝝶𝞂𝝴 ό𝝿𝝾𝞄 𝝻𝝾𝝸𝞀𝝰𝞂𝞃ή𝝹𝝰𝝻𝝴 μαζί μας 𝞃𝝾 𝝿𝝰𝞀𝝴𝝺𝝷ό𝝼, 𝞃𝝾 𝝿𝝰𝞀ό𝝼 𝝰𝝺𝝺ά 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝾 𝝻έ𝝺𝝺𝝾𝝼 𝝴𝝼ός 𝝹𝝾𝞀𝝸𝞃𝞂𝝸𝝾ύ 𝝿𝝾𝞄 𝝱𝝲ά𝝵𝝴𝝸 𝝻𝝿𝞀𝝾𝞂𝞃ά 𝞃𝝾 𝝿ό𝝺𝝾 𝞃𝝾𝞄 𝝦𝝴𝝷ύ𝝻𝝼𝝾𝞄 𝝻𝝴 𝞃𝝸ς 𝝴𝝿𝝸𝞃𝞄𝞆ί𝝴ς 𝞃𝝶ς.
𝝥𝞈ς 𝝱𝞀έ𝝷𝝶𝝹𝝴ς 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝾𝝸𝝹𝝾𝝲έ𝝼𝝴𝝸𝝰 𝞃𝝾𝞄 𝝢𝝤𝝦; 𝝥𝝾𝝸𝝾ς 𝞂𝝴 𝝿ή𝝲𝝴 𝝴𝝹𝝴ί 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝞂𝝴 𝝹𝞀ά𝞃𝝶𝞂𝝴 𝞂𝞃𝝾 ά𝝷𝝺𝝶𝝻𝝰 𝞃𝝾𝞄 𝘄𝗮𝘁𝗲𝗿 𝗽𝗼𝗹𝗼 𝝲𝝸𝝰𝞃ί 𝞂𝝴 έ𝞆𝝾𝞄𝝻𝝴 𝝰𝝹𝝾ύ𝞂𝝴𝝸 𝝼𝝰 𝝺𝝴ς 𝞂𝞃𝝾 𝝿𝝰𝞀𝝴𝝺𝝷ό𝝼 ό𝞃𝝸 𝝳𝝴𝝼 𝞂𝝾𝞄 ά𝞀𝝴𝞂𝝴 𝝹𝝰𝝷ό𝝺𝝾𝞄.
Είχα ξεκινήσει πολύ μικρή με την κολύμβηση κι επειδή η μαμά μου έκανε κι αυτή όταν ήταν μικρή, αλλά όντως ισχύει, δεν μου άρεσε πολύ. Σταμάτησα κι όλας κάποια στιγμή και ξανά άρχισα μετά μέχρι τη στιγμή που η ξαδέρφη μου, μου έδωσε μία κάρτα που έγραφε δύο εβδομάδες δωρεάν γνωριμία με το πόλο του ΝΟΡ. Είχα και τις επιρροές μου από άλλους να μου έλεγαν έλα κι έλα στο πόλο και έτσι κι έγινε. Πήγα και συνέχισα στο πόλο από την κολύμβηση. Σαφώς μου άρεσε περισσότερο.
𝝥ό𝞂𝝾 𝝳ύ𝞂𝝹𝝾𝝺𝝾 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝲𝝸𝝰 έ𝝼𝝰 𝝹𝝾𝞀ί𝞃𝞂𝝸 𝞂𝞃𝝰 𝟭𝟴 𝞃𝝾𝞄 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝝹𝝰𝝸 έ𝞆𝝾𝝼𝞃𝝰ς ή𝝳𝝶 𝝰𝞀𝝹𝝴𝞃ά 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝝿ί𝞂𝞈 𝝼𝝰 𝝿𝝰ί𝝵𝝴𝝸 𝝿ό𝝺𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝼𝝰 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝲𝞈𝝼𝝸𝞂𝞃𝝴ί 𝝻𝝴 𝞃𝝶𝝼 𝝴𝝷𝝼𝝸𝝹ή 𝝾𝝻ά𝝳𝝰;
Σίγουρα είναι πάρα πολύ δύσκολο αφού οι ευκαιρίες δεν είναι ίδιες και είναι πιο δύσκολο να διακριθείς. Πρέπει να ξεχωρίσεις μέσα από τα πρωταθλήματα για να σε δουν. Βέβαια οι προπονητές πλέον ξέρουν και γνωρίζουν τι προσόντα χρειάζεται ένας παίχτης για να ξεχωρίσει και πλέον νομίζω ότι από νωρίς μπορούν να σε διακρίνουν από το σύνολο. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους προπονητές μου που με έχουν βοηθήσει στο παρελθόν, γι αυτό άλλωστε βρίσκομαι κι εδώ που βρίσκομαι σήμερα. Και φυσικά η ομάδα που στο σύνολό της όταν παίζει καλά και προσπαθεί για το καλύτερο βοηθάει να φανούν και κάποιοι αθλητές που αργότερα θα έχουν την ευκαιρία μιας συμμετοχής στην εθνική ομάδα αν είναι τυχεροί και δουλέψουν σκληρά.
𝝥𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς ό𝞃𝝸 𝞆ά𝝼𝝴𝝸ς 𝝴𝝸𝝹ό𝝼𝝴ς, 𝞂𝞃𝝸𝝲𝝻ές 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝿𝞀𝝾𝞂𝞈𝝿𝝸𝝹ή 𝞂𝝾𝞄 𝝵𝞈ή 𝞂𝝴 𝞂𝞆έ𝞂𝝶 𝝻𝝴 ά𝝺𝝺𝝰 𝝿𝝰𝝸𝝳𝝸ά 𝞃𝝶ς 𝝶𝝺𝝸𝝹ί𝝰ς 𝞂𝝾𝞄 𝝺ό𝝲𝞈 𝞃𝝾𝞄 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃𝝸𝞂𝝻𝝾ύ;
Είναι μία διαφορετική καθημερινότητα, μία διαφορετική πραγματικότητα και δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή που κάνουν οι φίλοι μου ή οι συνομήλικοί μου. Όταν όλοι κανονίζουν ένα ταξίδι ή μία βόλτα τα σαββατοκύριακα εμένα θα με βρεις μέσα στις πισίνες. Έτσι είναι. Με στεναχωρούσε πάντα το ότι έκανα κάτι τόσο διαφορετικό με την παρέα μου που πολλές φορές αισθανόμουν ότι δεν «κολλούσα» μαζί τους με κανέναν τρόπο, τόσο πολύ. Είχα στόχους και όνειρα και έπρεπε να αφοσιωθώ σε αυτά. Όσοι ήταν να μείνουν δίπλα μου με τον τρόπο που ζούσα θα ήταν εκεί. Και κάποιοι όντως ήταν εκεί σε σημείο που με έσπρωχναν κι όλας να προχωρήσω παρακάτω.
Έ𝞆𝝴𝝸ς 𝞅ί𝝺𝝾𝞄ς 𝝿𝝾𝞄 𝞂𝝴 𝞂𝞃𝝶𝞀ί𝝵𝝾𝞄𝝼 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝝴 𝞂𝞃ή𝞀𝝸𝝽𝝰𝝼 𝞂𝝴 ό𝝺𝝾 𝝰𝞄𝞃ό 𝝰𝝿 𝞃𝝶𝝼 𝝰𝞀𝞆ή;
Ναι σίγουρα. Αυτό έλεγα, είναι λίγοι και καλοί και είναι μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού.
𝝩ώ𝞀𝝰 𝝿𝝾𝞄 𝝿𝞀𝝰𝝲𝝻𝝰𝞃𝝾𝝿𝝾𝝸ή𝝷𝝶𝝹𝝴 𝝶 𝝻𝝴𝞃𝝰𝝲𝞀𝝰𝞅ή 𝞂𝝾𝞄 𝝹𝝰𝝸 𝝷𝝰 𝝱𝞀ί𝞂𝝹𝝴𝞂𝝰𝝸 𝞃𝝰 𝝴𝝿ό𝝻𝝴𝝼𝝰 𝟯 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝞂𝞃𝝾 𝞀ό𝞂𝞃𝝴𝞀 𝞃𝝾𝞄 𝝖𝝺ί𝝻𝝾𝞄 𝝿𝞈ς 𝝰𝝸𝞂𝝷ά𝝼𝝴𝞂𝝰𝝸 𝝲𝝸 𝝰𝞄𝞃ό;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη. Για εμένα είναι το μεγάλο βήμα, μετά την εθνική Ελλάδος είναι το επόμενο μεγάλο βήμα και αυτό που θα ήθελα να μου είχε συμβεί. Η ομάδα του Αλίμου έχει σκοπό να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα πόλο γυναικών Α1 φέτος και με χαροποιεί ιδιαίτερα που θα είμαι κι εγώ μέλος του συλλόγου. Έχουν γίνει πολύ καλές προσθήκες από ότι έχω δει και μεταγραφές ξένων παιχτριών κι αυτό που κάνουν είναι να επενδύουν για το μέλλον. Έχουν στόχους, έχουν πολύ καλό προπονητή και θέλουν να πρωταγωνιστήσουν. Και φυσικά πήραν και εμένα, αυτό ας το θεωρήσουμε καλό, ή έστω έχουν δει κάτι σε μένα και πρέπει να τους το ανταποδώσω στο μέγιστο.
Ά𝝲𝞆𝝾ς 𝞂𝝾𝞄 𝝱𝝲ά𝝵𝝴𝝸 ό𝝺𝝾 𝝰𝞄𝞃ό;
Μου βγάζει άγχος αλλά είναι δημιουργικό άγχος και πρέπει να αποδείξω περισσότερα πράγματα φέτος. Μέχρι εκεί όμως. Ξέρουν κι αυτοί τι μπορώ να κάνω, γι αυτό με πήραν άλλωστε οπότε όλα μαζί και με σωστό προγραμματισμό θα γίνει το καλύτερο.
𝝥𝝾𝝸𝝾υς 𝝰𝝼𝝷𝞀ώ𝝿𝝾𝞄ς 𝝷𝝰 𝝷𝞄𝝻ά𝞂𝝰𝝸 𝝰𝝿ό 𝞃𝝾 𝝦έ𝝷𝞄𝝻𝝼𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝷𝝰 𝞃𝝾𝞄ς 𝝿ά𝞀𝝴𝝸ς 𝝻𝝰𝝵ί 𝞂𝝾𝞄 𝞂𝞃𝝸ς 𝝰𝝿𝝾𝞂𝝹𝝴𝞄ές 𝞂𝝾𝞄 𝞅𝝴ύ𝝲𝝾𝝼𝞃𝝰ς 𝝲𝝸𝝰 𝝖𝝷ή𝝼𝝰;
Σίγουρα τον προπονητή μου εδώ στο Ρέθυμνο που μου έχει σταθεί πάρα πολύ. Είδε πάνω μου κάποια στοιχεία και με βοήθησε αρκετά να δουλέψω πάνω σε αυτά ώστε να γίνω καλύτερη. Ακόμα και μετά το πρώτο Πανευρωπαϊκό προσπάθησε να γίνω καλύτερη για το επόμενο και το καταφέραμε. Οι αποστολές της ομάδας του ΝΟΡ στην Αθήνα σίγουρα θα μου μείνουν κι αυτές αξέχαστες αφού είχαν σαν αποτέλεσμα να δεθώ αρκετά με κάποιες συναθλήτριές μου. Στη διαχείριση κάποιων ηττών ή κάποιων εσωτερικών προβλημάτων μεταξύ αθλητριών ήταν που χρειάστηκε να μπορούμε να στηρίζουμε η μία την άλλη και το καταφέρναμε. Όλα αυτά δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.
𝝩𝝰 𝞂𝞄𝝼𝝰𝝸𝞂𝝷ή𝝻𝝰𝞃𝝰 𝞂𝝾𝞄 𝞃𝝶𝝼 𝝿𝞀ώ𝞃𝝶 𝞅𝝾𝞀ά 𝝿𝝾𝞄 έ𝝱𝝰𝝺𝝴ς 𝞂𝞃𝝾 𝝺𝝰𝝸𝝻ό 𝞂𝝾𝞄 έ𝝼𝝰 𝝻𝝴𝞃ά𝝺𝝺𝝸𝝾 𝝻𝝴𝝲ά𝝺𝝶ς 𝝳𝝸𝝾𝞀𝝲ά𝝼𝞈𝞂𝝶ς 𝝻𝝴 𝝰𝞄𝞃ό 𝞃𝝾𝞄 𝝥𝝰𝝲𝝹𝝾𝞂𝝻ί𝝾𝞄 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝺ί𝝲𝝴ς 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝴ί𝝼𝝰𝝸;
Θυμάμαι στο πρώτο Πανευρωπαϊκό ότι ήμουν πάνω στο βάθρο και δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που συνέβαινε. Σκεφτόμουν την Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη που είχε κατακτήσει τόσα μετάλλια και καταλάβαινα ότι ήρθε η σειρά μου για κάτι αντίστοιχο και ήταν συγκλονιστικό το συναίσθημα. Ήθελα να κλάψω πραγματικά γιατί απλά δεν μπορούσα να το πιστέψω. Είχα μόλις κατακτήσει ένα μετάλλιο σε Πανευρωπαϊκό και ήταν καθαρά δικό μου, αισθανόμουν μία προσωπική νίκη μέσα μου. Ήμουν και βασική τερματοφύλακας κι αυτό το έκανε ακόμη πιο σημαντικό.
𝝥𝝾𝞄 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς ό𝞃𝝸 𝞆ά𝝷𝝶𝝹𝝴 𝞃𝝾 𝞆𝞀𝞄𝞂ό 𝞂𝞃𝝾 𝝗𝝴𝝺𝝸𝝲𝞀ά𝝳𝝸 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝺ί𝝲𝝴ς 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝞂𝞃𝝾 𝝥𝝰𝝲𝝹ό𝞂𝝻𝝸𝝾;
Πιστεύω μετά το come back που έγινε και κάναμε το 6-6 φάγαμε ένα γκολ που ήταν σημαντικό για τον αντίπαλο και την ψυχολογία του. Μετά ήρθαν και κάποια προσωπικά λάθη δικά μας και μας στοίχισε αυτό. Όπως και το πέναλτι που χάθηκε και θα ήταν πολύ καλό ψυχολογικά να περνάγαμε στο σκορ σε εκείνο το σημείο αντί να κυνηγάμε τον αντίπαλο. Πιστεύω επίσης ότι σε σχέση με το πρώτο νικηφόρο ματς στους ομίλους με τις ΗΠΑ στον τελικό ήρθαν πολύ διαβασμένες και μας είχαν περιορίσει τις λύσεις στην επίθεση. Εκεί έπρεπε ίσως να προσπαθήσουμε περισσότερο για κάτι διαφορετικό γιατί δεν μπορούσαμε να σκοράρουμε. Χρειαζόμασταν ποικιλία και εναλλακτικές. Δεν τις είχαμε, χάσαμε στις λεπτομέρειες.
𝝨𝝴 𝞃ό𝞂𝝾 𝞄𝞇𝝶𝝺ό 𝝴𝝿ί𝝿𝝴𝝳𝝾 𝝿𝞈ς 𝝽𝝴𝝹𝝸𝝼ά𝝴𝝸 𝝶 𝝴𝝷𝝼𝝸𝝹ή 𝝾𝝻ά𝝳𝝰, 𝝴𝞂𝝴ίς 𝝿𝝾𝞄 𝞃𝝾 𝝵𝝴ί𝞃𝝴 𝝰𝝿ό 𝝻έ𝞂𝝰, 𝝿𝝶𝝲𝝰ί𝝼𝝴𝞃𝝴 𝝹𝝰𝝸 ό𝝿𝝾𝞄 𝝱𝝲𝝴𝝸 ή 𝞄𝝿ά𝞀𝞆𝝴𝝸 𝞂𝞃ό𝞆𝝾ς 𝝿𝝾𝞄 𝝴𝝼𝝳𝝴𝞆𝝾𝝻έ𝝼𝞈ς 𝝼𝝰 𝝰𝝿𝝾𝞅έ𝞀𝝴𝝸 𝝹𝝰𝝸 ά𝝲𝞆𝝾ς ό𝝻𝞈ς;
Είναι ανάλογα το επίπεδο της ομάδας εγώ πιστεύω. Το σίγουρο είναι ότι ένας προπονητής μετά από τόσους μήνες και τόση πολύ προπόνηση ξέροντας το ρόστερ του ξέρει αυτομάτως μέχρι που μπορεί να φτάσει η ομάδα. Υπολογίζει έστω. Σαν σύνολο ήξερε πως λειτουργούμε, αν υπάρχει χημεία μεταξύ μας, ότι έχουμε υψηλό επίπεδο, τις δυνατότητές μας. Σε σχέση και με τις άλλες χώρες και το επίπεδό τους οι απαιτήσεις για μας ήταν πολύ υψηλές από την αρχή. Άλλωστε στην ομάδα έχουμε κορίτσια που είναι πρωταθλήτριες Ευρώπης και οι περισσότερες πρωταγωνιστούν στα πρωταθλήματα με τις ομάδες τους. Πάντα είχαμε την πίεση ότι πρέπει να κάνουμε κάτι καλό, κι αυτό τα λέει όλα. Ο στόχος φέρνει άγχος σίγουρα όπως αυτό του ημιτελικού. Όταν είχαμε φτάσει στην τετράδα με την Ουγγαρία στον ημιτελικό μία ήττα θα θεωρούνταν μεγάλη αποτυχία για την Ελλάδα. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, ο ημιτελικός ήταν ένας πολύ καλός αγώνας και έδειξε ότι η ομάδα μπορεί και στη πίεση και στις μεγάλες διοργανώσεις να προχωρήσει μέχρι όσο πάει.
𝝩𝝾 𝝿ί𝞂𝞃𝝴𝞇𝝴ς 𝞃𝝾 𝞆𝞀𝞄𝞂ό 𝝹𝝸 𝝰ς 𝝻𝝶𝝼 ή𝞀𝝷𝝴;
Ναι, το πίστεψα, ψέματα δεν θα πω. Κρίθηκε στις λεπτομέρειες ο τελικός, εμείς τις είχαμε κερδίσει μία φορά, μπήκαμε με την ψυχολογία ότι θα το ξανά κάνουμε. Αλλά τελικά δεν ήταν γραφτό.
𝝥𝝾𝝸𝝰 𝝶 𝝳𝝸𝝰𝞅𝝾𝞀ά 𝞃𝝾𝞄 𝝿𝞀ώ𝞃𝝾𝞄 𝝻𝝰𝞃ς 𝝻𝝴 𝞃𝝸ς 𝝜𝝥𝝖 𝝻𝝴 𝝰𝞄𝞃ή 𝞃𝝾𝞄 𝞃𝝴𝝺𝝸𝝹𝝾ύ; Ή𝞃𝝰𝝼 𝝴𝝿𝝴𝝸𝝳ή 𝝰𝝿𝝺ά 𝝾 𝞃𝝴𝝺𝝸𝝹ός 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝞃𝝴𝝺𝝸𝝹ός; 𝝘𝝸𝝰𝞃ί ό𝝺𝝾𝝸 𝝻𝝰ς 𝝴ί𝝳𝝰𝝻𝝴 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝾 𝗰𝗼𝗺𝗲 𝗯𝗮𝗰𝗸 𝞂𝞃𝝾 𝟲-𝟲 𝝰𝝺𝝺ά 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝶 𝝷έ𝝺𝝶𝞂𝝶 𝝺ί𝝲𝝾 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝺ή𝝽𝝶 𝝾 𝝰𝝲ώ𝝼𝝰ς.
Η ομάδα των ΗΠΑ στο πρώτο ματς είχαν και μια σημαντική απώλεια μίας παίχτριας, έπαιξε το ρόλο του και αυτό. Και ήταν και λίγο πιο αδιάβαστες όπως είπα και πιο πριν. Δεν είχαμε και την ψυχική αντοχή να το γυρίσουμε, είχαμε χάσει και κάποια γκολ, πολλά προσωπικά λάθη, μας πίεσαν λίγο περισσότερο και μας περιορίσανε. Δεν είχαμε και χρόνο να καταφέρουμε να αντιδράσουμε και κάπως έτσι χάθηκε το χρυσό.
Έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝹ά𝝼𝝴𝝸 𝞅𝝸𝝺ί𝝴ς 𝝻έ𝞂𝝰 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝴𝝷𝝼𝝸𝝹ή 𝝾𝝻ά𝝳𝝰;
Εννοείται έχω κάνει. Ιδιαίτερα με τα παιδιά της επαρχίας που είναι στην εθνική ομάδα. Με την Κουρέτα από την Πάτρα κάνουμε περισσότερο παρέα αφού ήμασταν και στις τρεις από τις τέσσερις διοργανώσεις μαζί.
𝝥ό𝞂𝝾 𝝳ύ𝞂𝝹𝝾𝝺𝝾 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝼𝝰 𝝳𝝸𝝰𝝹𝞀𝝸𝝷𝝴ί έ𝝼𝝰 𝝿𝝰𝝸𝝳ί 𝞂𝝴 𝞃ό𝞂𝝾 𝞄𝞇𝝶𝝺ό 𝝴𝝿ί𝝿𝝴𝝳𝝾 𝝰𝝿ό 𝝻𝝸𝝹𝞀ή 𝝶𝝺𝝸𝝹ί𝝰; 𝞃𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝞆𝞀𝝴𝝸ά𝝵𝝴𝞃𝝰𝝸 𝝼𝝰 έ𝞆𝝴𝝸;
Σίγουρα πίστη στον εαυτό του. Ξεκινάμε από το βασικό που το λέω πάντα και θα το υποστηρίζω κάθε φορά που με ρωτούν. Εμπιστοσύνη αμέσως μετά στις συμπαίχτριες σου γιατί δεν γίνεται να τα κάνεις όλα μόνη σου και φυσικά θα πω ότι είναι και θέμα προπονητών. Τι θα δουν σε εσένα, πως θα σε αξιολογήσουν σε σχέση με άλλη αθλήτρια. Παίζουν βασικό ρόλο οι προπονητές. Αν θα προχωρήσεις ας πούμε στο επόμενο level και μετά από πολύ προπόνηση φτάσεις σε επίπεδο να σε διαλέξουν για την εθνική έχει να κάνει με το ποια κορίτσια επέλεξε ο προπονητής να κάνουν περισσότερο προπόνηση ή το κάτι παραπάνω καθημερινά. Μετά βέβαια είναι και το τι θέλεις εσύ σαν αθλήτρια.
𝝥ό𝞂𝝾 𝞄𝝿𝝾𝝻𝝾𝝼𝝴𝞃𝝸𝝹ή 𝝴ί𝞂𝝰𝝸 𝝹𝝰𝝸 𝝿ό𝞂𝝾 𝞂𝝶𝝻𝝰𝝼𝞃𝝸𝝹ή 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝶 𝝾𝝻𝝰𝝳𝝸𝝹ό𝞃𝝶𝞃𝝰 𝝲𝝸𝝰 𝞂έ𝝼𝝰 𝞂𝝴 έ𝝼𝝰 ά𝝷𝝺𝝶𝝻𝝰 ό𝝿𝞈ς 𝞃𝝾 𝝿ό𝝺𝝾;
Γενικά σαν άνθρωπος όλοι μου έλεγαν ότι δεν είμαι και τόσο υπομονετική. Με το πόλο όμως πιστεύω ότι έχουν αλλάξει πολλά και μέσα σε αυτά και η υπομονή μου. Είναι λογικό όταν βλέπεις ότι όσο πιο πολύ επιμένεις τόσο πιο εύκολα θα έρθουν κάποια θετικά αποτελέσματα ατομικά ή ομαδικά και όλο αυτό έρχεται μετά από υπομονή, ε, θα κάνεις υπομονή. Και μην ξεχνάμε ότι η ομαδικότητα είναι η αρχή και το τέλος στο άθλημα του πόλο και στα περισσότερα ομαδικά αθλήματα. Πρώτα είναι η ομάδα και μετά τα προσωπικά θέλω του καθενός. Οπότε κάνεις υπομονή, σκληρή δουλειά, ομαδικότητα και όταν το σύνολο έχει προετοιμαστεί καλά έρχονται τα αποτελέσματα.
𝝤 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃𝝸𝞂𝝻ός 𝝷έ𝝺𝝴𝝸 𝝷𝞄𝞂ί𝝴ς;
Θέλει αρκετές θυσίες και από άποψη χαρακτήρα και από άποψη προσωπικής ζωής. Κι όταν οι θυσίες αυτές γίνουν, έρχονται αποτελέσματα που σου δίνουν πολλά περισσότερα από ένα μετάλλιο ή την ηθική ικανοποίηση ότι είσαι τρίτος ή δεύτερος στο κόσμο. Ας πούμε εγώ πλέον στα 17 μου χρόνια έχω την επιλογή και επέλεξα να σπουδάσω από Σεπτέμβρη Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οπότε θα συνδυάσω και σπουδές και την συμμετοχή μου στην νέα μου ομάδα του Αλίμου για την νέα σεζόν. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο από αυτή την εξέλιξη πραγματικά και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένη. Είναι όμως αποτέλεσμα πολλών θυσιών από εμένα και της οικογένειάς μου που με πίστεψε από το πρώτο λεπτό μέσα στο νερό.
𝝥𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς ό𝞃𝝸 𝝾 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃𝝸𝞂𝝻ός 𝝲𝝴𝝼𝝸𝝹ά 𝝿𝞀έ𝝿𝝴𝝸 𝝼𝝰 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝝹𝝰𝝷𝝶𝝻𝝴𝞀𝝸𝝼ό𝞃𝝶𝞃𝝰 𝞃𝞈𝝼 𝝻𝝸𝝹𝞀ώ𝝼 𝝿𝝰𝝸𝝳𝝸ώ𝝼;
Ναι πρέπει να είναι γιατί τα βοηθάει από μικρά παιδιά να μην στραφούν σε παρέες που κάνουν καταχρήσεις ή πράγματα που μπορεί να βλάψουν την συμπεριφορά τους μετέπειτα στην κοινωνία. Όλη ξέρουμε τα οφέλη του αθλητισμού είτε σε ατομικό άθλημα είτε σε ομαδικό. Σε κάνει πιο πειθαρχημένο σαν άνθρωπο ο αθλητισμός, αποκτάς κάποια χαρακτηριστικά που σε βοηθάνε αργότερα στην εξέλιξή σου.
𝝨𝞃𝝶𝝼 𝝹𝝾𝝺ύ𝝻𝝱𝝶𝞂𝝶 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝞃𝝶𝝼 𝞄𝝳𝝰𝞃𝝾𝞂𝞅𝝰ί𝞀𝝸𝞂𝝶 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς ό𝞃𝝸 𝞄𝝿ά𝞀𝞆𝝾𝞄𝝼 𝝳𝝸𝝰𝞅𝝾𝞀ές; 𝝡𝝿𝝾𝞀𝝾ύ𝝼 𝝼𝝰 𝞂𝞄𝝼𝞄𝝿ά𝞀𝝽𝝾𝞄𝝼 𝝻𝝰𝝵ί 𝞂𝞃𝝾𝝼 ί𝝳𝝸𝝾 𝞆ώ𝞀𝝾;
Μπορούν και να σας πω την αλήθεια εμένα προσωπικά με ενοχλεί που υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο αθλημάτων. Αν σκεφτούμε λίγο η βάση στο πόλο είναι η κολύμβηση. Αν δεν μάθεις πρώτα να κολυμπάς δεν μπορείς να παίξεις πόλο. Για μένα πρέπει να αλληλοϋποστηρίζονται τα δύο αθλήματα σε έναν κοινό χώρο.
𝝩𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ό 𝝿𝝾𝞄 𝝹ά𝝼𝝴𝝸 έ𝝼𝝰𝝼 𝞃𝝴𝞀𝝻𝝰𝞃𝝾𝞅ύ𝝺𝝰𝝹𝝰 𝝽𝝴𝞆𝞈𝞀𝝸𝞂𝞃ό 𝝻έ𝞂𝝰 𝞂𝞃𝝶 𝝿𝝸𝞂ί𝝼𝝰 𝝹𝝰𝝸 𝝿ό𝞂𝝾 𝝴𝝼𝝴𝞀𝝲ός 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝾 𝞀ό𝝺𝝾ς 𝞃𝝾𝞄 𝞂𝝴 έ𝝼𝝰 𝝿𝝰𝝸𝞆𝝼ί𝝳𝝸, 𝝴𝝹𝞃ός 𝝰𝝿 𝞃𝝾 𝝼𝝰 𝝰𝝿𝝾𝝹𝞀𝝾ύ𝞂𝝴𝝸 έ𝝼𝝰 𝞂𝝾𝞄𝞃;
Αρχικά να πω ότι η θέση του τερματοφύλακα είναι μία πολύ μοναχική θέση. (γέλια) Είσαι αυτός που θα διορθώσει το λάθος της επίθεσης, το λάθος της άμυνας και σε εσένα θα καταλήξει η μπάλα κάνοντάς σε ήρωα ή μοιραίο. Πρέπει να έχεις πολύ καλή αντίληψη του χώρου σου, να έχεις την εμπειρία να διαβάζεις την επίθεση του αντιπάλου ώστε να καθοδηγείς την άμυνα σου και τους συμπαίχτες σου όταν η φάση δείχνει επικίνδυνη. Καλά αντανακλαστικά, σίγουρα βοηθάνε τα μεγάλα άκρα στα χέρια. Ακόμη και στην επίθεση που θα ξεκινήσει η ομάδα σου πολλές φορές βλέπουμε τους τερματοφύλακες με την πρώτη τους πάσα στην ουσία να έχουν βοηθήσει έμμεσα στο 50% του γκολ. Και πολλά άλλα.
𝝫𝝰𝝼𝞃𝝰𝝵ό𝞂𝝾𝞄𝝼 𝞃𝝾 𝝴𝝰𝞄𝞃ό 𝞂𝝾𝞄 𝝼𝝰 𝝿𝝰ί𝝵𝝴𝝸 𝞂𝝴 ά𝝺𝝺𝝶 𝝷έ𝞂𝝶;
Στην αρχή ήθελα και μου άρεσε να παίζω στην περιφέρεια, αλλά τελικά αυτό με κούραζε. (γέλια) δεν θα μπορούσα να κολυμπάω πάνω κάτω όλη την ώρα. Με τίποτα. Καλύτερα στο τέρμα και δεν πήγε άσχημα αυτή η επιλογή.
𝝩𝝸 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς ό𝞃𝝸 𝝹ά𝝼𝝴𝝸 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝾𝝼 𝝼𝝰 𝝽𝝴𝞆𝞈𝞀ί𝞂𝝴𝝸; 𝝜 𝝰𝞀𝝹𝝴𝞃ή 𝝿𝞀𝝾𝝿ό𝝼𝝶𝞂𝝶 ή 𝝼𝝰 έ𝞆𝝴𝝸ς 𝞃𝝰𝝺έ𝝼𝞃𝝾, ή 𝝹𝝰𝝸 𝞃𝝰 𝝳ύ𝝾 𝝻𝝰𝝵ί;
Το ταλέντο να δουλεύεις πολύ. Αυτό. Λίγο σας το διαφοροποίησα. Και τα δύο μαζί δηλαδή. Για να παίξεις πόλο σε υψηλό επίπεδο πρέπει να έχεις κάποια στοιχεία. Ένα γερό σώμα οποιαδήποτε κι αν είναι η θέση που παίζεις και η ευκολία να μπορείς να κάνεις αυτά που λέει ο προπονητής άμεσα και επιτυχημένα. Σίγουρα για κάποιους αθλητές η πολλή προπόνηση είναι απαραίτητη και είναι αυτή που τους κάνει να ξεχωρίζουν τελικά και να επιλέγονται στις εθνικές ομάδες. Νομίζω ότι με το ταλέντο μπορείς να φτάσεις κάπου αλλά ίσως υπάρχει ταβάνι στην εξέλιξη. Αν δεν συνδυαστεί το ταλέντο με πολύ προπόνηση δεν θα έχεις τα αποτελέσματα ενός πρωταθλητή, οπότε επιλέγω την πολλή προπόνηση σαν απάντηση στην ερώτησή σας.
𝝥𝞀𝝾𝞂έ𝞆𝝴𝝸ς 𝞃𝝶 𝝳𝝸𝝰𝞃𝞀𝝾𝞅ή 𝞂𝝾𝞄 𝝻𝝴 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝾 𝞃𝞀ό𝝿𝝾;
Ναι τώρα ναι. Συμβουλεύομαι έναν διατροφολόγο και τηρώ ένα πρόγραμμα που μου έχει δώσει. Γενικότερα προσέχω όμως, δεν είναι τίποτα τυχαίο στη διατροφή μου. Εδώ και 1 χρόνο και κάτι που έχω μία πιο ισορροπημένη διατροφή νιώθω πιο δυνατή, πιο ξεκούραστη και γενικά έχω δει μία διαφορά στο σώμα μου και σίγουρα οφείλεται αυτή στην πολύ καλή διατροφή.
𝝥ό𝞂𝝴ς 𝝻έ𝞀𝝴ς 𝞂𝞄𝝼𝝴𝞆ό𝝻𝝴𝝼𝝴ς 𝝳𝝴𝝼 έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝹ά𝝼𝝴𝝸 𝝿𝞀𝝾𝝿ό𝝼𝝶𝞂𝝶 𝞂𝞃𝝶 𝝵𝞈ή 𝞂𝝾𝞄 𝞃𝝰 𝞃𝝴𝝺𝝴𝞄𝞃𝝰ί𝝰 𝟯 𝞆𝞀ό𝝼𝝸𝝰 𝝿𝝾𝞄 𝝹ά𝝼𝝴𝝸ς 𝝿𝞀𝞈𝞃𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃𝝸𝞂𝝻ό;
Μία βδομάδα, όχι παραπάνω πέρσι μετά το Πανευρωπαϊκό. Δεν μπορώ να κάτσω παραπάνω να σας πω την αλήθεια από μία εβδομάδα. Και το έκανα μόνο τότε, έκτοτε δεν έχω ξανά πιάσει τον εαυτό μου να κάνω διάλειμμα παραπάνω από δύο ημέρες. Και τώρα ας πούμε που γύρισα από το Παγκόσμιο στο Βελιγράδι μετά από μία ημέρα βρέθηκα στο κολυμβητήριο του ΝΟΡ. Έκανα λίγο πόδια, και γενικά δεν θέλω να χάνω την επαφή με το νερό. Αισθάνομαι πιο βαριά αν σταματήσω πολλές μέρες, νιώθω να βουλιάζω στο νερό (γέλια). Άσε που θέλει και πολύ «σπρώξιμο» για να ξανά συνηθίσεις την προπόνηση οπότε προτιμώ να κάνω συνέχεια από το να κάνω διαλείμματα και να ξεκινώ πάλι απ την αρχή κάθε φορά.
𝝩ώ𝞀𝝰 𝝿𝝾𝞄 𝝲ύ𝞀𝝸𝞂𝝴ς 𝞂𝞃𝝾 𝝦έ𝝷𝞄𝝻𝝼𝝾 𝝲𝝸𝝰 𝝺ί𝝲𝝴ς 𝝶𝝻έ𝞀𝝴ς 𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝶 𝝰𝝼𝞃𝝸𝝻𝝴𝞃ώ𝝿𝝸𝞂𝝶 𝝰𝝿ό 𝝰𝝼𝝷𝞀ώ𝝿𝝾𝞄ς 𝞃𝝾𝞄 𝞆ώ𝞀𝝾𝞄, 𝝴𝝸𝝳𝝸𝝹ά 𝞂𝞃𝝾 𝝹𝝾𝝺𝞄𝝻𝝱𝝶𝞃ή𝞀𝝸𝝾;
Δέχτηκα πάρα πολλά συγχαρητήρια και από φίλους και από γνωστούς και γενικά αισθάνθηκα σα να έχω τα δικά μου 15 λεπτά δημοσιότητας όπως λένε. Δεν μπορώ να πω είναι ωραία. Θεωρώ ότι για κάποια παιδιά αποτελώ κάτι σαν πρότυπο τώρα που είναι μικρά και ίσως έχουν κι αυτά όνειρα για κάτι μεγάλο. Όταν ξεκινάς από τον ΝΟΡ και με πολύ προπόνηση και θέληση καταλήγεις να συμμετέχεις στην εθνική ομάδα και πηγαίνεις και σε Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα αν μη τι άλλο είναι κάτι που κάθε μικρό παιδί εύχεται να του συμβεί. Μπορεί να έχει έρθει μετά από πολλή προπόνηση αλλά αν θες να πετύχεις θα κάνεις θυσίες.
Έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝰 𝝲𝝾ύ𝞀𝝸𝝰 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝰𝝿ό 𝝻𝝴𝝲ά𝝺𝝰 𝝿𝝰𝝸𝞆𝝼ί𝝳𝝸𝝰 ή 𝝿𝞀𝝸𝝼 𝝰𝝿ό 𝝹ά𝝷𝝴 𝝿𝝰𝝸𝞆𝝼ί𝝳𝝸 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝴ς 𝞂𝞄𝝼ή𝝷𝝴𝝸𝝴ς 𝝿𝝾𝞄 𝝰𝝹𝝾𝝺𝝾𝞄𝝷𝝴ίς 𝝲𝝸𝝰 𝝼𝝰 𝝰𝝸𝞂𝝷ά𝝼𝝴𝞂𝝰𝝸 𝝹𝝰𝝺ύ𝞃𝝴𝞀𝝰 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝝸𝝾 έ𝞃𝝾𝝸𝝻𝝶;
Επειδή πιστεύω πολύ στο μάτι, σε κάθε διοργάνωση παίρνω ένα μικρό ματάκι μαζί μου και το φοράω μέχρι να πάω στα παιχνίδια και βλέπω ότι με βοηθάει. Βέβαια πιο πολύ ψυχολογικό είναι να σας πω την αλήθεια αλλά συνεχίζω να το κάνω. Ή με τα κορίτσια λέμε ότι τα καλά μας σκουφάκια είναι τα άσπρα, οπότε αν παίξουμε με τα μπλε έχουμε ανάμεικτα συναισθήματα. Θα πιεστούμε λίγο περισσότερο για να κερδίσουμε. Τέτοια διάφορα κάνουμε ή σκεφτόμαστε.
𝝜 𝝾𝝸𝝹𝝾𝝲έ𝝼𝝴𝝸ά 𝞂𝝾𝞄 𝝿ό𝞂𝝾 𝝴𝝼𝝴𝞀𝝲ή 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝞂𝝴 ό,𝞃𝝸 𝝹ά𝝼𝝴𝝸ς;
Η οικογένεια μου ήταν εκεί για μένα πριν από εμένα. Θέλω να πω ότι με στηρίζουν από την πρώτη μου μέρα στο κολυμβητήριο μέχρι και σήμερα στο μέγιστο. Με πήγαιναν με έφερναν στο κολυμβητήριο, στην αρχή που δεν ήθελα και τόσο να συνεχίσω και δεν με άφηναν να τα παρατήσω. Πολλοί οι τσακωμοί μ αυτή τη κατάσταση μέχρι που κατάλαβα ότι πρέπει να συνεχίσω γιατί είναι ό,τι καλύτερο για μένα. Η δυσκολότερη εποχή ήταν όταν πρωτοπήγα στην εθνική Ελλάδος γιατί έπρεπε να διαχειριστώ τη συμμετοχή μου εκεί, να είμαι καλή μην πάρουν άλλη στη θέση μου κι αυτό μου έβγαλε πολύ άγχος. Τους είχα δίπλα μου εκείνες τις ημέρες, πολύ σημαντικό έστω και από απόσταση. Με πολλά κλάματα όμως, συμβουλές του στυλ κάνε αυτό που πρέπει κι αυτό που ξέρεις καλά και δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς και πολλά άλλα που αποδείχθηκαν σωτήρια. Δύσκολες στιγμές, αλλά το πάλεψα. Δεν μετανιώνω για τίποτα απολύτως. Τους αγαπώ και πάντα τους ακούω.
𝝩𝝸 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝰𝞄𝞃ό 𝝷𝝰 ή𝝷𝝴𝝺𝝴ς 𝝼𝝰 𝞂𝝾𝞄 𝞂𝞄𝝻𝝱𝝴ί 𝞂𝞃𝝾 ά𝝻𝝴𝞂𝝾 𝝻έ𝝺𝝺𝝾𝝼 𝞂𝞃𝝾 𝘄𝗮𝘁𝗲𝗿 𝗽𝗼𝗹𝗼;
Θα ήθελα πολύ να συμμετάσχω σε μία Ολυμπιάδα με όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της συμμετοχής μας εκεί και ένα χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο ή Πανευρωπαϊκό που δεν θεωρώ ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά από την απόκτησή του.
𝝝𝝰 𝞂𝝹𝝴𝞅𝞃ό𝞂𝝾𝞄𝝼 𝝿𝝾𝞃έ 𝝼𝝰 𝞂𝞄𝝼𝝴𝞆ί𝞂𝝴𝝸ς 𝝻έ𝞂𝝰 𝞂𝞃𝝾 𝞆ώ𝞀𝝾 𝞃𝝾𝞄 𝝿ό𝝺𝝾 𝝰𝝺𝝺ά 𝝰𝝿ό ά𝝺𝝺𝝾 𝝿ό𝞂𝞃𝝾;
Δεν νομίζω. Δεν ήθελα να τελειώσω ΤΕΦΑΑ ή να γίνω γυμνάστρια ούτε έχω σκεφτεί τον εαυτό μου σαν προπονήτρια. Είμαι μακριά από αυτό το μοντέλο. Ίσως με την ψυχολογία που θα σπουδάσω από Σεπτέμβρη να έχει να κάνει το μελλοντικό μου επάγγελμα και μάλιστα με την αθλητική ψυχολογία. Έτσι θα με δεις μέσα στον αθλητισμό να συνεχίζω όταν σταματήσω το πόλο.
𝝖𝝼 𝝳𝝴𝝼 έ𝝹𝝰𝝼𝝴ς 𝝿ό𝝺𝝾 𝝿𝝾𝝸𝝾 ά𝝷𝝺𝝶𝝻𝝰 𝝿𝝸𝞂𝞃𝝴ύ𝝴𝝸ς 𝝷𝝰 𝞂𝝴 𝝴ί𝞆𝝴 𝝹𝝴𝞀𝝳ί𝞂𝝴𝝸;
Ίσως να έκανα συγχρονισμένη κολύμβηση. Μου αρέσει πολύ, αν και θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο. Απαιτεί πάρα πολλές ώρες προπόνησης σίγουρα περισσότερες από αυτές του πόλο. Έχω το σώμα αλλά δεν ξέρω αν έχω τις αντοχές.
Έ𝞆𝝴𝝸ς 𝝰𝝳έ𝞀𝞅𝝸𝝰, 𝝰𝞂𝞆𝝾𝝺𝝴ί𝞃𝝰𝝸 𝝹ά𝝿𝝾𝝸𝝾ς 𝝻𝝴 𝞃𝝾𝝼 𝝰𝝷𝝺𝝶𝞃𝝸𝞂𝝻ό 𝞂𝞃𝝾 𝞂𝝿ί𝞃𝝸 𝞃ώ𝞀𝝰 ή 𝞂𝞃𝝾 𝝿𝝰𝞀𝝴𝝺𝝷ό𝝼;
Ο αδερφός μου, πόλο παίζει κι αυτός και είναι επίσης τερματοφύλακας (γέλια)!
𝝩έ𝝺𝝴𝝸𝝰, 𝝡𝝰𝞀ί𝝰 𝞂𝝴 𝝴𝞄𝞆𝝰𝞀𝝸𝞂𝞃𝝾ύ𝝻𝝴 𝝿𝝾𝝺ύ, 𝝴𝞄𝞆ό𝝻𝝰𝞂𝞃𝝴 𝝹𝝰𝝺ή 𝝰𝞀𝞆ή 𝞂𝞃𝝶 𝝼έ𝝰 𝞂𝝾𝞄 𝝾𝝻ά𝝳𝝰, 𝞃𝝾𝝼 Ά𝝺𝝸𝝻𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝝿𝝾𝝺𝝺ές 𝝿𝝾𝝺𝝺ές 𝝴𝝿𝝸𝞃𝞄𝞆ί𝝴ς 𝞂𝝴 𝞂𝞄𝝺𝝺𝝾𝝲𝝸𝝹ό ό𝞂𝝾 𝝹𝝰𝝸 𝞂𝝴 𝝴𝝷𝝼𝝸𝝹ό 𝝴𝝿ί𝝿𝝴𝝳𝝾.
Εγώ σας ευχαριστώ για την γνωριμία και για την όμορφη συζήτηση. Να είστε καλά.
#𝗯𝗲𝘀𝘁𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄𝘀 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗽𝗲𝗼𝗽𝗹𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗺𝗮𝗴𝗮𝘇𝗶𝗻𝗲𝗰𝗿𝗲𝘁𝗲 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝘄𝗮𝘁𝗲𝗿𝗽𝗼𝗹𝗼 #𝘄𝗮𝘁𝗲𝗿𝗽𝗼𝗹𝗼 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗮𝘁𝗵𝗹𝗲𝘁𝗶𝗰 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗻𝗲𝘄𝘀 #𝗯𝗲𝘀𝘁𝗮𝗿𝘁𝗶𝗰𝗹𝗲
